حسن جمالبه تازگی من سنم ۳۲ رو رد کرده. من پدرم فوتبالی نبود ولی بازیهای ملی رو میدید. یادمه مخصوصا بازی تیم ملی ایران و جام جهانی رو میدید. بقیه اصلا سر در نمیاورد. اون موقع عاشق کریم باقری و علی دایی بود. از خارجیها هم فقط عاشق زیدان بود. ولی در کل فقط از رو تیم ملی بازیکنا رو میشناخت. من هم اولین بازی، اون بازی معروف ایران و استرالیا رو یادمه. بازیهای جام جهانی ۹۸ تک و توک یادمه. ولی بعد اون من خیلی علاقه نشون نمیدادم. تا اینکه مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ شروع شد. از اونجا بود که یکمی بیشتر پیگیر شدم. یعنی میشه گفت من از شروع فصل فوتبالی ۲۰۰۰ مخصوصا با شروع مدرسه کم و بیش بازیها رو میدیدم. همه رو میدیدم که از آرسنال و منچستر یونایتد تعریف میکردند. ولی لیورپول اون سال هم منچستر برد و هم آرسنال رو. واسه همین طرفدارش شدم، مخصوصا اینکه هم برد آرسنال تو لیگ دیدم و بعد همچنین با برد دراماتیک مقابل آرسنال جام حذفی رو درو کرد. مایکل اوون و استیون جرارد خیلی تاثیر داشتن تو انتخابم. البته من تا فصل ۲۰۰۳ بازیها رو پراکنده میدیدم بعد یورو ۲۰۰۴ که ۱۲ سالم بود یکنواخت بازیها رو میبینم تا الان.
اولین بازی ملی خارجی که یادمه فرانسه و برزیل ۹۸ هستش. باقی بازیهاش هیچی یادم نیس.
اولین بازی باشگاهی داخلی استقلال و پاس که ۵-۳ شدن یادمه یادم هم هوا برفی بود هم زمین.
اولین بازی باشگاهی خارجی که یادمه ۲-۲ لیورپول و چلسی بود.
بزرگترین حسرت باخت تیم ملی مقابل ایرلند و صعود نکردن به جام جهانی ۲۰۰۲ بود. همچنین اون چیپ گل محمدی که همه رویاهای جام ملتهای ۲۰۰۳ رو بر باد داد. بزرگترین حسرت باشگاهی لیورپول قهرمان نشدن تو چمپ ۲۰۰۷ لیورپول و همچنین لیگ ۲۰۰۹ که لیورپول میتونست قهرمان بشه و تو چنگش بود. متاسفانه نشد.
نوستالژیکترین جام برای من یورو ۲۰۰۴ هستش تو اون زمون تو فوتبال ۹۸ پلی استیشن همه ۱۰ تا ۱۰ به یونان میزدن ولی خدا شاهده من نمیدونم چی شد که به همه گفتم یونان قهرمان میشه و همینطور هم شد 😂 یادمه رفیقم میگفت تو جادو کردی یونان رو 😂 البته از حق نگذریم خیلی بازیهای دراماتیک هم مثل چک و هلند داشت.یا اون پنالتی معروف بکام و .... البته بعد اون هیچ جام ملی رو درست پیش بینی نکردم :(
توی باشگاهی داخلی من نمیدونم چرا بازیهای پرسپولیس و استقلال با پیکان و ابومسلم انقد جذاب میشد! خیلی برام نوستالژین.
زیاد نوشتم :))
