مطلب ارسالی کاربران
مزایا قهرمان نشدن
قهرمان نشدن همیشه هم بد نیست. یعنی حتماً برای تیمی که پنج فصل متوالی قهرمان بوده و به یگانه تیم پرافتخار لیگ برتر فوتبال ایران تبدیل شده و رکورد گلات را به‌نام خود زده اتفاق تلخی است اما می‌تواند پیامد‌های شیرینی داشته باشد.
تصور کنید پرسپولیس این فصل هم قهرمان شده بود و هوادارانش همچنان در حال مدح و ثنای بازیکنان و کادر فنی بودند. حتماً در این هفته‌ها و بازیهای فرمالیته باقیمانده جشن و پایکوبی‌ها همراه با کری‌خوانی‌های کشنده در فضای مجازی ادامه داشت و همه هواداران مسرور از جام کسب شده سر از پا نمی‌شناختند.
احتمالاً این وضعیت در حالتی متفاوت برای بازیکنان و کادر فنی هم ادامه داشت و آنها هم در حال لذت بردن از قهرمانی‌شان بودند و به این فکر می‌کردند که بعد از پایان فصل و انجام آخرین بازی برای مدتی دور از فضای فوتبال و در آرامش ناشی از همین قهرمانی، فارغ از هیاهوهای فوتبال با خانواده یا در خلوت خود خوش بگذرانند و با ریکاوری روحی آماده تمرینات پیش فصل آینده شوند.
اگر پرسپولیس امسال هم قهرمان می‌شد دبل هت‌تریک یک رکورد خارق‌العاده‌تر و دست نیافتنی‌تر دیگر بود که تکرارش در مخیله هیچ باشگاه دیگری نمی‌گنجید و این می‌شد دستمایه فخر فروختن ابدی هواداران به دوستداران تیم‌های رقیب. همین حالا که این اتفاق را مرور می‌کنیم حتماً بسیاری از هواداران پرسپولیس حسرت می‌خورند که چرا نشد و چه عواملی دست به دست هم داد تا به این موفقیت بزرگ دست نیابند؟ البته که حدود دو هفته همه پرسپولیسی‌ها مشغول طرح پرسش‌هایی از این دست بودند و فضا هم بشدت سیاه و مسموم شد اما اتفاقات تبریز تا حدودی تیم و هواداران را به هم نزدیک کرد و همه یادشان افتاد از دست دادن قهرمانی بعد از پنج فصل قهرمانی متوالی چیزی نیست که به خاطرش زانوی غم بغل گرفت یا بدتر اینکه از روی کادر فنی و بازیکنان با بولدوزر عبور کرد.
اگر پرسپولیس قهرمان می‌شد حالا همه خوش بودند و باشگاه به تدارکات جشن قهرمانی و طرح تیشرت مخصوص قهرمانی این فصل فکر می‌کرد یا هواداران دنبال این بودند که این شش قهرمانی را با آن شش تای معروف چگونه پیوند بزنند و شعارها و کری خوانی‌های جدیدشان چگونه باشد.
پرسپولیس قهرمان نشد و همه اینها بر باد رفت اما یک اتفاق خوب بزرگ رخ داد؛ نقل و انتقالات پرسپولیس خیلی زود و قبل از برگزاری بازیهای آخر کلید خورد و در همان گام اول با سرعت و شتاب خوبی پیش رفت و دستاوردهای مناسبی حداقل روی کاغذ داشت. تمدید قرارداد دوساله با مهدی ترابی بهترین بازیکن دو فصل اخیر تیم، بازگرداندن علیرضا بیرانوند و جذب مرتضی پورعلی‌گنجی سه اتفاق فوق‌العاده ارزشمند و مدبرانه از سوی کادر فنی و باشگاه پرسپولیس بود که باعث شد هواداران تا حدودی ناکامی این فصل را فراموش کرده و از حالا منتظر شروع فصل بعد و افتادن دوباره روی ریل قهرمانی باشند.
حفظ مهدی ترابی با توجه به پتانسیل‌های این بازیکن کار ارزشمند و بزرگی بود که با هر نرخی که باشد در این بازار مکاره صورت گرفت. بازگرداندن بیرانوند هم یکی از سوراخ‌های بزرگ سد بتنی پرسپولیس را بست و جذب مرتضی پورعلی گنجی بهترین اتفاق ممکن در خط دفاعی‌ای بود که ترک خوردنش قهرمانی را از پرسپولیس گرفت.
البته که فعالیت پرسپولیس در بازار نقل و انتقالات به این اسامی و اتفاقات بزرگی که تا اینجا رقم خورده محدود نمی‌شود. پرسپولیس در پست‌های مدافع چپ، هافبک میانی و مهاجم نوک دنبال بازیکنان شاخص و کارگشایی است و طی چند روز گذشته اسامی امیدوارکننده‌ای از قوطی نقل و انتقالات سرخ بیرون آمده که هواداران را امیدوار کرده است. امیدوار به اینکه برعکس فصل قبل نقل و انتقالات کاملاً هوشمندانه، مدبرانه و بلادرنگ صورت می‌گیرد و یحیی روی بازیکنانی متمرکز شده که اعتبار و وزن‌شان نزدیک به پرسپولیس است و می‌تواند دوباره سطح کیفی اسکواد تیم را همسنگ نام و افتخار باشگاه بالا ببرد.
در عین حال اگر پروسه جذب بازیکنان مورد نظر گل محمدی با این کیفیت و با این شتاب پیش برود و به نتیجه برسد دیگر یحیی مدعی نخواهد شد که مثل فصل قبل سرش کلاه رفته و آن وقت باید از او قهرمانی بعدی را طلب کرد مگر اینکه با بدشانسی او بهترین ستاره‌های لیگ و ملی پوشانی که به پرسپولیس خواهند آمد نیز نتوانند تیم گل‌محمدی را به همان کیفیت و صلابت گذشته برگردانند. اتفاقی که تجربه می‌گوید بعید است در شرایط طبیعی و نرمال رخ دهد.
|
