رومن وایدنفلر، ملقب به گلادیاتور ، در تاریخ 6 آگوست 2020 چهل ساله شد. قهرمان جهان و یکی از برجسته ترین دروازه بان قرن 21 و یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ بورسیا دورتموند.
اتحادیه طرفداران بورسیا دورتموند نگاهی کوتاه به عملکرد او در 20 سال فوتبال حرفه ایش می اندازد.
وایدنفلر کار خود را در باشگاه کایزرسلاوترن آلمان شروع کرد. او در سال 1998 به عضویت رسمی این تیم در آمد و زیر دست جرالد اهرمان افسانه ای دروازه بان سابق کایزرسلاوترن آموزش دید. اهرمان از همان موقع معتقد بود که رومن وایدنفلر دروازه بان بزرگی خواهد شد. او به کار خود زیر نظر این دروازه بان اسطوره ای ادامه داد تا اینکه در 19 سالگی اولین بازی خود را در مقابل شالکه04 انجام داد. اولین حریف و حریف ابدی. در آن بازی رومن 2 گل دریافت کرد اما عملکرد خوبی از خود به جا گذاشت. در آن فصل رومن 26 بازی انجام داد(8 پیروزی 8 تساوی و 10 شکست).
در سال 2002 رومن وایدنفلر به صورت آزاد به بورسیا دورتموند پیوست. شروع یک ماجراجویی هیجان انگیز. وایدنفلر با توجه به مصدومیت دروازه بان اول وقت دورتموند توانست 11 بازی انجام دهد و پرونده فصل 2002 را با یازده بازی بندد. در کل تاریخ فوتبال قانونی نانوشته وجود دارد که همیشه دروازه بان های اول و مطرح تیم ناگهان مصدوم میشوند تا دروازه بانان جوان و چشم انتظار خودشان را نشان دهند. وایدنفلر نیز مانند بقیه دروازه بان ها از این فرصت به خوبی استفاده کرد.
ماتیاس سامر پس از عملکرد درخشان وایدنفلر او را به دروازه بان باتجربه دورتموند یعنی گیلومه وارمز ترجیح داد. و عملکرد مطلوبی ارائه داد و اولین قدم های شماره 1 شدن را محکم برداشت.
در سال 2004 وایدنفلر علی رغم تردید های اندکی که وجود داشت دروازه بان شماره 1 دورتموند بود و چشم همگان را به خود خیره کرد و کسی تصور این را نداشت امروز جای این دروازه بان مطمئن را رومن بورکی پر کرده باشد.
علی رغم سالهای پر تنش دورتموند در 2006 و 2007 رومن وایدنفلر به مرد دوست داشتنی وست فالن تبدیل شده بود و هیچ تهدیدی برای جایگاه او در دروازه وجود نداشت. مجبوبیت او زمانی افزایش یافت که در زمان ورشکستگی دورتموند و ناتوانی دورتموند در پرداخت دستمزد او همچنان برای دورتموند بازی میکرد.
سال 2007 سالی پر حاشیه و جنجالی برای وایدنفلر بود. روز دربی بود. دربی روهر. در یک صحنه وایدنفلر با جرالد آساموا درگیر میشود و کلماتی از دهان وایدنفلر خارج شدند که بعد ها باعث ایجاد دردسر برای او شدند. بعد از رسوایی مشخص شد که وایدنفلر آساموا را خوک همجنسگرا خوانده است و او سه بازی محروم و مجبور به پرداخت 10000 یورو شد که جریمه سنگینی بود.
سالهای کسل کننده 2007 تا 2010 به کندی هرچه تمام تر تمام شدند. در آن مقطع اوضاع دورتموند به گونه ای بود که انگار یورگن کلوپ در حال شطرنج بازی کردن با خودش است و درنهایت شطرنج یورگن نتیجه داد و در سال 2010/2011 تیمی یکپارچه و یکدست تشکیل داد که باعث قهرمانی بورسیا دورتموند در بوندسلیگا شد و وایدنفلر به هدف خود رسید. در پایان فصل گفت: " ما شایسته قهرمانی بودیم چون کل فصل را فوق العاده بازی کردیم". مهم تر اینها بازوبند کاپیتانی بود که در دستان رومن وایدنفلر چشم ها را به خود خیره میکرد. کاپیتان ها همیشه خاص هستند.
سال 2012. سالی تاریخی در تاریخ دورتموند. فتح اولین دوگانه تاریخ باشگاه. وایدنفلر نقش بسیار پررنگی در قهرمانی تیم داشت. او شماره 1 ترین شماره 1 آن فصل بوندسلیگا بود. در بوندسلیگا و در بازی برگشت دورتموند بایرن او با گرفتن پنالتی آرین روبن در دقایق پایانی باعث شد دورتموند با تک گل لوا بازی را ببرد و اختلاف دو تیم به 6 امتیاز برسد و قهرمانی دورتموند قطعی شود. فینال دی اف بی پوکال هم که لازم به تعریف ندارد. زدن 5 گل به پر افتخار ترین تیم آلمان لذت بخش ترین حسی بود که بازیکنان دورتموند در آن مقطع میتوانستند تجربه کنند. علاوه بر این باعث شدند دست بایرن از جام کوتاه بماند. آنها بوندس و پوکال را باختند و در فینال تلخ آلیانز آرنا نیز لازم به تعریف نیست. آن فصل، فصل دیوانه ها بود. تا به حال آن حجم از هیجان و دیوانگی یکجا در شهر دورتموند فوران نکرده بود. انتظار میرفت بهترین بازیکن فصل کسی باشد که پیراهن دورتموند را پوشیده است اما اینگونه نبود. مارکو رویس برنده عنوان بهترین بازیکن بوندسلیگا شد. زردپوش نبود اما آرزوی زرد پوشیدن را داشت.
امپراطور بر میگردد. دورتموند پس از سال 97 رنگ حذفی چمپیونز را به خود ندیده بود تا اینکه در سال 2013 به فینال ومبلی راه یافت. فینال دیوانه ها. بایرن هاینکس در مقابل دورتموند کلوپ. وایدنفلر شاید بیشترین نقش را در رساندن دورتموند به فینال داشت. شوت هایی را مهار میکرد که حس عجیبی در فرد ایجاد میکرد. توپ از پای بازیکن جدا میشد چهار ستون دورتموندی ها میلرزید اما وقتی در دستان وایدنفلر فرود می آمد احساس بچه ای را داشتند که در آغوش گرم پدرش آرام خفته است. متاسفانه خوشی زمانی به پایان می رسد. 2013 خیلی امیدوار کننده شروع شد. اما کابوس وار تمام شد. وایدنفلر نتوانست چمپیونزلیگ را ببرد و حسرت چمپیونز روی دلش ماند.
سال 2014 وایدنفلر به همراه تیم ملی آلمان عازم برزیل شد. او بدشانس بود چرا که هم دوره مانوئل نویر شد و نتوانست خودش را به خوبی نشان دهد. اما بوسه او نیز بر روی جام قهرمانی آلمان ماند و او نیز به دورتموندی های قهرمان جهان پیوست.
2015 به بعد آغاز سالهای تکراری و تلخ بود. در نهایت رومن تصمیم گرفت جای خود را به رومن دیگر دهد. در تاریخ 12 مه 2018 رومن وایدنفلر تصمیم به خداحافطی گرفت و بازی خداحافظی خود را در سپتامبر 2018 انجام داد. جایی که بیش از 70000 تماشاگر به استقبال او آمدند و نکته جالب اینجاست که وایدنفلر دو گل نیز زد.
اکنون او وارد 40 سالگی شده است. 16 سال بازی برای دورتموند ارزش بالایی به او بخشیده. بعد از میشائیل تسورک دوست داشتنی رکورددار بازی برای دورتموند است.
افتخارات گلادیاتور:
2 بوندسلیگا
2 جام حذفی
2 سوپر کاپ
1 جام جهانی
