|
2-یوهان کرایوف
متولد ۲۵ آوریل ۱۹۴۷ – مرگ ۲۴ مارس ۲۰۱۶) که بیشتر با نام یوهان کرویف شناخته میشود، فوتبالیست و مربی سابق فوتبال هلند بود. او در سال‌های ۱۹۷۱، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ بهترین فوتبالیست سال جهان شد و جایزه توپ طلا را کسب کرد.[ کرویف مشهورترین پیرو فلسفهٔ فوتبال موسوم به توتال فوتبال بود که توسط رینوس میشل پایه‌گذاری شد. کرویف به عنوان یکی از بزرگترین و تکنیکی‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته میشود که با تکنیک خاص و قدرت رهبری خود توانست تیم ملی هلند را به فینال جام جهانی ۱۹۷۴ برساند. او همچنین نقشی بسیار تاثیرگذار در قهرمانی‌های آژاکس در جام باشگاه‌های اروپا در سال‌های ۱۹۷۱، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ داشت. بسیاری اورا بزرگترین بازیساز تاریخ فوتبال می‌دانند.
کرویف در طول دوران حرفه‌ایش، ۴۰۱ گل و بیش از ۳۴۰ پاس گل به ثمر رساند. بعد از اینکه او در سال ۱۹۸۴ فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشت، در حرفهٔ مربیگری توانست موفقیت‌های چشمگیری با دو تیم آژاکس آمستردام و بارسلونا به دست آورد، و بعد از آن نیز به عنوان یک مشاور بانفوذ در هر دو باشگاه کار خود را ادامه داد. پسر او، یوردی نیز بازیکن فوتبالی حرفه‌ای بود.
در سال ۱۹۹۹، کرویف در یک رای‌گیری که توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال انجام شد بعد از پله، به عنوان دومین بازیکن برتر قرن ۲۰ انتخاب شد.] وی همچنین در رای‌گیری دیگری که توسط نشریهٔ فرانس فوتبال انجام شد به عنوان سومین بازیکن برتر تاریخ فوتبال برگزیده شد. او اغلب بعد از کریستیانو رونالدو به عنوان دومین بازیکن برتر تاریخ اروپا شناخته میشود
در ۲۹ نوامبر سال ۱۹۷۰ در دیدار مقابل آ.زد. آلکمار که با پیروزی ۸ بر ۱ همراه بود، به رکورد ۶ گل در یک بازی دست یافت. در همان فصل، آژاکس با پیروزی ۲ بر ۰ در بازی فینال جام باشگاه‌های اروپا در برابر پاناتینایکوس آتن یونان، برای اولین بار قهرمان آن مسابقات شد. در همان سال، یوهان کرویف هم برای اولین بار بهترین بازیکن مرد سال اروپا شد. در فصل ۷۲–۱۹۷۱ آژاکس توانست با کرویف از عنوان قهرمانی اروپا در مقابل اینتر میلان دفاع کند. در بازی فینال، کرویف هر دو گل آژاکس را وارد دروازه اینتر کرد. در فصل پاییز بعد از آن، آژاکس با برتری مقابل تیم ایندپندنته از آرژانتین، قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد. در ژانویه ۱۹۷۳ با پیروزی ۳ بر ۲ در برابر گلاسکو رنجرز اسکاتلند، قهرمانی سوپرجام اروپا هم به دست آمد. آژاکس فصل ۷۳–۱۹۷۲را با سومین قهرمانی پیاپی لیگ به پایان برد. در این فصل، کرویف در دیدار دربی مقابل اف.سی. آمستردام، اولین و نیز آخرین گل به خودی را وارد دروازه تیمش کرد.
اولین بازی ملی کرویف در تاریخ ۷ سپتامبر سال ۱۹۶۶ در روتردام در دیدار مقدماتی جام ملت‌های اروپا در برابر مجارستان بود (۲: ۲). درست در دومین بازی ملی بود که شیوه بازی شتاب‌زده و بدون فکر او منجر به یک بدبیاری شد. او در بازی مقابل چکسلواکی از سوی رودی گلوکنر؛ داور اهل آلمان شرقی آن دیدار در دقیقه ۷۶ از زمین اخراج شد. بدین ترتیب او اولین بازیکن هلندی بود که در یک دیدار ملی از زمین مسابقه اخراج می‌شد. پس از گذراندن یک سال محرومیت از سوی فدراسیون فوتبال هلند، در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۱۹۶۷ توانست دوباره در تیم ملی حضور پیدا کند. در این دیدار، تنها پس از دو دقیقه در دیدار مقدماتی جام ملت‌های اروپا، گل پیروزی را وارد دروازه آلمان شرقی کرد. جام جهانی ۱۹۷۴ با رهبری او بود که هلند در جام جهانی ۱۹۷۴ نایب قهرمان شد. او بهترین بازیکن مسابقات شناخته شد و شاید قهرمانی هلند در آن جام می‌توانست پاداش خوبی برای فوتبال زیبا و تسلط لاله‌ها در اجرای توتال فوتبال باشد. هلند در راه رسیدن به فینال، آلمان شرقی را ۰–۴ و برزیل و آرژانتین را با نتیجه مشابه ۲–۰ برد. هر دو گل بازی با آرژانتین و گل دوم بازی با برزیل، مدافع عنوان قهرمانی را کرویف به ثمر رساند. حاشیه جالبی که در آن جام اتفاق افتاد این بود که کرویف لباس طراحی شده توسط آدیداس برای تیم ملی هلند را نمی‌پوشید. لباسی که او به تن می‌کرد دو خط در امتداد آستینش داشت و لباس اصلی هلند ۳ خط. دلیل این کار احتمالاً قراردادش با پوما بوده‌است.
آخرین بازی ملی
وی آخرین بازی ملی‌اش را در۲۶ اکتبر سال ۱۹۷۷ در آمستردام در مقدماتی جام جهانی در مقابل بلژیک انجام داد که به پیروزی ۱ بر ۰ هلند انجامید. بعد از این که کرویف از تیم ملی کناره‌گیری کرد، ارنست هاپل که کمی قبل از جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین از سوی فدراسیون فوتبال هلند به سرمربیگری تیم ملی منصوب شده بود، سعی کرد او را متقاعد به بازگشت به تیم کند، اما موفق نشد.
کارنامه ملی
یوهان کرویف در مجموع ۴۸ بازی ملی انجام داد و ۳۳ گل هم زد و تیمش را ۳۳ بار به عنوان کاپیتان در زمین هدایت کرد. اگرچه حضور بین‌المللی اش نسبتاً کوتاه بود و این بازیکن استثنایی هرگز موفق نشد به همراه تیم ملی کشورش عنوان قهرمانی جهان را کسب کند یا بر سکوی نخست اروپا بایستد، اما مقایسه فوتبال او با ستارگانی چون پله، بکن‌باوئر و مارادونا، قیاس کاملا درستی است .
پایان حضور در زمین فوتبال
در سال ۱۹۷۷ در تصمیمی ناگهانی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. دلیل این کار در آن زمان اینطور اعلام شد که نمی‌خواست در جام جهانی کشور کودتا زده آرژانتین که مردم بسیاری قربانی آن شده بودند شرکت کند
۷۳–۱۹۷۲، ۷۴–۱۹۷۳، ۸۳–۱۹۸۲[
آقای پاس گل لیگ قهرمانان اروپا: ۷۵–۱۹۷۴[
آقای پاس گل لالیگا: ۷۵–۱۹۷۴[
آقای پاس گل جام حذفی هلند: ۷۲–۱۹۷۱[
بهترین بازیکن جام بین قاره‌ای: ۱۹۷۲
آقای پاس گل جام اینتر-سیتیز فیرز: ۷۰–۱۹۶۹[
بهترین فوتبالیست سال هلند: ۱۹۸۴، ۱۹۷۲، ۱۹۶۸
بهترین ورزشکار سال هلند: ۱۹۷۳، ۱۹۷۴
بهترین بازیکن خارجی فصل لالیگا (جایزه دون بالون): ۱۹۷۷، ۱۹۷۸
بهترین بازیکن لیگ آمریکای شمالی: ۱۹۷۹
جایزه اونز طلایی بهترین مربی سال جهان: ۱۹۹۲، ۱۹۹۴
بهترین سرمربی فصل لالیگا: ۱۹۹۲، ۱۹۹۱
بهترین سرمربی اروپایی فصل جهان به انتخاب مطبوعات ورزشی اتحادیه اروپا: ۹۲–۱۹۹۱
چهارمین سرمربی برتر تاریخ فوتبال از نگاه فرانس‌فوتبال: ۲۰۱۹
سومین بازیکن برتر قرن ۲۰اُم از نگاه فرانس‌فوتبال: ۱۹۹۹
بهترین فوتبالیست اروپایی قرن ۲۰اُم در رای‌گیری فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال: ۱۹۹۹
حضور در ترکیب رویایی (منتخب) تاریخ جام جهانی از نظر فیفا: ۲۰۰۲
سومین بازیکن برتر نیمه دوم قرن بیستم در نظرسنجی جوبیلی طلایی یوفا
حضور در تیم منتخب تاریخ فوتبال از نگاه فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال: ۲۰۲۱
دومین بازیکن برتر قرن بیستم از نگاه فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال: ۲۰۰۰
سومین بازیکن برتر قرن بیستم از نگاه ورلدساکر: ۱۹۹۹
پنجمین بازیکن برتر تاریخ فوتبال از نگاه ۹۰مین: ۲۰۲۲
چهارمین بازیکن برتر تاریخ فوتبال از نگاه یورو اسپورت: ۲۰۱۶
سومین بازیکن برتر تاریخ فوتبال از نگاه وواِت‌بال اینترنشنال: ۲۰۱۷
بهترین بازیکن تاریخ فوتبال از نگاه بلیچر ریپورت: ۲۰۱۱
|
