Ariana Grandethank u, next و بعدش sweetener
چون تونست منسجم بودن لیریکس رو حتی با افزایش تعداد موضوعاتی که در موردش صحبت میکنه حفظ کنه کاری که با my everything نتونست (در کل کریرش در مورد ۳۰-۳۵ موضوع مختلف ترانه نویسی کرده (بیشترین برای یه پاپ استار در تاریخ و یکی از بیشترین ها در تاریخ به همراه کندریک لامار ، امینم ، آلیسیا کارا و بیانسه) که بخش عظیمیش مربوط به این دورست) و بحث دیگه هدف دار تر شدنشون بود که در مورد سلامت روانی ، اختلالات عصبی ، خودشناسی ، کنار گذاشتن تصورات دروغ در مورد اطرافیان و شناختشون ، عشق نسبت به خود ، خوشبختی ، دلشکستی ، دوران های بد در زندگی و چگونگی کنار اومدن باهاشون ، مخفی کردن احساسات واقعی با رفتار های دروغین ، ریکاوری و برگشتن به حالت عادی بعد از یه حادثه ناگوار و ... ؛ یجورایی آلبوم sweetener که تم مثبتی داشت رو بیرون داد تا بتونه thank u, next که تم غمگینتری داشت بده بیرون.
اما از نظر آهنگسازی بعد از thank u, next آلبوم dangerous woman بهترین آلبومش به حساب میاد ، فارل ویلیامز (پرودوسر sweetener) کار بزرگی کرد که آریانا رو تو راه متفاوت تری نسبت به موزیک پاپ مین استریم گذاشت و بهش اجازه داد استایل های ترانه نویسی و سبک های مختلفی رو امتحان کنه و چند تا ترک خوب ساخت ولی تو یکی دوتا ترک آهنگسازی رو خراب نمیکرد میشد این آلبوم رو دومین آلبومش از نظر آهنگسازی هم دونست ، همچنین صداش به بلوغ رسید و ازش کنترل شده استفاده کرد و بهترین اجراهاش رو داشت تو این دوران ؛ در کل :
1. thank u, next
2. sweetener
3. dangerous woman
4. my everything
5. yours truly
البته پاپی که ایرانی جماعت دوست داشته باشن dangerous woman عه.