حدود نصفی از این مطلب مثل تاریخ و نقل قولهاش نوشته خودم نیست.مابقی رو از روی دانسته هام نوشتم.
اگه توی سال 1992 می‌خواستید درباره اولین قهرمانی لیدز یونایتد تو دسته اول، باخت انگلیس تو جام ملت‌های اروپا یا رفتن گری لینه‌کر به تیم ژاپنی چیزی بخونید، بهترین شانس‌تان قبول ریسک جوهری شدن انگشت‌هاتون از صفحات یه روزنامه تازه چاپ شده بود.
هنوز فوتبال‌های نسبتا کمی تو تلویزیون پخش می‌شد بنابراین رادیو بهترین پوشش زنده رو داشت. اگر یک بار فرصت شنیدن نتیجه نهایی رو از دست می‌دادید، باید از طریق تله‌تکست با استفاده از کنترل تلویزیون دنبال اون می‌گشتید که اخبار فوتبال و نتایج تو صفحه محبوب تمام هواداران فوتبال دیده می‌شد
تیم برنرز- لی، دانشمند بریتانیایی سال 1989 شبکه گسترده جهانی رو اختراع کرد ولی ارائه اولین سرویس اینترنت دایال آپ برای کاربران خانگی سال 1992 انجام شد-که توسط دمون اینترنت حامی مالی پیرهن فولام بود.
اینترنت قبل از اون ابزاری بود که فقط تو شرکت‌های تحقیقاتی و تکنولوژی در دسترس بود و منحصرا برای موارد رسمی- و کسل کننده-استفاده می‌شد. ولی بین صفحات مربوط به تکنولوژی مخابراتی و نرم‌افزارهای برنامه‌ریزی کامپیوتر، یک سایت آزمایشی فوتبالی هم وجود داشت. و این سایت نه به منچستریونایتد یا رئال مادرید بلکه متعلق به ایپسویچ بود.
فیل کلارک، هوادار ایپسویچ و مهندس اینترنت که برای شرکت تحقیق و توسعه بریتیش تلکام کار می‌کرد و به همین خاطر به الگوی اولیه نسخه وب دسترسی داشت میگه ” من فصل 91- 1990 قبل از ارائه اینترنت دایال آپ کارم رو شروع کردم و به همین دلیل اولین سایت فوتبالی بودم.” سایت فیل کلارک “باشگاه فوتبال ایپسویچ تاون” بود که اوایل کارش کمی بیشتر از یک صفحه بود. فیل میگه:” سایت اصلی فقط یک لیست از مسابقه های ایپسویچ بود که من اونها رو با گل‌های به ثمر رسیده و گلزنان به روز رسانی می‌کردم. کار واقعا ساده‌ای بود.”
این صرفا اولین سایت درباره فوتبال نبود. این یکی از اولین سایت‌ها درباره تقریبا همه چیز بود. اکثر مردم هنوز چیزی از تکنولوژی جدید نشنیده بودند. در واقع کلمه اینترنت تا یک دهه بعد به فرهنگ لغات انگلیسی آکسفورد اضافه نشد. فیل میگه:” هیچکس نمیدونست اینترنت به هیولایی که امروز هست، تبدیل میشه اما به محض این که درباره اینترنت خوندم فکر کردم خیلی جالب میشه که اطلاعاتی درمورد فوتبال توی اون قرار بدم و اون رو در دسترس هرکسی که به این شبکه دسترسی داره بذارم.”
فیل که یک سایت کاری برای تیم اف‌سی ساندی لیگ متعلق به بریتیش تلکام هم ساخت، میگه:” سایر خوره‌های فوتبال من رو دوست دارن.” با اومدن دایال آپ تو سال 1992 تعداد مخاطبان افزایش پیدا کرد که همزمان با صعود ایپسویچ به فرمت جدید لیگ برتر بود. فیل محتوای بیشتری هم اضافه کرد که شامل اسکن رنگی از عکس‌های جام قهرمانی یوفای 1981 باشگاه بود و این یعنی بعضی از اولین عکس‌های تاریخ که داخل اینترنت قرار داده شدن از این سایت بودن.
کم‌کم این سایت و اعضاش شروع به متصل کردن فیل به جامعه وسیعی از هوادارا تو سراسر دنیا کردند. فیل میگه:” ایپسویچ هوادارای زیادی تو اسکاندیناوی داره چون فوتبال انگلیس تو دهه 1970 تو این کشور پخش می‌شد و ایپسویچ اون زمان خیلی خوب بود. بعضی از اهالی اسکاندیناوی تو فهرست خبرنامه سایت حضور داشتن. ما تونستیم بلیت یک دربی با نوریچ رو برای اونها تهیه کنیم . ما برنده شدیم و اونها بهترین دوران زندگی‌شون رو داشتن. اونها دوشنبه بعد تو خبرنامه گفتن “فوتبال بریتانیا خیلی عالیه!” چنین چیزهایی فقط به خاطر این سایت اتفاق افتاد.”
محدودیت زمان بعد از چند سال فیل رو مجبور کرد که این سایت رو به پل فلتون بسپره. پل میگه:” من تونستم اون رو تو فضای اینترنت دانشگاهم منتشر کنم. من تیتر “به اولین سایت فوتبالی در جهان خوش آمدید!” رو روی صفحه اصلی قرار دادم. یک سایت هوادارای شفیلد ونزدی با من تماس گرفت تا این ادعا رو رد کنه اما وقتی یادداشت‌هایی که دیده بودیم را مقایسه کردیم، دیدیم که اونها تا سال 1993 تو این فضا حضور نداشتن بنابراین قبول کردن که ما اولین بودیم.”
پل با تایید فیل این سایت رو تو دهه 1990 از نظر نوآوری به سطح دیگری برد و بعد از اون باشگاه این سایت رو در اختیار گرفت و جانشین سایت رسمی کرد. پل میگه:” از پخش تفسیر شنیداری تا میزبانی گفتگوی اینترنتی. این روزها چنین چیزهایی در دسترسه اما تو اون زمان خیلی خاص بود. فکر می‌کنم مت هالند اولین گفتگوی اینترنتی بود که ما انجام دادیم. و این آمار تو سایت جلوتر از هر چیزیه که در جاهای دیگر پیدا میشه. ما جدول‌های فرم دهی شده و آمار بازی رو در رو داشتیم. من در کنار اونها اولین سایت فوتبالی واقعیت مجازی رو ساختم که به مردم اجازه می‌داد با استفاده از وی آر به تور پورتمن‌رود برن. مایکروسافت از اون خوشش اومد و مجوزش رو برای تبلیغات تلویزیونی‌اش گرفت. فقط چند ثانیه بود اما به پرداخت تحقیقاتم کمک کرد!”
با این که سایت ایپسویچ متعلق به فیل و پل، اولین بود، سایت دیگه ای توی ردینگ می‌تواند ادعا کنه که طولانی‌ترین مدت مدیریت یک صفحه اینترنتی در فوتبال رو داره. سایت “هاب ناب انی وان؟” توسط گراهام لودر سال 1994 راه‌اندازی شد و از بیشتر بازیکنای این تیم مسن‌تر هست و هنوز هم با قدرت پیش میره. آدرس سایت: www.royals.org.
گراهام 19 ساله میگه:” وقتی تو دانشگاه بودم، نمی‌تونستم روزنامه‌های محلی بخونم یا به رادیوی محلی گوش بدم. اون روزها قبل تر از دوره گوشی‌های هوشمند و سال‌ها قبل از گوگل یا سایت ورزشی بی‌بی‌سی بود. گرفتن اخبار تیم تو دنیای مجازی غیرممکن بود.”
گراهام هم مثل پل فلتون از دسترسی دانشگاه به اینترنت نهایت استفاده رو کرد. گراهام میگه:” من چند صفحه باز کردم و خیلی زود بازدیدکننده هایی از سراسر دنیا داشتم که اکثرا از سایر دانشگاه‌ها یا شرکت‌های تکنولوژی بودن که وارد اولین سایت ردینگ می‌شدن. افراد تو خانه می‌تونستند اخبار رو ارسال کنن و این به منبع اصلی اطلاعات برای خیلی ها تبدیل شد. این سایت پیشرو و خلاقانه بود و تماس با این تعداد از هواداران ردینگ جالب بود.”
تو خبر منتشر شده از سوی تایمز آمده:” هوادارا درحال بهره برداری از شبکه‌ای هستن که کامپیوتر کاربران در سراسر دنیا رو به هم متصل می‌کنه تا جوک بگن و شعارهای هواداری بخونند، اخبار بازی و آمار درباره تیم محبوبشون رو باهم به اشتراک بذارند.” مشخص شد که سایت تیم دسته چهارمی کولچستر یونایتد 127 “اینترنت‌گَرد” رو فقط تو 10 روز جذب کرده که با توجه به این که کمتر از دو درصد جمعیت انگلیس اون زمان به اینترنت دسترسی داشتن، چندان بد نبود.
بقیه سایت‌های قدیمی مثل سایت “You’ll Never Make The Station ” و سایت “WHOSH” که مخفف Worldwide Hatters On The Super Highway بود .این سایت‌ها علاوه بر انتقال محتوای معمول مجلات هواداری معنای جدیدی از ارتباط بین هواداران رو ایجاد کردن. بخش پیام و لیست اعضا قابلیت مکالمه شبیه به مکالمه توی کافه‌ها رو قبل و بعد از بازی بین هوادارا تو سراسر دنیا فراهم می‌کرد. همه این اتفاقا خیلی خوب بود اما اگر پوشش کلی از فوتبال می‌خواستی، تنها روزنامه‌ها یا تله‌تکست رو در اختیار داشتی- تا ظهور سایت جدیدی که توسط هوادار جوون برایتون ایجاد شد که به تازگی وارد سن نوجوانی شده بود.
تام هادفیلد 13 ساله تو سال 1995 به کمک پدرش گرگ هادفیلد ساکرنت رو تاسیس کرد. تام فقط چند ماه بود که بعد از خرید کامپیوتر تو کریسمس به اینترنت دسترسی داشت اما خیلی زود به اندازه کافی یاد گرفت تا بتونه صفحه ابتدایی فوتبالی ایجاد کنه که شامل نتایجی بود که از اخبار رادیو و تله‌تکست شنیده بود. چیزی که اساسی به نظر می‌رسه انقلابی بود که بعد این اتفاق خصوصا برای هوادارای خارجی فوتبال انگلیس رخ داد. تام میگه:” قبل از اینترنت واقعا هیچ راهی برای دنبال کردن مسابقات زنده تو بیشتر کشورها وجود نداشت. من با رادیو به بازی‌ها گوش می‌کردم و هر موقع که گل زده می‌شد، نتیجه زنده رو به روز می‌کردم. وقتی متوجه شدم هزاران نفر منتظرن تا من صفحه نتایج زنده رو به روزرسانی بکنم شگفت‌زده شدم.”
تام با ایده ساکرنت به پدرش مراجعه کرد. سایتی که شامل نتایج زنده برای فوتبال انگلیس و اسکاتلند باشه و اخبار بازی و جداول لیگ رو منتشر بکنه که همه اینها قبل از انتشار تو روزنامه داخل اینترنت در دسترس قرار بگیره. گِرِگ خبرنگاری در دیلی‌میل بود و عاشق این ایده شد و روزنامه رو متقاعد کرد تا به اونها اجازه بده که قبل از انتشار اخبار بتونه اونها رو توی اینترنت قرار بده. و اینطور شد که دیلی میلِ روز یکشنبه، در واقع شنبه شب داخل ساکرنت در دسترس بود. این اتفاق سرنوشت ساز و البته پر زحمت بود. هادفیلدها در حالی که کامپیوتر تام پشت ماشین بود از دفتر روزنامه تو لندن به سمت خونشون تو برایتون می‌رفتن و ساعت‌ها کنار هم مینشستن و اخبار و محتوا رو تایپ و بارگذاری می‌کردن.
تام میگه:” شعار ما این بود که به محض رخ دادن باید روی اینترنت قرار بگیرد که حالا دیگر قدیمی شده ! من خاطرات خوبی از گذروندن وقتم تو هر شنبه شب دارم مثل وارد کردن جداول لیگ انگلیس و اسکاتلند از تله‌تکست به یه فایل اچ تی ام ال. بعضی وقتا آنچنان غرق وارد کردن اتفاقات جدید می‌شدم که تمام شب بیدار میموندم. همچنین فرصت بازی به عنوان دروازه‌بان رو توی آکادمی جوانان برایتون پیدا کردم اما شاید به عنوان یک نوجوون زمان زیادی را صرف نشستن پای کامپیوتر تو اتاقی تاریک می‌کردم.”
در عرض یک سال این سایت با قیمت 40 هزار پوند به دیلی‌میل فروخته شد و گرگ به عنوان سردبیر باقی موند . ساکرنت اون زمان در کنار پوشش لیگ داخلی و اروپایی، نتایج یورو 96 و اخبار اون رو منتشر می‌کرد. تو صفحه اصلی سایت نوشته شده بود:” تمامی نتایج، تمامی جداول لیگ، لیست کامل برترین گلزنان و بهترین گزارش مسابقات، تنها ساکرنت تمام گل‌ها را به محض به ثمر رسیدن به اطلاع شما می‌رساند!”
تمام روزنامه‌های مهم تو اواخر دهه 1990 سایت خودشون رو داشتن و خواننده ها به دریافت اخبار فوتبال از اینترنت به صورت فوری و رایگان به جای صبر کردن برای خرید روزنامه صبح عادت می‌کردن. این تاثیرزیادی تو چرخه روزنامه‌ها داشت چون اخبار فوتبال انگیزه کلیدی برای فروش اونها در بیش از یه قرن بود. خبرنگاران فوتبالی هم مجبور بودن عادت کنن چرا که نوشته‌هاشون بعضی وقتا قبل از چاپ تو روزنامه توی صفحات اینترنت پخش می‌شد.
راجر دومنگتی که حالا مدرس رشته روزنامه نگاری تو دانشگاه نورث اومبریاست کتاب “از صفحه آخر تا فضای اول: مسیر فوتبال در رسانه‌های انگلیسی” رو نوشته .که کتاب تعیین کننده ای تو این حوزه هست. راجر سال 1997 به عنوان خبرنگار سایت جدید Sportinglife.com که از سال 1859 با همین اسم به عنوان روزنامه چاپ می‌شد، به انقلاب اینترنتی پیوست. اونها یکی از اولین سایت‌هایی بودن که خیلی از ورزش‌ها از جمله اسب سواری و فوتبال رو پوشش میدادن.
راجر میگه:” ما اون زمان فکر نمیکردیم که رقیب دیگه ای داشته باشیم.” خواننده های کمی وجود داشت ولی در عرض 18 ماه پوشش جام‌جهانی 1998 فرانسه تو سایت بود که آمار بازدید به یک میلیون در ماه رسید. راجر بعد از اون از سایت جدا شد تا به روزنامه ی محلی بره و تغییر شرایط از کار اینترنتی به خبرنگاری روزنامه‌ای یک شوک فرهنگی رو به همراه داشت. راجر میگه:” فقط یه کامپیوتر تو دفتر اینترنت داشت. بقیه خبرنگارا می‌گفتن : اوه، تو توی اینترنت کار می‌کردی! انگار که من داخل یه کمد تاریک تو جای دیگه ای نشسته بودم. اونها نمیدونستن چطور ازش استفاده بکنن و اون رو جدی نمی‌گرفتن”. دومنگتی میگه:” تو بازه ی 10 یا 15 سال اولی که خبرنگار بودم، اینترنت از روزنامه‌ها عبور کرد. چون اونها هیچوقت اینترنت رو جدی نگرفتن و هیچوقت برای مقابله با اون آماده نشدن؛ بنابراین مردم به اینترنت عادت کردن. آنها به پای خودشون شلیک کردند. اگر از اول با این قضیه کنار میومدن مردم هم به شرایط عادت می‌کردن.”
امروزه همه هوادارا یه گوشی هوشمند دارن و تمام محتوای فوتبال رو با کشیدن یه انگشت پیدا میکنن. اگ کلمه فوتبال رو گوگل کنید، بالای 2 میلیارد نتیجه پیدا میکنید. در حال حاضر Livescore.com پرطرفدارترین سایت فوتبال جهان هست که سالانه 20 میلیون بازدیدکننده مجزا داره.
سایت قدیمی “هاب ناب انی وان؟” متعلق به ردینگ چنین آماری نداره ولی هنوز جایگاهش رو حفظ کرده. گراهام لودر که حالا توسعه‌دهنده حرفه‌ای اینترنته میگه:” هاب ناب عادت داشت خاص باشه ولی حالا صدها سایت با اخبار و گزارش درباره این تیم وجود داره. حالا امکان نداره که ما بتونیم تو زمینه اخبار فوری اول باشیم ولی من فکر می‌کنم هوادارا از استفاده از سایت برای یادآوری اتفاقاتی که افتاده بود و بحث درباره اون با سایر هوادارا لذت میبرن. ما حدود 40 هزار بازدید تو ماه داریم. تعداد زیادی از کاربران انجمن هستند که به مدت 20 سال از این سایت استفاده کردن و هنوز اینجا هستن. ما ثبت نامی‌های جدید هم داریم بنابراین هنوز زندگی در این سایت قدیمی جریان داره!
ساکرنت متعلق به تام هادفیلد حالا به دسته‌ای از سایت‌های فوتبالی تکیه داره که اون به عنوان نوجوون پیشروی اونها بود. تام در حال حاضر مدیر یک شرکت فناوری تو تگزاسه و بازی‌های لیگ انگلیس رو از طریق اینترنت داخل خانه پیگیری می‌کنه. تام میگه:” دسترسی فوری به اطلاعات معنای هواداری رو تغییر داده. ما مطمئنیم که می‌تونیم دیدارها رو به صورت زنده تماشا کنیم و جریان نامحدودی از اطلاعات درباره تیم‌ها و بازیکنای محبوبمون با چند تا کلیک در اختیار داشته باشیم. راه طولانی از روزای سیاه دهه 1990 که باید منتظر رسیدن روزنامه میموندیم گذشته.”
کاری از اتحادیه ی fifa day
