طرفداری - کوین دورانت که اوایل تابستان امسال در یکی از پرسروصداترین جابجایی‌های تاریخ NBA، در حالی که با مصدومیت شدید دست و پنجه نرم می‌کند، گلدن استیت وریرز را ترک کرد و همراه با کایری اروینگ به بروکلین نتس پیوست. دورانت هم‌اکنون در خانه خود در لس آنجلس مشغول سپری کردن دوران نقاهت پس از مصدومیت است.
یکی از جدیدترین بازیکنان تیم بسکتبال بروکلین نتس، پس از جدایی خود از گلدن استیت وریرز مصاحبه خاصی انجام نداده است. در واقع، کوین دورانت پس از پارگی تاندون آشیل پای راستش در بازی پنجم فینال NBA برابر تورنتو رپترز با خبرنگاران صحبت نکرده است. این مصدومیت و عواقب پس از آن به دقت توسط رسانه‌ها مورد بررسی قرار گرفتند و از تیم گلدن استیت وریرز انتقادات بسیاری صورت گرفت، آنها متهم به این شدند که اجازه دادند بازیکن ده دوره آل استار، پس از متحمل شدن مصدومیت کشیدگی عضله پای راست درجه دو که در بازی با هیوستون راکتس ایجاد شده بود، در فینال برابر رپترز به میدان برود. خود KD در گفتگو با یاهو اسپرتس راجع به این موضوع می‌گوید:
آیا وریرز مصدومیت من را به شکل بدی اداره کرد؟ البته که نه، چطور می‌توانید گلدن استیت را مقصر بدانید، به هیچ وجه. این خبر را شنیدم که وریرز من را برای بازگشت تحت فشار قرار داد اما هیچکس در زمان بهبودیم (پس از مصدومیت اول برابر راکتس) چیزی راجع به بازگشتم به من نگفت. تنها خودم و ریک سلبرینی (رییس بخش پزشکی ورزشی وریرز) هر روز با هم کار می‌کردیم. درست وقتی که سری فینال شروع شد، برای بازگشت در بازی پنجم هدف‌گذاری کردم. البته که وریرز در مصدومیت من نقشی ندارد. اتفاقی بود که رخ داد. بسکتبال همین است. هیچکس در این ماجرا مقصر نیست. باید این قضیه را پست سر بگذاریم چون قرار است دوباره به میدان بروم.
پس از آنکه دورانت در بازی پنجم فینال به زمین افتاد و مشخص شد که نمی‌تواند به بازی ادامه دهد، تعدادی از هواداران تیم کانادایی نتوانستند شادمانی خود از مصدومیت ستاره رقیب را پنهان کنند. کوین درباره لحظه مصدوم شدنش در تورنتو و جو اسکوشابنک آرنا در آن لحظه گفت:
احتمالا برای آخرین بار خواهد بود که تورنتو رپترز در فینال NBA بازی می‌کند. بله، هنوز هم به آن شب فکر می‌کنم. هر تجربه‌ای که در لیگ پشت سر گذاشتم قطعا در ذهنم حک خواهد شد اما این مصدومیت به دلیل بازی در بالاترین مرحله و نوع مصدومیتم، قطعا بخش بزرگی از دوران حرفه‌ایم خواهد بود. هرچند، اکنون این طور به قضیه نگاه می‌کنم که تنها برای بازی کردن بسکتبال به آنجا رفتم و مصدومیتم اتفاقی بود. الان هم تنها منتظرم که برگردم. می‌دانم که برای دیگران اتفاق بزرگی است اما من باید با این اتفاق کنار بیایم و به مسیرم ادامه بدهم. این که در کدام مرحله پلی‌آف بازی داشتیم اهمیتی نداشت، هدف من این بود که در بازی پنجم برگردم. برای همین وقتی که سری 3-1 بود بازی کردم. تنها می‌خواستم در فینال بازی کنم و امتیاز بیاورم، مخصوصا اگر این توان را داشتم که به میدان بروم. قبل از بازی احساس خوبی داشتم، هر روز تمرین می‌کردم. به مرور، مجددا خودم را به انجام دو جلسه تمرینی در روز عادت دادم. واقعا بر روی کار خودم تمرکز کرده بودم و برای بازگشت تلاش می‌کردم. واقعا می‌خواستم در آن سری به میدان بروم.
