خودم شخصا عاشق سیستم ۴۳۳ ( ۴۲۳۱ . ۴۲۴ ) به سبک برزیل ۷۰ و آرسنال ونگرم .
اول ترکیب و سیستم و تاکتیک این دو تیم رو توضیح بدم تا بعد به توضیح تاکتیک این سیستم بپردازم .
ترکیب برزیل هفتاد :
فلیکس
اورالدو . پیاتزا . بریتو . کارلوس آلبرتو
ریولینو . کلودوالدو . ژرسون
پله . توستائو . جرزینیو
.
ترکیب تیم آرسنال ونگر :
سیمن ( لمن )
کول . کمپل . توره . لورن
ویرا ( فابرگاس ) . گیلبرتو سیلوا
لیونبرگ ( ویلتورد ) . برگکمپ . پیرس
آنری
.
تو هر دو تیم یک دروازه بان داریم
دو مدافع میانی مستحکم ( استوپر )
دو مدافع کناری سریع که بیشتر فول بک هستن تا وینگ بک . ولی ی کدوم ازین دو مدافع کناری تا حدی هجومی هم بازی میکنه
یک هافبک دفاعی که البته پاسور و نسبتا پا به توپه و تخریبی صرف نیستن
یک هافبک که علاوه بر کارای دفاعی میتونه تو کارای هجومی هم کمک کنه ( ویرا . فابرگاس . ژرسون )
یک هافبک هجومی ( هافبک کناری ) که تکنیکی و نسبتا سریع و پاسور هستن . ینی به ی هافبک بازیساز نمیخورن میشه گفت یک هافبک هجومی ولی بازیساز و در عین حال با قابلیت بازی بعنوان هافبک کناری . و در عین حال با توانایی گلزنی . تو فوتبال فعلی ازین بازیکنا کم داریم مگه اینکه برونو فرناندزو مثال بزنم یا بهترین مثالش اینه دیبالا هافبک هجومی باشه
یک فوروارد بازیساز ( پله . برگمپ ) یک بازیکن همه کاره که از دریبل و بازیسازی تا گلزنی جزو تواناییاش هست
یک سنتر فوروارد که در اصل مهاجم نوک نیست بلکه بیشتر از یک مهاجم نوکه و میتونه تو کارای ترکیبی شرکت کنه و میتونه خودش برای خودش موقعیت بسازه ( آنری . توستائو )
یک وینگر سریع تکنیکی که هم میتونه بصورت انفرادی حرکت کنه و گره کارو باز کنه و هم میتونه گلزن خوبی باشه ( جرزینیو . ویلتورد . لیونبرگ )
.
حالا ترکیب ی تیم از بازیکنای فعلی رو مثال میزنم تا بفهمید این تیم چه شکلی میتونه باشه
.
نویر
لوکاس هرناندز . فن دایک . دلیخت . کیمیش
مودریچ . وراتی . دیبالا
کریستیانو رونالدو . گریزمن . مسی
.
خط دفاع ایستا ولی در مواقع لزوم کیمیش نفوذ کنه . ینی کیمیش مثل مثلا مارسلو یا دیویس یا آرنولد نیست که همیشه هجومی باشه ولی مثلا ی چیز مثل فلیپ لام . که نصف مواقع در حال دفاعه . نصف مواقع در حال نفوذ و حتی کمک به بازیسازی
پس در اکثر مواقع و وقتی بازی شرایط عادی داره و نیاز به گل نیست یک خط دفاع ۴ نفره خطی داریم که تیم نه ضد حمله میخوره و نه گل مفت میخوره . در اصل چهار مدافع نقش سد دفاعی رو دارن در برابر خط حمله حریف .
کاسمیرو هافبک دفاعی تیم نقش تخریبی نداره زیاد بلکه به کمک مودریچ خط دفاعو کاور میکنن . ینی چهار مدافع مثل سد جلوی حریف و دو هافبک دفاعی بازیکنای حریفو قیچی میکنن اون وسط
.
فاز هجومی اصل داستانه :
اول باید بگم خط دفاع ایستای تیم که در اکثر مواقع ۶ بازیکن دفاعی داره کارو برای حمله کردن حریف خیلیییی سخت میکنه . پس تیم حریف بلخره باید جلو بکشه و فضا بده . معمولا تیمایی که اینجوری فضا سازی میکنن و میخوان ضد حمله بزنن ( مثل اینتر هررا ) یکی دو بازیکن بازیساز دارن ( سوارز و ماتزولا ) و بیشتر بازیکن سریع دارن .
ولی تو این تیما ما حداقل ۴ بازیکن داریم که هر چهار تا هم تکنیکی و پا به توپن هم پاسور . ینی مودریچ . دیبالا . مسی . گریزمن
در عین حال یک بازیکن تکنیکی و سریع که بعنوان وینگر هم میتونه دریبل بزنه هم گل بزنه و حتی تو کارای ترکیبی هم بازیکن نسبتا خوبیه پس ۴ بازیکن تکنیکی و دریبل زن و سریع و گلزن هم داریم . دیبالا . مسی . گریزمن . کریستیانو رونالدو
.
حالا سبک هجومی این تیم چجوریه : ترکیب دریبل سرعت و پاسکاری سریع حریف رو شدیدا گیج میکنه . اتفاقا تو این جام جهانی آرژانتین اینکارو خیلی خوب انجام میداد . مثلا شما تصور کنید این تیم توپو میگیره و وسط زمین دیبالا پاس میده به مودریچ و رو به جلو حرکت میکنه . مودریچ توپو دوباره برمیگردونه به خودش ( دیبالا و مودریچ انقدری کنترل توپ و تکنیک و قدرت پاسشون و حتی سرعتشون خوب هست که از پس اینکار بربیان ) . دیبالا سریع توپو میرسونه به مسی و بازیکنا به سمت مسی حرکت میکنن چون تصورشون اینه مسی میخواد حرکت کنه ولی مسی توپو میندازه برای دیبالایی که تو فضای خالی حرکت کرده . دیبالا پشت محوطه جریمه هست و اونور گریزمن و رونالدو تو ی موقعیت پاس عالللی هستن . و میتونه با ی پاس تک ضرب تک به تکشون کنه . ولی تو فوتبال تاکتیکی ذهن خونی دیبالا کاری نداره مخصوصا وقتی حرکات ترکیبی این تیمو دیدن . پس حواسشون هست که حرکت بعدی پاس دیبالا به گریزمن یا رونالدوعه . ولی دیبالا بجای پاس تک ضرب میزنه تو محوطه جریمه حریف و مدافعین که منتظر پاسش بودن چون آمادگیشو ندارن محو میشن . و دیبالایی که شوت زنه گل میزنه
حالا من خیلی ساده توضیح دادم . مثلا دیبالا لحظه آخر میتونه ادای دریبل دربیاره و بعد دوباره پاس بده کلا تو این سیستم خیلی عالی میشه با ذهن حریف تو فاز دفاعی بازی کرد . اینکارو تا جایی که من میدونم برزیل ۷۰ انجامش میداد ولی جالب اینکه آرژانتین فقط با ی مارادونا اینکارو میکرد . ینی تمام این توضیحاتی که من دادمو مارادونا ی تنه انجام میداد و بازیکنای کناریش مثل بوروچاگا و کانیگیا و والدانو و دیگران صرفا نقش مکمل داشتن براش . مارادونا جایی که باید دریبل میزد پاس میداد جایی که باید پاس میداد دریبل میزد جایی که باید حرکت میکرد می ایستاد و کلا با ذهن خونی مدافعین حریف بازیشون میداد و البته که بوروچاگا ( بخوایم حسابشو کنیم بین سالهای ۸۶ تا ۹۰ بهترین هافبک دنیاست . با اینکه ی هافبک معمولیه ولی جوری با مارادونا مچ بود که عجیب میترکوند . ینی بدون مارادونا ی چیز در حد فابرگاس بود مثلا بازم کمتر )
خلاصه آرژانتین ی بار با مارادونا و جدیدا با مسی اینکارو میکردن ولی اگر تیمی ۵ بازیکن هجومیش تمام خصوصیات هجومی از جمله دریبل پاس سرعت و حتی قدرت شوتزنی رو داشته باشن تیمی ساخته میشه مثل برزیل ۷۰ که به نظر خیلیا بهترین تیم ملی تاریخه در کنار مجارستان دهه پنجاه .
این رو هم باید توضیح بدم درمورد رابرت پیرس و ریولینو . این دو تا بازیکن ی چیزی بین هافبک هجومی و وینگرن . ینی هم ریولینو هم پیرس بازیکنای سریع و تکنیکی هستن ولی اگر هافبک هم باشن پاسورای عالی هستن . مثل اوزیل یا برناردو سیلوا . هر چند که پیرس و ریولینو شوت زن و گلزنم هستن . پس تو ترکیب این دو تیم پیرس و ریولینو درسته که کنارا بازی میکنن ولی خیلی وقتا نقش هافبک هجومی و حتی هافبک هجومی رو هم بازی میکنن . برگکمپ یا پله که نقش فوروارد بازیساز دارن یا آنری و توستائو بعنوان سنتر فوروارد هم گاهی به گوشه ها میرن ینی اینجوری
فابرگاس . سیلوا . پیرس
لیونبرگ . آنری . برگمپ یا بالعکس
.
ریولینو . کلودوالدو . ژرسون
پله . توستائو یا بلعکس . جرزینیو
.
در اصل نقش هافبک میانی بازیسازیه و مخصوصا راه اندازیه وینگر تیم که البته توسط مدافع کناری هم حمایت میشه . ینی آلبرتو یا اشلی کول
ولی اون طرف زمین ریولینو پله و توستائو . پیرس برگکمپ و آنری تقریبا نقش همدیگه رو دارن و جاشون مشخص نیست . ی بار پیرس و ریولینو کنارا بازی میکنن پله و برگکمپ هافبک هجومی مثل این :
ریولینو . پله . جرزینیو
توستائو
لیونبرگ . برگکمپ . پیرس
آنری
.
یا مثل اون بالا که توضیح دادم پیرس و ریولینو ی جورایی هافبک هجومی میشن . توستائو یا پله . آنری یا برگکمپ میشن فوروارد متمایل به کنارا و فوروارد وسط و سیستم میشه ۴۳۳ در حین حمله
ولی در کل ما سه تا فوروارد داریم که تکنیکی و خلاقن و تقریبا با هم بازی میکنن و به حریف این ذهنیت رو القا میکنن که تیم تاکتیکی و ترکیبی بازی میکنه ولی وینگر تیم انفرادیه . که توسط هافبک بازیساز و فول بک پشتش حمایت میشه . حتی توسط فورواردها
(( ازینجا به بعدو فقط فیفا بازا بخونن ))
من این تاکتیک و سیستمو تو آلتیمیت فیفا استفاده کردم ( نگید تو فیفا جواب داده لزوما تو دنیای واقعی جواب نمیدها . من اول این سیستمو میشناختم و بعد اجراش کردم و اصلن هم نمیگم تو دنیای واقعی جواب میده اونم تو این فوتبال فیزیکی و مسخره جدید )
خلاصه تو آلتیمیت فیفا اجراش میکردم البته فیفا ۲۲
البته این ترکیبی که مینویسم ترکیبیه که اول بازی با یکی دو تا تعویض شکل میگرفت و جا بجایی چند بازیکن
آلیسون
اسپیناتزولا . مارکینوش . فن دایک . کوادرادو
وراتی . فیرمینو . اینسینیه که البته ی کارت ۹۰ اش بود
نیمار . گریزمن . دیبالا
.
ینی اینسینیه ی مارادونایی شده بود برا خودش
فیرمینو هم هافبک دفاعی خوبی بود 😂 خوب پاس میداد خداییش . آخه هافبکام زیاد لازم نبود تو دفاع خوب باشن فرمینو که کلا نقش فضا پر کن رو داشت . وراتی ولی خیلی خوب بود
.
۷ تا بازیکن ذخیرمم یادمه ی مدافع بود برا مواقع دفاعی اگر اشتباه نکنم هوملز بود
راستی چون اعتقاد به فوتبال واقعی داشتم و حتی تایمر رو هم برداشته بودم که نتیجه اصلا برام مهم نباشه و صرفا بازی خودمو بکنم ( حتی صدا هم بجای صدای بازی موزیک باخ میزاشتم و بازی ای میکردم که بخدا باید ویدیوهای آموزشی میساختن از روش و فقط بگم با این ترکیب مسخره من تا سطح ۲ بازیا رفتم . اصلا ترکیبی که هم سطح ترکیب خودم باشه نبود اونجا دیگه بدترین ترکیبا رونالدو و مسی و نیمار و امباپه داشتن یا حداقل یکی دو تا ایکان ) خلاصه اینو میخواستم بگم . چون اعتقاد به فوتبال واقعی داشتم ی دروازه بان ذخیره هم داشتم که نویر بود که جایزه داده بودن بهم ولی چون به ترکیب نمیخورد ذخیره بود
یک هافبک دفاعی که فکر کنم فابینیو بود که بدرد دفاع هم میخورد . مارکینوش بدرد دفاع راست هم میخورد راستی
یک هافبک میانی برای ذخیره وراتی که برونو فرناندز بود و قبلترش جیمز مدیسون
ذخیره اینسینیه معمولا دیبالا یا نیمارو میزاشتم هر چند اینسینیه اصلی ترین بازیکنم بود . خلاصه ذخیره براش نداشتم رو نیمکت و در صورت لزوم دیبالا یا نیمار یا حتی برونو بودن
شد ۴ تا تا اینجا
سه بازیکن دیگه دو تاشون وینگر سرعتی بودن . چون به اندازه کافی هافبک هجومی و فورواردی که بتونن هم خلاق و پاسور باشن هم تکنیکی داشتم ( اینسینیه . دیبالا . نیمار . برونو و حتی گریزمن ) برا همین طی تجربه فهمیده بودم دو تا بازیکن تکنیکی و انفرادی میخوام . مخصوصا که سبک من اول از همه پاسکاری و کارای تاکتیکی و ترکیبی بود و حریف فکر میکرد من کلا سبکم پاسکاریه برا همین انتظار حرکت انفرادی و فرار یهویی رو نداشت . استرلینگ یکی از وینگرام بود که عالی بود تو فرار یهویی چون سرعت و شتاب و بالانسش عالی بود و خوبم گل میزد . یکی دیگه رو یادم نمیاد ولی احتمال وینگر فوروارد بوده که بتونه جای گریزمنم بازی کنه . اگر اشتباه نکنم ریچارلیسون بود یا لوکاس مورا . چون جفتشونم داشتم و جفتشونم عالی بودن مخصوصا مورا که اصلا من با مورای ۸۲ ی لیگی رو به آتیش کشونده بودم . حکم کارلوس مسترلیگو داشت برام .
در آخر هم اون یکی بازیکن چرخشی بود دیگه . ینی علاوه بر نویر و هوملز و فابینیو و برونو و استرلینگ و مورا ( که گاهی با ریچارلیسون عوضش میکردم ) ی تعداد بازیکن داشتم که چرخشی میوردمشون رو نیمکت ( لواندوفسکی . دیبروین . سانه . رشفورد . گوتزه . ایسکو . مدیسون . مگوایر . رابرتسون )
خلاصه این سبک بازیم بود و علاوه بر اینکه موسیقی باخ و بازی زیبا و مهم نبودن نتیجه و پرورش eq و خلاقیت و تخیل و . . . باعث جذابیت فیفا برام میشد تعویضای تاکتیکی بود
گفتم که اول بازی همیشه تاکتیکم پاسکاری سریع بود که با ناخوداگاه حریف بازی کنم . حریف کم کم میفهمید چجوری باید جلوم دفاع کنه . این موقع بهترین وقت بود برای فرارهای سریع . ینی حریف ناخوداگاه دفاع میکرد جوری که من زودتر از خودش میفهمیدم چیکار میخواد بکنه و با توجه به حرکت آینده بازیکن حریف تصمیم میگرفتم چیکار کنم مثلا فرار کنم یا برگردم و . . .
مثلا میدیدی ی تیمی هجومیه لعنتی . اینجا معمولا تیمو تاکتیکی تر میکردم . مثلا برونو رو میوردم جای فرمینو و کلا وسط زمین رو میگرفتم و اصلا توپ لو نمیدادم . مخصوصا کسایی که دفاع خوب بلد بودن و فریب نمیخوردن که دریبلشون بزنی و فضا رو میبستن . انقد تاکتیکی میکردم که طرف بلخره کم میورد
ی جایی جلوی ی حریفایی ضد حمله جواب بود
ی جایی کار تاکتیکی جواب نمیداد سرعت و تکنیک جواب بود که مثلا استرلینگو اضافه میکردم
ی جایی تیم باید دفاعی تر میشد . خلاصه اینا رو تو خود بازی میشه فهمید
یا مثلا لازم بود مدافع کناریامم حمله کنن ینی وقتی خیلی هجومی میشدم بدجور ترسناک میشدم مثلا کامبکای بالای ۴ ۵ گل میزدم یهو
ی چیزم به تجربه خوب فهمیده بودم . اینکه عقب میفتادم تو بازی بخاطر تاکتیک بازی بود نه خوب بودن حریف . ضمن اینکه اول بازی خیلی مهم بود حریفو بترسونی از خودت . و در نهایت تغییر تاکتیکی که تا حریف بیاد متوجه سبک بازیت بشه عوضش کنی .
اینم تاکتیک بازی :
تو حالت دفاعی خط دفاع نه زیاد عقب باشه نه خیلی جلو . تاکتیک دفاعی هم بالانس
تو حالت هجومی هم تاکتیک حمله باز بالانس که البته خب با تغییر تاکتیک میزدم بازیسازی سریع مثلا
ترکیب هم ۴۳۳ اونی که سه تا فوروارد داره و وینگر نداره . تیمم زیاد باز بازی نمیکرد بیشتر نزدیک به هم بازی میکردن . ینی اینسینیه و دیبالا و نیمار و گریزمن نزدیک به هم بودن .
خلاصه تاکتیک این بود که ۶ نفر به همون شکل که گفتم دفاع کنن و تو فاز هجومی زدم بالانس که با دستورات تاکتیکی به بازیکنا بگم چیکار کنن
مثلا اینسینیه کلا رو به جلو بازی میکرد و ی هافبک هجومی بود و هم تو محوطه میرفت هم خارج از محوطه و رو به داخل بازی میکرد
وراتی بالانس بود . فرمینو کلا عقب و تو حالت دفاعی وسطو کاور میکرد نه گوشه رو
گریزمن ترکیبی از فالس ناین . مهاجم هدف و فوروارد . هم وسط بازی میکرد هم گوشه
دیبالا فالس ناین . رو به داخل بازی میکرد . و هم داخل محوطه بود هم خارج محوطه
نیمار . نقش اصلیش فوروارد بود ولی متمایل به گوشه هم بازی میکرد . ضمن اینکه نیمارو جوری تعریف کردم که بازیکن هدف باشه مثلا سمت چپ محوطه جریمه حریف منتظر توپ بمونه . مثلا دیبالا بازیکنی بود که نزدیک میشد به بازیکن خودی مثلا اینسنیه که حرکت میکرد دیبالا نزدیک میشد بهش . ولی نیمار بازیکن هدف بود یا حتی بازیکنی که فرار میکرد . گریزمن هم که گفتم ترکیبی از همه چیز . ضمن اینکه دیبالا ی جورایی هافبک پست ده هم محسوب میشد ینی دیبالا میومد عقب و اینسینیه میرفت جلوتر
ی چیز یادم اومد . ینی خدا اون روزو نمیورد که ی تیمی دو سه تا گل مفت میزد . برونو رو هم میوردم ترکیب وسط زمین فکر کن برونو . دیبالا . اینسنیه . نیمار . گریزمن . ینی میتونستم درک کنم که بازیکن حریف داره روانی میشه دیگه انقد که سریع پاسکاری میکردم و دریبل میزدم . بعد من چون eq ام خیلی قوی شده بود مثلا توپو که پاس میداد به دیبالا دیگه منتظر نمیموندم توپ بهش برسه بعد تصمیم بگیرم . همینجور که توپ داشت بهش میرسید من میدونستم باید دریبل بزنم یا پاس بدم یا فرار کنم یا جا خالی کنم . همینم بازیمو خیلی سریع میکرد ینی حریف نمیفهمید دارم پاسکاری میکنم بعد یهو دریبل میزنم یا جایی‌که باید دریبل بزنم پاس میدم . اصلا ی چیز عجیبی بودم که حالا اینا با وان تو کردن و پاس در عمق و اینا ترکیب میشد اصلا بازیای منو خدایی باید ای ای اسپورت فیلم میگرفت میگفت اینجوری فوتبال بازی کنید .
