امروز 25 آگوست، 25امین سالگرد فوت راینهارد(استن) لیبودا یکی از بهترین و با استعدادترین بازیکنان تاریخ آلمان است. لیبودا که سابقه پوشیدن پیراهن شالکه 04 و بروسیا دورتموند را دارد و یکی از ستاره های دهه 60 و 70 آلمان به شمار می رود آنگونه که باید در تاریخ مورد توجه قرار نگرفته است. بدون شک تنها نقطه مشترک بین هواداران دو دشمن دیرینه روئر استن لیبودا است که هر دو عاشقانه او را می پرستند.
در فینال جام حذفی سال 1969 که بایرن موفق شد شالکه را 2-1 شکست دهد فرانتس بکن باوئر نمایش درخشانی مقابل لیبودا داشت. روزنامه های آلمانی پس از این بازی به دنبال لقبی مناسب برای فرانتس جوان بودند که در نهایت تیتر زدند: "قیصر، سلطان وستفالیا را شکست داد".
لیبودا که سال 1943 در روئر متولد شود در 9 سالگی به آکادمی شالکه پیوست. ده سال بعد در 19 سالگی پس از بازی های درخشانش در شالکه به تیم ملی آلمان نیز دعوت شد تا اولین بازی ملی خود را تجربه کند. لیبودا پست اصلیش وینگر راست بود ولی توانایی بازی در تمام پست های سمت راست را داشت و به قدرت دریبل و تکنیک بالایش معروف بود. به دلیل شباهت سبک بازی اش به سر استنلی ماتیوس بازیکن افسانه ای انگلستان به او لفب "استن" را دادند. لیبودا پس از دو فصل بازی برای شالکه در یک انتقال جنجالی به تیم رقیب یعنی دورتموند پیوست.
یاغی گلزنکرشن در دورتموند نیز به یکی از بازیکنای کلیدی تیم تبدیل شد و در کنار زیگفرید هلد و لوتار امریش مثلث جادویی دورتموند در دهه 60 را تشکیل دادند. اوج شاهکارش در همان سال اول حضورش بود که به دورتموند در نایب قهرمانی بوندسلیگا کمک کرد و در فینال جام در جام اروپای سال 1966 گل پیروزی بخش دورتموند را در وقت های اضافه به ثمر رساند تا هم زنبورها را به اولین جام اروپایی خود برساند و هم جای خودش را برای همیشه در قلب هواداران دورتموند باز کند. جادوگر آلمانی دو سال بعد به خانه برگشت تا ماموریت نیمه تمامش را در نیمه آبی روئر تمام کند.
استن بار دیگر توانایی هایش را در شالکه نشان داد تا کم کم محبوبیت از دست رفته اش را بدست بیاورد. او در سال 1970 می توانست بار دیگر قهرمان جام در جام اروپا شود ولی با وجود گلزنی لیبودا در هر دو دیدار رفت و برگشت مقابل منچستر سیتی، شالکه از صعود به فینال بازماند. تنها دو سال بعد او به شالکه در راه قهرمانی جام حذفی که اولین جام شالکه پس از 14 سال بود و همچنین نایب قهرمانی بوندسلیگا کمک شایانی کرد تا هواداران شالکه او را ببخشند و دوباره همان پسر محبوب گلزنکرشن شود.
یکی از مهم ترین بازی های ملی لیبودا در مقدماتی جام جهانی 1970 مقابل اسکاتلند بود که آلمان در یک بازی نزدیک 3-2 به پیروزی رسید. لیبودا گل سوم و پیروزی بخش مانشافت را به ثمر رساند تا به صعود آلمان کمک کند. در جام جهانی 1970 که آلمان به مقام سومی رسید نیز لیبودا یکی از بازیکنان مهم تیم بود. اوج درخشش او در بازی دوم و مقابل بلغارستان رقم خورد جایی که با یک گل دو پاس گل و گرفتن یک پنالتی زمینه ساز هتریک گرد مولر و پیروزی 5-2 آلمان شد. مربی بلغارستان پس از بازی گفت: "تنها با یک تفنگ می شد لیبودا را متوقف کرد تا دفاع ما را بهم نریزد!".
پس از رسوایی بوندسلیگا در سال 1971 لیبودا یکی از 13 بازیکن شالکه بود که به دلیل تبانی محروم شد. او پس از حضوری کوتاه مدت در استراسبورگ فرانسه با پایان یافتن محرومیتش دوباره به گلزنکرشن برگشت ولی دیگر فروغ گذشته اش را نداشت تا اینکه سرانجام در سال 1976 برای همیشه کفش هایش را آویخت. کاپیتان افتخاری شالکه هنرمندی در شهر نقاش ها بود. گویی توپ به پاهایش می چسبید و با اینکه تمام مدافعان می دانستند او قصد چه کاری را دارد باز هم نمی توانستند متوقفش کنند. هواداران شالکه با شعاری که برگرفته از شعار کشیش یک کلیسا بود درباره او می گفتند: "هیچکس نمی تواند از خدا عبور کند، به جز استن لیبودا".
لیبودا در مجموع 339 بازی برای شالکه، دورتموند و استراسبورگ انجام داد که حاصل آن 45 گل و 55 پاس گل بود. در رده ملی نیز بازی مقابل لهستان در سال 1971 آخرین بازی ملی او بود تا پرونده اش در تیم ملی با 26 بازی و 3 گل بسته شود. او با توجه به استعداد بسیار بالایش اگر درگیر حواشی نمی شد می توانست دوران فوتبالی بهتری هم داشته باشد ولی با این وجود باز هم لحظات زیبا و ارزشمند زیادی را در مستطیل سبز پدید آورد که هیچ گاه از یادها نخواهد رفت.
پس از آویختن کفش هایش لیبودا زندگی شخصی موفقی نداشت. بعد از آنکه مغازه تنباکو فروشی را از ارنست کوزورا اسطوره شالکه تحویل گرفت کسب و کارش آنگونه که باید پیش نرفت. زمانی که اوضاع اقتصادی اش بسار بد بود نزدیکانش به او پیشنهاد کمک دادند ولی مشکل او دیگر قابل حل نبود. او که تمام املاک و دارایی هایش را از دست داده بود از همسرش نیز طلاق گرفت تا با مادر و پسرش ماتیاس تنها بماند. راینهارد لیبودا سرانجام در 25 آگوست 1996 در حالی که 52 سال سن داشت به دلیل سرطان ریه برای همیشه چشم از جهان فرو بست.
