جواب قطعا یک نه کله گنده هست . به عبارت دقیق تر جرارد قربانی شد ، قربانی فلج بازی های خط دفاع و دروازه ، قربانی اشتباهات راجرز و قربانی جو‌مسموم رسانه ای . همیشه رسانه ها و مردم منتظر یه لحظه هستن تا بازیکنان بزرگ رو خراب کنن و چه چیزی بهتر از اون بازی کذایی ؟!؟ حالا بیایم نگاه کنیم چه چیزی واقعا قهرمانی رو از لیورپول گرفت :
۱) لغزش های فراوان مقابل تیم های متوسط و ضعیف
ضعفی ک همیشه کار دست لیورپول داده و خواهد داد از دست رفتن امتیازات مقابل تیم های نیمه دوم جدول بوده اما این امر در این فصل بیشتر از همیشه به قرمز ها ضربه زد
سوانسی ۲-۲ لیورپول
ساوتهمپتون ۱-۰ لیورپول (جالبه بدونید لوورن زننده گل بود)
لیورپول۲-۲ نیوکاسل
لیورپول ۱-۳ هال سیتی
وست بروم ۱-۱ لیورپول
لیورپول ۳-۳ کریستال پالاس
منچستر سیتی با فقط‌دو امتیاز بیشتر از لیورپول قهرمان شد و ما مقابل این تیم ها ۱۴ امتیاز از دست دادیم با بردن فقط یکی از این تیم ها قهرمانی مسجل میشد . زیبا نیست؟!؟
۲) خط دفاعی فوق العاده ضعیف و برندان راجرز
گلن جانسون افت کرده ، کولو توره پیر و کند ، ساخو پراشتباه و همیشه مضطرب ، و یک مینیوله چلاق به تنهایی توانستند زحمات سوارز استوریچ کوتینیو و جرارد رو خراب کنند . جالب اینجاست ک اقای برندان راجرز از هفته اول این ضعف های دفاعی مفرط را میبیند اما حاضر نیست حتی یک بازی به اگر ک همیشه عالی بوده بازی دهد . اقای راجرز میبیند ک‌استیون جرارد مناسب پست ۶ نیست و باید نقش تهاجمی تر داشته باشد اما باز هم بر این اشتباه خود پافشاری میکند تا زمینه ضعف ساختار دفاعی تیم فراهم شود .
«بررسی بازی چلسی و لیورپول در هفته ۳۶»
چلسی با چند تغییر به میدان میرود و به خاطر نتایج اخیرشان شانس چلسی برای قهرمانی لیگ کاهش یافته . مورینیو هم تا اخرین لحظه حضورش در بازی به علت سرما خوردگی مبهم بود اما بر روی نیمکت نشست . به وضوح اقای خاص فکرش در لیگ قهرمانان بود تا به فینال برسد و برای همین امر با ترکیب دوم امده بود . در طرف مقابل لیورپول صدرنشین است و با حاشیه امنیازی مناسب نسبت به تیم دوم . بازی ک‌اغاز میشود حملات ناشیانه تیم برندان راجرز اغاز میشود مورینیو به خوبی دست شاگرد خود را خوانده و با دادن توپ به لیورپول فضا را بر انها میبندد . باز هم انفعال راجرز اشکار شده و او پلن بی برای کنترل بازی ندارد . پاس غیر حرفه ای ساخو ک انگار تمام عقده هایش را بیرون ریخته به سمت جرارد می اید و سر خوردن جرارد دمبابا را با مینیوله تک به تک میکند .دمبابا به مراتب می توانست ضربه بهتری بزند اما شوت او آرام و بدون زاویه و جهت خاصی بود اما نکته تلخ داستان همینجاست مینیوله حتی از دفع این تیم ساده هم عاجز است و لایی میخورد . نیمه دوم هم باز راجرز هیچ ابتکاری به خرج نمیدهد تا بازی ک میتوانستیم با مدیریت از ان عبور کنیم تا مسیر قهرمانی هموار شود با هنرنمایی دفاع ضعیف و برندان راجرز به باخت تبدیل میشود و جرارد این مرد همیشه تنها در لیورپول قربانی حماقت های عده ای دیکر شد
