مطلب ارسالی کاربران
توصیه های نیکولو ماکیاولی که مستبدان و دیکتاتورهای دوران بعد او به آن عمل کردند
نیکولو ماکیاولی فیلسوف سیاسی، دیپلمات، نمایش‌نامه‌نویس، مولف، شاعر و مورخ ایتالیایی است. ماکیاولی پدر فلسفه و علوم سیاسی مدرن می‌خوانند. او در دوره‌ی رنسانس زیست و علاوه‌بر اندیشه‌ورزی و نظریه‌پردازی، حضوری فعال در امور اجرایی و بازی‌های سیاسی داشت. برخی اندیشه‌های او را سبب مشروعیت‌بخشی به اقتدارگرایی و ستمگری حاکمان مستبد دانسته و او را «معلم شر» خوانده‌اند.«شهریار» را نخستین منبع تئوریک و متن مادر سیاست مدرن دانسته‌اند و ماکیاولی را به سبب نوشتن این متن بنیان گذار سیاست مدرن.
نخستین چاپ شهریار در ۱۵۳۲ در رم، در انتشارات آنتونیو بلادو و در فلورانس، در انتشارات برناردو جونتا درآمد و از آن سال تاکنون این کتاب بدل به انجیل مقدس رهبران سیاسی در سراسر جهان شده است. «شهریار» در سال ۱۵۵۹ در فهرست کتابهای ممنوعه پاپ گنجانده شد و نویسنده آن را «ماکیاولیِ شیطان» نامیدند.
امروز با شنیدن ماکیاولی و ماکیاولیسم، پیش از آنکه یک فیلسوف سیاسی و نویسنده و تحلیل‌گر اجتماعی را به خاطر بیاوریم، مفاهیمی مانند قدرت، قدرت طلبی و استفاده از قدرت برای تحقق اهداف شخصی را به یاد می‌آوریم.در روان‌شناسی شخصیت، ماکیاولیسم یک ویژگی شخصیتی است متمرکز بر دستکاری روان‌شناختی، بی‌عاطفه بودن و بی‌توجهی به اخلاق میباشد.
ماکیاولیسم یکی از ویژگی هایی است که در کنار خودشیفتگی و روان پریشی، سه گانه تاریک را تشکیل می دهد . تا به حال احتمالاً با افرادی مواجه شده‌اید که ارتباط با دیگران را تنها مسیری برای دستیابی به اهداف خود می‌دانند و باور مرکزی‌شان به شدت حول محور جمله‌ی کلیشه‌‌ای «هدف، وسیله را توجیه می‌کند» می‌چرخد.
