بایرن هاینکساین آهنگه منو برد به یاد پیکان سفید ، ضبط کشویی پیکان، باند خس خسیه جی وی سی ، پدر مادرم که خیلی جوونتر بودن، منم ۵-۶ ساله بودم رو این قوس کف پیکان که زیرش دیفرانسیله ایستاده بودم و مناطر بیرونو نگاه میکردم. یه دونه ازین عروسک های سگ که کله شون با تکونای ماشین میچرخید رو داشبورد بود و صدای آهنگای مدرن تاکینگ و مثل آهنگی که فرستادی ، آهنگ لامبادا برزیل و لامبادای ایتالیا
شاخ گذاشتن تو جیب بابا که سبقت بگیره و پرایدا و پژو ها و دوو ها رو بگیره. انصافا هم بابام عجب میگازوند ماشینو تا من خرکیف بشم .
۲۰ سال گذشت ازون زمون ها...................
دمت گرم
