امروز 1399/9/9 است و این تاریخ برای هر کسی معنای خاص خودش را دارد اما عدد 9 علاقه مندان به رنگ آبی را به یاد برترین گل زن تاریخ استقلال می اندازد.
به گزارش طرفداری، هر گاه که بخواهیم در رویاهای خود تیم مان را در قامت یک مدعی متصور شویم شاید اولین انتخابمان برای این تیم، حضور یک مهاجم مطمئن و شش دانگ برای حضور در محوطه جریمه حریفان است، مهاجمی که امضایش پای تمامی برد های حیاتی تیم مان در طول فصل باشد. یک تیم مدعی که قرار است در کورس فشرده قهرمانی شرکت کند باید دارای یک سری ویژگی ها باشد که شاید بارز ترین آن ها حضور یک مهاجم قابل اطمینان و گل زن است که بتواند در بازی های حیاتی و مقاطع دشوار فصل به تیمش کمک کند.
رکورد 93 گل علی جباری برای سال ها به عنوان بیشترین تعداد گل زده برای باشگاه استقلال شناخته می شد. بازیکنان زیادی به این رکورد نزدیک شدند اما هیچ وقت تعداد گل هایشان از این عدد تجاوز نکرد.
26 تیر 1386 آبی های تهران در رقابت با پرسپولیس بر سر خرید مهاجم جوان پاس تهران به برنده شدند و برهانی را آبی پوش کردند. در همان بازی اول برهانی با ضربه سر قفل دروازه استقلال اهواز را گشود تا پایه گذار پیروزی 3-2 استقلال ناصر حجازی مقابل استقلال اهواز باشد. در روزهای اول کسی فکرش را نمی کرد که این مهاجم جوان و بازیگوش همان کسی است که پس از سال ها به رکورد علی جباری نزدیک می شود و حتی پا را فراتر از این صحبت ها می گذارد و خودش رکورددار گل زنی در باشگاه استقلال می شود. موقعیت های زیادی را از دست می داد اما آن قدر جایگیری هایش خوب و درکش از فضا عالی بود که همیشه خودش را در موقعیت گل زنی قرار می داد. گل زدن آرش به امری بدیهی تبدیل شده بود. همه می دانستند او بالاخره گلش را خواهد زد اما هیچکس از زمان دقیقش با خبر نبود. پرویز مظلومی می گفت آن قدر او را بازی می دهم تا برایم گل زنی کند. قامت بلندی نداشت اما بارها و بارها با ضربه سر گل زد، قیچی برگردان هایش هرچند وقت یک بار توپ را به قعر دروازه حریفان می فرستاد و آن قدر گل زد که رکوردش در استقلال برای سال های زیادی دست نخورده بماند.
چهره خندان و شوخ طبعی اش به خودی خود او را محبوب می کرد اما قصه فقط به شخصیت اش بر نمی گشت. هواداران نه او را به دریای بدون ساحل تشبیه می کردند و نه با کلمات عجیب و غریب روی سکو ها تشویق می شد، برای هواداران استقلال یک آقای گل وجود داشت و آن هم آرش برهانی بود، حتی اگر عادل فردوسی پور به او لقب گل نزن می داد، برای ساکنین ضلع جنوبی ورزشگاه آزادی، او همان گلزن محبوب بود.
(استقلال حمله، آرش باید گل بزنه!) هواداران تیم شان را به حمله فرا می خواندند تا آرش برهانی باز هم در نقش قاتل داستان ظاهر شود و موجی از شادی را به سوی سکو ها روانه کند. پس از گل دستانش را باز می کرد و به سمت همان هایی می رفت که او را آقای گل صدا می زدند. البته وقتی کار به جاهای باریک می کشید عینک هایش را به چشم می زد تا برای تیم حریف کری ای بخواند و محبوب و محبوب تر شود. آرش قبل از پوشیدن پیراهن استقلال لژیونر شده بود و به استقلال مثل یک سکوی پرتاب نگاه نمی کرد و قرار نبود هواداران برای تمدید قراردادش استرسی داشته باشند.
آرش در مجموع 107 گل برای استقلال زد که شامل 8 گل در لیگ هفتم، 21 گل در لیگ هشتم (آقای گل فصل شد)، 11 گل در لیگ نهم، 14 گل در لیگ دهم، 8 گل در لیگ یازدهم، 10 گل در لیگ دوازدهم، 5 گل در لیگ سیزدهم، 2 گل در لیگ چهاردهم و 2 گل در لیگ پانزدهم بود. آرش باقی گل هایش را برای استقلال در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا به ثمر رساند.
آقای گل استقلالی ها دروازه 26 تیم مختلف لیگ برتری را باز کرد.
از گل های لیگ برتری برهانی، 6 گل سهم استقلال اهواز، یک گل سهم شیرین فراز، 7 گل سهم سایپا، 4 گل سهم پیکان، 7 گل سهم ملوان، 2 گل سهم پگاه، 2 گل سهم ذوب آهن، 5 گل سهم راه آهن، 2 گل سهم پرسپولیس در دربی ها، 2 گل سهم فجر سپاسی، 4 گل سهم پاس، 2 گل سهم پیام، 3 گل سهم سپاهان، 4 گل سهم مس، 2 گل سهم استیل آذین، 2 گل سهم ابومسلیم، یک گل سهم شاهین بوشهر،8 گل سهم صبا، 2 گل سهم شهرداری تبریز، 4 گل سهم نفت، یک گل سهم نفت آبادان، 4 گل سهم فولاد، یک گل سهم گهر، 2 گل سهم گسترش فولاد، 2 گل سهم تراکتور و آخرین گلش را هم در لیگ پانزدهم به سیاه جامگان زد.
آرش با پیراهن استقلال 13 گل در لیگ قهرمانان زد و دومین گلزن این تیم بعد از فرهاد مجیدی 23 گله در آسیا لقب گرفت. آرش دروازه تیم های الاتحاد در عربستان، ام صلال در ایران، پاختاکور در ایران و ازبکستان، ذوب آهن در ایران، الاتفاق عربستان در ایران، الریان قطر در ایران (3 گل) و قطر، الهلال در عربستان، الشباب در عربستان و الجزیره در امارات را باز کرد.
5 اردیبهشت 1390 هم برهانی با گل زدن مقابل صنعت نفت آقای گل ادوار لیگ برتر شد اما بعد ها جایش را به رضا عنایتی داد.
30 فروردین 1396 آرش برهانی با پیام زیر از هواداران خداحافظی کرد:
در ذهنم نه دنبال کلمات درشت می گردم، نه پی بزرگنمایی هستم، هواداران استقلال و فوتبال ایران چنان عزتی برای من ساخته اند که کلمه ای نمی توانم برای آنها بیابم که در بیانیه خداحافظی قرار دهم، دست تک تک هواداران را می بوسم و از ته دل می گویم همه آنها را دوست دارم و تاکید می کنم که «غم درونم را از این خداحافظی نمی توانم کتمان کنم».
قصور و کاستیهایم را با آن دل پر مهر و محبت همیشگیتان به من ببخشایید. در این لحظه که از شما خداحافظی میکنم آسوده خاطرم که تمام سعی و تلاش خودم و برای خوشحال کردن و سربلندی تیم خودم انجام دادم. هر چه محقق شد لطف خداوند و آنچه ماند توان و بضاعتم بود و امیدوارم چهره ای از من بخاطر بسپارید که در آن صادقانه و عاشقانه برای منافع استقلال جنگیده باشم.
این افتخار که برای دو تیم ستاره دار (به واسطه‌ی قهرمانی در آسیا) بازی کردم برایم تا همیشه خواهد ماند. یک قهرمانی با پاس دوست‌داشتنی و چهار قهرمانی با استقلال دو ستاره کبیر، محبتِ شما عزیزان و کلی خاطرات خوش تمام سرمایه من در این چند سال حضورم بود.
حالا آرش آقای گل روی نیمکت استقلال است...
