mehraad BAYERNاین آمارها هیچ ارزشی نداره. چون خیلی از این بازیکن توی خیلی از سالها به حق انتخاب نشدن و صرفا بر اساس محبوبیت بیشتر و بازی کردن توی باشگاه های بخصوصی این تعداد حضور رو تجربه کردن. البته به جز کریس رونالدو که هر سالی که توی ترکیب حضور داشته غیر قابل چشم پوشی بوده سرجیو راموس دنی آلوز اینیستا و مارسلو این تعداد حضور نمی تونستن داشته باشن اگر توی رئال بارسا بازی نمیکردن یا میلیتشون برزیلی و اسپانیایی نبود. مثال هم براش زیاده. یه نمونه اش یحیی توره ورژن 2013_2014 توی ترکیب منتخب حضور نداشت ولی اینیستا اون فصل با یه نمایش معمولی رو به ضعیف و توی یکی از ضعیف ترین فصل های بارسا انتخاب شد. در حالی که یحیی توره اون فصل در کنار مسی و رونالدو و سوارز یکی از چهار بازیکن برتر جهان بودو باگ خالص بود اینقدر که غیر قابل مهار و عجیب بود شوت ها و ضرباتش و حرکات پا توپش.. سرجیو راموس توی خیلی سالها نمایش معمولی داشته ولی 11 بار انتخاب شده ولی کیلینی و متس هوملس اصن انتخاب نداشتن. 2013 یه نمونش چرا راموس حضور داشت. چون رئال صفر جام گرفته بود و اسپانیا توی جام کنفدراسیون جلو برزیل سوراخ شده بود؟. مثال ها زیاده. سال 2014 برزیل جلو آلمان تحقیر شد ولی داوید لوییز تیاگو سیلوا و مارسلو جز ترکیب بودن، مگه داریم همچین چیزی مارسلو و داوید لوییز روی حداقل سه تا گل مقصر اصلی بودن. مارسلو سال 2012 در حالی که هشتاد درصد فصل ذخیره کوئنترائو بود همچنان توی ترکیب منتخب حضور داشت. دنی آلوز که اصن تا دم مرگ توی ترکیب ها حضور داشت حتی سال های ضعیف 2016 و 2013 و 2018 با نمایش های بسیار ضعیف بازم میومد توی ترکیب. چرا چون اینا محبوبن بیشتر و به خاطر همین عملکردشون ضعیف هم باشه باز میان توی ترکیب.
