بابک کی مقصودیاول یه سپاسگذاری تمام عیار از علی آقای آرین عزیز به خاطر تحلیل تر و تمیز و شیکت و بعد هم باید بگم که از اشاره های ظریفت به چند مسئله که امروز به تاریخ فوتبال پیوسته و برای یادآوریش باید حافظه ی آینه واری داشت (هرچند که دسترسی به آرشیوهای تصویری توی دنیای مجازی امروز بسیار بسیار آسونترر از قبله_مگه قبلن دسترسی هم وجود
داشت؟!!!) و در ضمن نگاه تیز بینی رو هم در زمان خودش میطلبیده چنانی به وجد اومدم که انگار گمشده ای دور و عزیز رو بعد از سالیانی دراز پیدا کردم. سریع اشاره میکنم.
1- در زمان خودش اعتقاد عجیبی داشتم که چلسی نیمه نهایی سی ال 2009 علی رغم توانایی های گاس هیدینک لزومن یه نمایش دفاعی - ضدحمله ای بی نقص و تمام کمال ارائه نداده که بخواد تبدیل به الگو و کتابچه راهنمای تیمای دفاعی دیگه تو رو در رویی با تیمایی مثل بارسای پپ بشه و به طرز راسخی هم اعتقاد داشتم که چینش تصادفی (بهتره بگم تقدیری) اتفاقات به یه شکلی شد که بازی واسه بارسا گره بخوره و واسه چلسی اعتماد به نفس و به اصطلاح قدرت تاب آوری بیاره.
2- تاثیر خستگی شدید یه مسافرت زمینی ناگزیر تو بازی نیمه نهایی سی ال 2010 به علاوه ی ایجاد موقعیت های زیاد بارسا روی دروازه ی اینتر و سیو دیوانه وار سزار مقابل مسی نشون میده که اینتر نه با هوشیاری و بازی بی نقص دیکته شده از طرف مورینیو که با شانس از ..ون بارسا رو متوقف کرد.
3- آرسنال ونگر که باید مفتخر به نشان دلیری برای ارائه بازی هجومی مقابل هجومی ترین تیمهای زمانه (بارسا و بایرن) و زمینگیر کردن اونا با بازیکن_ابزارایی به مراتب ضعیفتر بشه. روحش قبل از مرگ شاد
4-بازی نمونه ای و آکادمیک مسی( صرفن برای تحلیل و نه آموزش . چون دستیافتنی نیست) مقابل والنسیا... به قول مولانا یافت می نشود گشته ایم ما
خلاصه تو زمان خودشون تو همه ی محفلای فوتبالی دوستانه ، به شدت رو این نکات تاکید داشتم و مقابل سیل وحشیانه ای از بد و بیراه مقاومت میکردم تا امروز که با اشارات محشرت به همه ی این چهار مورد هیجان کشم کردی ... روانیم کردی ...
سپاسگذاری کافی نیست اما چاره ای جز این ندارم
اجرت با هر‌کی که دوست داری!!!
