مدت‌هاست برخی سیاستبازان آمریکایی مکررا از موضوعات مرتبط با شین جیانگ سوءاستفاده می‌کنند تا به بهانه «حقوق بشر» شایعاتی را علیه این منطقه و چین مطرح کنند.
ایالات متحده اخیرا قانون به اصطلاح «پیشگیری از کار اجباری اویغور» را به تصویب رساند و به این ترتیب حقایق را نادیده گرفت، جای سیاه و سفید را عوض کرد و به شکل گستاخانه‌ای وضعیت حقوق بشر در شین جیانگ و چین را به باد انتقاد گرفت.
باید گفت این اقدامات ایالات متحده به هیچ وجه ارتباطی با حقوق بشر ندارد و برعکس در خدمت منافع مداخله گرایانه سیاسی و ارعاب اقتصادی صورت می‌گیرد. آمریکا به طور بیهوده با بهره گیری از تحریم‌ها و ایجاد «بیکاری اجباری» و «فقر اجباری» سعی در سرکوب شرکت‌های شین جیانگ دارد تا به این ترتیب مردم تمام گروه‌های قومی در این منطقه را به فقر، انزوا و پسرفت کشانده و در نهایت شین جیانگ را نابود کرده و به توسعه چین ضربه بزند.
ماهیت اصلی مسائل مرتبط با شین جیانگ، موضوعاتِ مقابله با خشونت و تروریسم، ضدافراط گرایی و ضد جدایی طلبی هستند. ادعاهایی مثل «نسل کشی» و «کار اجباری» در شین جیانگ دروغ‌های قدیمی هستند که توسط نیروهای ضد چین در ایالات متحده و غرب بافته شده‌اند. حدود 100 کشور در چهل و هشتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد حمایت با ایراد سخنرانی‌ها و نامه‌های مشترک و انفرادی حمایت خود را از موضع چین ابراز کردند.
این کشورها تاکید کردند که موضوع شین جیانگ کاملا جزو امور داخلی چین است و هیچ کشوری نباید در آن دخالت کند. کشورهای فوق به این ترتیب با استفاده از موضوع به اصطلاح حقوق بشر برای مداخله در امور داخلی چین مخالفت کردند.
شین جیانگ در حال حاضر در بهترین دوره تاریخی از لحاظ توسعه به سر می‌برد. سطح در آمد مردم تمام قومیت‌های آن همچنان در حال افزایش است و کیفیت زندگی روز به روز در حال بهتر شدن است. توسعه و پیشرفت حقوق بشر شین جیانگ هدفی است که برای همه مثل روز روشن است.
یک زندگی خوشبخت برای تمام مردم بزرگترین دستاورد تحقق حقوق بشر است.
«ضمیر اعوان» معاون رئیس مرکز مطالعات چین دانشگاه ملی علوم و فناوری پاکستان بارها و بارها از شین جیانگ دیدن کرده است. او می‌گوید باید با چشم دید تا باور کرد که سیاست توسعه، اشتغال و امنیت شین جیانگ بسیار کامل است و اتهامات به اصطلاح «کار اجباری» در آنجا هیچ اعتباری ندارند.
برخی سیاستبازان در ایالات متحده دوست دارند «معلم و قاضی حقوق بشر» باشند اما مسخره اینجاست که آنها خودشان مدافعان ذاتیِ کار اجباری هستند. سابقه صدهاساله قاچاق، سوءاستفاده و نژاد پرستی علیه برگان سیاهپوست کار اجباری را به لکه ننگی تبدیل کرده که هیچ گاه از پیشانی تاریخ ایالات متحده پاک نخواهد شد.
حدود 500 هزار کودک کار در آمریکا وجود دارند که در مزارع کشاورزی کار می‌کنند و 240 هزار تا 325 هزار زن و کودک برده جنسی هستند. در پنج سال گذشته 100 هزار نفر به داخل ایالات متحده قاچاق شده‌اند.
ایالات متحده با گستاخی گناهان که خود مرتکب می‌شود را به چین نسبت می‌دهد و به این ترتیب کسانی که انگیزه‌های بیشتری برای شرارت دارند را نجات می‌دهد.
