ﭘﻰ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﻫﻤﺶ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ دوﻳﺪم ﻣﻦ
ﺣﺘﻰ ﻳﮏ آﺷﻨﺎ ﻳﮏ آﺷﻨﺎ ﻧﺪﻳﺪم ﻣﻦ
ﺑﮕﻮ آﺧﺮ اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﻣﻴﺮﺳﻢ ﻛﺠﺎ
ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺬار ای ﺧﺪا ﺧﺪا
ﺷﻬﺮ ﻣﻦ آﺳﻤﻮن آﺑﻰ داره
روز روﺷﻦ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺑﻰ دار
اﮔﻪ روﻳﺎی ﻗﺸﻨﮓ ﺷﻬﺮ ﺗﻮ
ﺑﺮه دﺳﺖ از ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﺮ داره
آﺳﻤﻮن اﻳﻨﺠﺎ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻳﻪ
ﻗﺼﻪ ﻫﺎش ﻗﺼﻪ ی دﻳﻮ و ﭘﺮﻳﻪ
آدﻣﺎ وﻗﺘﻰ واﺳﻪ ﻫﻢ ﻧﺪارن
اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻤﻴﺸﻪ ﻛﻰ ﺑﻪ ﻛﻴﻪ
ﺗﻮی اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﻠﻮغ ﻳﻪ آﺷﻨﺎ ﻛﻨﺎرم ﻧﻴﺴﺖ
ﺣﺘﻰ ﻳﻪ ﺳﺮﭘﻨﺎه واﺳﻪ ﻗﻠﺒﻪ ﺑﻴﻘﺮارم ﻧﻴﺴﺖ
ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ ﺑﺎﺷﻢ از ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﺟﺪا
ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺬار ای ﺧﺪا ﺧﺪا
