هافبکِ تخریبیاوایل حضورش چیزی نشون نداد
اما وقتی پاش به گلزنی باز شد و فیکس شد خوب توی تیم جا افتاد
حتی یادمه وقتی قرضی رفت، ناراحت شدم
ستاره نبود، ولی بازیکن پر تلاش و موثری بود
هادی و غلامرضا رضایی نظم دفاعی حریف رو به معنای واقعی به هم میریختن؛ کمی چغر و بدبدن هم بودن و خیلی میدوئیدن و جابجا میشدن و زمانایی که تیم حریف بسته بازی میکرد گره بازی رو درمیآوردن
اما خب اکثر سالهای اون دوران، پرسپولیس یه مهاجم هدف تمام کننده و مدعی آقای گلی میخواست تا زحمات بقیه هم به چشم بیاد
هادی حتی اواخر که به عنوان هافبک راست یا چندبازی وسط هم بود قابل قبول بود