..... .....تیم ملی ایران دهه هشتاد فقط عاشق بازی با کویت بود و همون پس رفتارهای فنی باعث شد که خیلی از کره جنوبی و عربستان عقب بیفته و الان با این بینش بازی با تیم هایی عین فلسطین نمیشه انتظار آینده درخشانی واسه این تیم کرد.
درک نمیکنم که چرا ایران از تیمی چون ترکیه تقاضای بازی های بیشتر در زمینه باشگاهی و ملی را نمیکنه.
یعنی بهترین راه برای نزدیک شدن به فوتبال اروپا از دروازه آناتولی میگذره.
یا با روسیه که رابطی بهتری هم داره.