با نزدیک شدن به جام جهانی ٢٠٢٦، ترکیب و عمق اسکواد انگلیس تصویر یک تیم فوق‌العاده قدرتمند را نشان می‌دهد؛ تیمی که در هر پست، چندین ستاره آماده و در اوج قرار دارد و می‌تواند با دو ترکیب کامل پا به میدان بگذارد.
در خط حمله، هری کین همچنان رهبر بی‌چون‌وچرای سه‌شیرهاست؛ پشت سر او واتکینز و دلاپ صف کشیده‌اند تا در هر لحظه جایگزین شوند. در کنارها، رشفورد و ساکا با حضور چهره‌هایی مثل گوردون، گریلیش، پالمر و بوون یک خط حمله انفجاری ساخته‌اند.
در میانه میدان، زوج محبوب هواداران یعنی رایس – بلینگهام مرکز کنترل انگلیس را در اختیار دارند. پشت سر آن‌ها بازیکنانی با هوش بالا و تکنیک ناب مثل فودن، ازه، راجرز، گیبس‌وایت و وارتون کیفیت این منطقه را به اوج رسانده‌اند. در نقش هافبک دفاعی نیز اندِرسون همراه با وارتون و ماینو ثبات تاکتیکی بی‌نظیری اضافه می‌کنند.
در خط دفاع، زوج گوئهی – استونز ترکیب اصلی و مطمئن انگلیس را تشکیل می‌دهند؛ در حالی که کنسـا، مگوایر، برن و کوانسا عمق لازم را فراهم کرده‌اند. در کناره‌ها، حضور بازیکنان مدرن و سرعتی مانند جیمز، تریپیر، لیورامنتو در راست و او‌رایلی، شاو و هال در چپ آزادی عمل بیشتری به ساختار تیم می‌دهد.
درون دروازه نیز پیکفورد همچنان سنگربان اصلی است، اما حضور هندرسون و ترافورد تضمین می‌کند که سه‌شیرها حتی در این پست هم هیچ دغدغه‌ای نداشته باشند.
با چنین عمقی، انگلیس یکی از جدی‌ترین مدعیان جام جهانی خواهد بود؛ تیمی که شاید در ٢٠٢٦ بالاخره بتواند طلسم قهرمانی را بشکند و رؤیای نسل‌های مختلف فوتبال این کشور را برآورده کند.
