اف سی یوونتوس دات آی آر - شبی کابوس وار دیگر.
عبارتی که عادت یوونتوسی ها بوده و “ترک عادت موجب مرض است”.گویی اگر هر سه،چهار سال یکبار، آن ها شبی کابوس بار را پشت سر نگذارند، چرخ دنیا دیگر نمی چرخد.
بگذارید کمی به عقب بازگردیم.
در روزگاری که تیفوسی های یووه سرمست از فینال ایتالیا-فرانسه و در نهایت قهرمانی ایتالیا بودند،کالچوپولی مرگ خاموشی بر رویاها.راویان بازگو می کنند در آن روزها به نظر می رسید زلزله ای به بزرگی ۱۰ ریشتر تورین را لرزانده،زلزله ای که قلب تمام تیفوسی ها را تکه تکه کرد.
در روزهایی که سیل باران های سیاه وسفید دنیا در برگرفته بود ، مدیران در فکر برنامه ریزی برای جبران خسارات “مالی” بودند!
چندی جلو می رویم.
در روزگاری که بعد از ۶ سال سیاه، دوباره بانوی پیر “آقای” ایتالیا شده بود،اشک های ال کاپیتانو خبر از تلخ ترین قهرمانی تاریخ می داد.تصاویر تلویزیونی تنها گوشه ای از فاجعه را نشان می داد.فاجعه ی اصلی قلب تیفوسی ها در جای جای کره خاکی بود!
دور افتخار الکس پایانی بود بر ۱۹ سال دل ربایی.
باز هم جلو می رویم!
جایی که تیفوسی ها هنوز خروج کاپیتان خود را باور نکرده بودند مردی جدید در حال تسخیر قلب های آنان بود.
آری دون آنتونیو کونته!
کونته شکست ناپذر،آقای رکورد شکن ،کونته با تعصب و هزاران القابی که سزاوار دون آنتونیو بود!
اما انگار قرار نیست سیاه و سفیدها روزگاری خوش داشته باشند.
خبر استعفای کونته و پذیرش آن توسط باشگاه آن هم در کمتر از یک ساعت ، تمام تیفوسی ها را مات کرد!
خبری که حتی شاخ های بوفون را نیز درآورد!
اما!
در زمانی که بوفون با بغض اعلام می کند شاخ در آورده،یک هوادار ساده با قلبی سیاه و سفید چه کند؟
از همه این حوادث عبور می کنیم!
بعد از کالچوپولی چه شد؟آیا خانواده آنیلی اعلام داشت یوونتوس به تاریخ پیوست؟
بعد از خداحافظی کاپیتان چه؟ آیا یووه دیگر قهرمان نشد؟
هرگز!
بعد از کالچوپولی یوونتوس بار دیگر به جمع بزرگان بازگشت!
بعد از خداحافظی الکس دل پیرو، بازوبند کاپیتانی بر بازوان بهترین سنگربان تاریخ خودنمایی می کند!
آری! همان جمله کلیشه ای”همه می روند و یوونتوس می ماند.”
رفتن کونته مانند دست اندازی می باشد که باید سرعت را کم کرد و دوباره پا را روی گاز گذاشت!
و در آخر!
دشمنان یوونتوس بدانند تیفوسی های این باشگاه همچنان فریاد می زنند: “فورتزا یوونتوس“
