پیروزی بوستون در شب درخشش جوان ها
دو تیم میامی هیت و بوستون سلتیکس در حالی در تاریخ 29 شهریور در فینال کنفرانس شرق به مصاف هم رفتند که تیم میامی این سری را دو بر صفر جلو بود. این مسابقه نقشی حیاتی در روحیه تیم بوستون داشت، چراکه اگر این بازی را هم واگذار می کردند، تنها راه پیروزی آنها در این سری فقط معجزه بود؛ اما اگر بازی را برنده می شدند و اختلاف را به یک می رساندند، شانس زیادی برای بازگشت و پیروزی در سری به دست می آوردند. در نهایت این بازی با نتیجه 117 به 106 به سود بوستون سلتیکس تمام شد. در ادامه به بررسی کوارتر های بازی می پردازیم.
کوارتر اول:
برد استیونس سرمربی تیم بوستون برای شروع بازی جیسون تیتوم، جیلن براون، کمبا واکر، دنیل تایس و مارکوس اسمارت را به زمین فرستاد. در آن سوی زمین اریک اسپولسترا برای شروع بازی گوران دراگیچ، بم آدبایو، جیمی باتلر، دانکن رابینسون و جی کراودر را به زمین فرستاد.
هر دو تیم از دفاع man to man( یارگیری نفر به نفر) استفاده می کردند. این دفاع بوستون باعث شده بود که ستاره تیم میامی هیت یعنی جیمی باتلر تنها موفق به به ثمر رساندن یک شوت بشود. از سوی دیگر این دفاع چندان برای میامی هیت کارساز نبود. مارکوس اسمارت و جیلن براون با نفوذ های خود به زیر سبد و گرفتن امتیاز های پی در پی، دفاع میامی را به شدت اذیت کردند. همین نفوذها باعث شد تا آنها بتوانند 18 امتیاز از منطقه رنگی به دست آورند که بیشترین امتیاز در منطقه رنگی در کل این فصل بود. در حالی که میامی از منطقه رنگی بوستون هیچ سودی نبرد و فقط توانست 4 امتیاز به دست بیاورد.
در این کوارتر، گوردون هیوارد پس از پنج هفته مصدومیت بالاخره به ترکیب تیمش بازگشت. مصدومیت وی از ناحیه مچ پا بود که در بازی اولشان در پلی آف با فیلادلفیا گریبان گیر او شد. اما نکته جالب تر این است که همسر وی در حین بازی، در بیمارستانی در ایندیانا، فرزند چهارمشان را به دنیا آورد. گوردون هیوارد در این باره گفته بود که این بازی برای تیمش بسیار سرنوشت ساز است برای همین می خواهد تیمش را همراهی کند.
در نهایت این کوارتر با نتیجه 31 به 22 به سود بوستون سلتیکس تمام شد.
کوارتر دوم:
در این کوارتر، میامی برای جلوگیری از نفوذ های بی امان تیم بوستون، تغییری در دفاع خود ایجاد کرد و دفاع را از یارگیری نفر به نفر به دفاع دو سه (جایگیری منطقه ای) تغییر داد اما بوستون با همان دفاع کوارتر قبل به کارش ادامه داد. میامی دفاع عقب خود را با به میدان فرستادن آندره ایگودالا تقویت کرد و این روش جواب هم داد؛ تا جایی که میامی توانست اختلاف را به لطف تایلر هیرو به سه امتیاز کاهش دهد.
تایلر هیرو، روکی بیست ساله تیم میامی توانست در این کوارتر 16 امتیاز به دست آورد که این دومین رکورد برتر تاریخ پلی آف ها توسط یک بازیکن زیر بیست سال است. بهترین رکورد توسط کوبی برایانت در پلی آف سال 1997 در مقابل تیم یوتا جز به ثبت رسید که او توانست در یک کوارتر 17 امتیاز به دست بیاورد. برد استیونس برای جبران این اختلاف، دفاع تیمش را از یارگیری نفر به نفر به دفاع دو سه تغییر داد و با به زمین فرستادن انیس کنتر، دفاع زیر حلقه خود را بلند تر و مستحکم تر کرد.
در ادامه بازی با خروج آندره ایگودالا از زمین و ترن اور های زیاد تیم میامی، بوستون سلتیکس نه تنها توانست دوباره از حریف پیشی بگیرد، بلکه توانست کوارتر را هم با نتیجه 32 به 28 به نفع خود پایان دهد.
کوارتر سوم:
بوستون دوباره به دفاع یارگیری نفر به نفر روی آورد و میامی هم همان دفاع دو سه را حفظ کرد. کلید این کوارتر در دست گوردون هیوارد بود. او با نفوذ ها، پاس های خلاقانه و بازی سازی عالی توانست اختلاف را برای بوستون زیاد تر کند. جیسون تیتوم و جیلن براون هم در این امر به هیوارد کمک های بسیاری کردند و در بیشتر موارد این دو بازیکن هدف پاس های هیوارد و کمبا واکر بودند.
جیمی باتلر کم کم خود را از دفاع سنگینی که روی او بود آزاد کرد و موفق شد نفوذ های بیشتری به سمت سبد حریف کند اما هنوز دفاع سنگین زیر حلقه از سوی دنیل تایس اجازه گلزنی به او نمی داد. بم آدبایو و گوران دراگیچ بار میامی را در این کوارتر بر دوش داشتند و این بم آدبایو بود که می توانست از سد دنیل تایس عبور کند. البته دنیل تایس هم در اواسط کوارتر چهار خطایی شد و برد استیونس مجبور شد سنتر خود را از زمین بیرون بکشد و به جای او روکی خودش یعنی گرنت ویلیامز را وارد زمین کرد.
تیم ها در بعضی مواقع از بازی دفاع خود را رها می کردند و مربی برای جبران وادار می شد که درخواست تایم اوت بدهد. برای مثال به مدت سه دقیقه و سی ثانیه تیم میامی یازده امتیاز کسب کرد اما در این بازه زمانی تیم بوستون تنها توانست یک امتیاز کسب کند.
کوارتر چهارم:
بوستون این کوارتر حساس را بهترین دفاع خود یعنی یارگیری نفر به نفر آغاز کرد و میامی هم همین دفاع را انتخاب کرد. دو تیم دفاع پر فشاری را داشتند و موقعیت های حمله هر دو تیم یکی پس از دیگری از دست می رفت. در این میان، دفاع خوب دانکن رابینسون از همه چشم گیر تر بود.
ضربه بر پیکره بوستون وقتی وارد شد که دنیل تایس پنج خطایی شد و از زمین بازی بیرون رفت. با این حال بوستون با ورود دوباره جیسون تیتوم و مارکوس اسمارت، توانست بیشترین اختلاف بازی یعنی بیست امتیاز اختلاف را رقم بزند. اما رفته رفته میامی با تدابیر اریک اسپولسترا و سه امتیازی های عالی دانکن رابینسون و نفوذ های قدرتی بم آدبایو، توانست این اختلاف را به پنج امتیاز کاهش دهد. میامی برای پیروزی باید به بازی سرعت می داد. همین عامل باعث شد که همه جانبه حمله کنند و دفاع را فراموش کنند. بوستون هم از همین موقعیت استفاده کرد و اختلاف را دوباره زیاد کرد. بی دقتی شوت زن های میامی و حملات موفق بوستون در دقایق پایانی سبب شد تا بوستون بازی را با نتیجه 117 به 106 پیروز شود.
برای اولین بار در طول تاریخ فینال کنفرانس، چهار بازیکن زیر 24 سال توانستند بیشتر از بیست امتیاز به دست آورند: بم آدبایو 23 ساله با 27 امتیاز، جیلن براون 23 ساله با 26 امتیاز، جیسون تیتوم 22 ساله با 25 امتیاز و تایلر هیرو 20 ساله با 22 امتیاز. نکته جالب این است که بوستون توانست 60 امتیاز در منطقه رنگی به دست آورد که با بهترین رکورد در 20 پلی آف اخیر برابری می کند. امتیاز آور ترین بازیکن زمین هم بم آدبایو بود که 27 امتیاز برای تیمش به دست آورد و برای بوستون هم جیلن براون توانست 26 امتیاز به دست بیاورد.
مانی عبداله نژاد