طرفداری | گئورگی ساروسی (György Sárosi) زاده پنجم آگوست 1972 در شهر بوداپست در مجارستان امروزیست. او در پست مهاجم نوک بازی میکرد و توانایی بازی در هافبک نفوذی را نیز داشت. پدرش، یک خیاط بود و دو برادرش، همچون خودش، ورزشکار شدند. یکی از برادرانش فوتبالیست و یکی دیگر، بازیکن واترپولو شد. او از دوران بچگی، در خیابانها مشغول به فوتبال بود و در مدارس نیز این رویه را در پیش گرفت. یکی از مربیان باشگاه فرانس واروش مجارستان، بازی او را در مدرسه دید و در نتیجه، او در 15 سالگی به تیمهای پایه فرانس واروش منتقل شد.
من دوست داشتم وکیل شوم و فوتبال را یک سرگرمی میدیدم، نه حرفه. با این حال، پدرم مرا تشویق کرد تا علاقهام را ادامه دهم و آنقدر فوتبالیست خوبی هستم که بتوانم به عنوان شغل، به آن نگاه کنم.
در سال 1930، ساروسی به تیم اصلی فرانس واروش منتقل شد و در 15 مارچ 1931، برای نخستین بار در ترکیب تیمش به میدان رفت. ساروسی 18 ساله، آنقدر خوب بود که در روزنامهها، از موقعیتشناسی و هوش فوتبالی او تمجید کردند. یکی از همباشگاهیهای او نیز میگفت که او بیرون از زمین چمن، یک پسر جوان بود اما در زمین، همانند مردیست که با کودکان، فوتبال بازی میکند. او در همین فصل، به اولین گل دوران فوتبالش رسید و با آمار 11 بازی، دو گل، به کارش در این فصل پایان داد. در فصل 32-1931، او برای نخستین بار در جام میتروپا (مسابقات اروپایی در آن دوره) به میدان رفت و در بازی برگشت تیمش برابر یوونتوس، هتتریک کرد اما یوونتوس که بازی قبل را 0-4 برده بود، به مرحله بعدی صعود کرد. 23 بازی، هفت گل، آمار کلی او در این فصل بود.
در فصل 33-1932، آمار او به 25 بازی، 13 گل و در فصل 34-1933، به 25 بازی، 31 گل رسید. او در پیروزی تیمش در فینال جام حذفی مجارستان در فصل 33-1932 برابر اویپست با نتیجه 1-11، هتتریک کرد و به قهرمانی تیمش، کمک فراوانی کرد. در فصل 34-1933، فرانس واروش با درخشش ساروسی، به نیمه نهایی جام میتروپا رسید و این بازیکن در پنج مسابقه، هفت گل به ثمر رساند. در فصل 35-1934، ساروسی و تیمش، به فینال جام میتروپا رسیدند و این مهم، با آمار هشت بازی، 9 گل از این بازیکن همراه بود. ساروسی در دیدار برابر رم، چهار گل زد و در مراحل یکچهارم نهایی و نیمه نهایی نیز به گلزنی خود ادامه داد. شکست در فینال، فرانس واروش را به مقام نایب قهرمانی این جام رساند. آمار او در این فصل، 32 بازی، 17 گل بود.
در فصل 36-1935، ساروسی با 37 گل در 21 بازی، برای نخستین بار، آقای گل لیگ برتر مجارستان شد و نام خود را بیش از پیش در محافل فوتبالی مطرح کرد. در جام میتروپا، به ثمر رساندن چهار گل به اسلاویا پراگ، نتوانست به صعود تیمش از مرحله نخست این جام کمکی کند. جام میتروپا در فصل 37-1936، با قهرمانی فرانس واروش و ساروسی همراه بود. این باشگاه در مرحله اول با دو گل ساروسی در دو بازی رفت و برگشت، اسلاویا پراگ را کنار زد و انتقام فصل قبل خود را گرفت. سپس فرست وین و آستراوین، دو باشگاه اتریشی نیز توسط فرانس واروش حذف شدند و این باشگاه مجارستانی رقیب لاتزیو در فینال شد. در فینال و در دو بازی رفت و برگشت، ساروسی دو هتتریک را به ثبت رساند و با دو پیروزی 2-4 و 4-5، فرانس واروش به قهرمانی اروپا رسید. 28 بازی، 41 گل، آمار کلی این بازیکن در این فصل بود.
او 12 فصل فوتبالی دیگر خود را در باشگاه مجارستانی سپری کرد و مجموعا 283 بازی، 249 گل را به ثبت رساند. 18 آوریل 1948، آخرین مسابقه ساروسی با فرانس واروش به ثبت رسید و او بدون اطلاع قبلی، در این مسابقه از هواداران تیمش خداحافظی کرد. «گیورکا» نام مستعار او بود و همین نام، در روز پایانی بازی او در استادیوم، طنینانداز شده بود. او در همه پستها برای تیمش بهترین بازی خود را به ثبت رساند و از نظر سیلویو پیولا، یکی از بازیکنان مطرح فوتبال، او بهترین مدافع، هافبک و مهاجم جهان بود. جنگ جهانی دوم، میتوانست در اوج درخشش ساروسی، او را متوقف کند اما این بازیکن به تعهدش به باشگاهش وفادار بود و همچنان برای آنها گلزنی میکرد. پنج قهرمانی لیگ برتر مجارستان، پنج قهرمانی جام حذفی این کشور، یک قهرمانی در جام میتروپا و چهار عنوان آقای گلی لیگ، از دستاوردهای این بازیکن در فوتبال بود. او همراه با فوتبال به تحصیلات خود ادامه داد و با دریافت مدرک دکترا، خود را با نام دکتر ساروسی مطرح کرد.
در رده ملی، او برای نخستین بار در سال 1931 و شکست 2-3 مجارستان برابر یوگسلاوی، با پیراهن تیم ملی کشورش به میدان رفت. اولین گل ملی او در سال 1933 و دیدار با تیم ملی سوئد به ثمر رسید. جام جهانی 1934، نخستین حضور این بازیکن در یک تورنمنت ملی معتبر بود و او فقط در مرحله یکچهارم نهایی برابر اتریش به میدان رفت و تکگل کشورش را در باخت 1-2 به ثمر رساند. پس از این مسابقه، او مورد انتقاد رسانههای کشورش قرار گرفت زیرا به دلیل مصدومیت، بازیهای قبلی کشورش در این تورنمنت را نیز از دست داده بود.
در سال 1937، مجارستان در تورنمنتی با نام جام اروپای مرکزی، به مصاف تیم ملی چکسلواکی رفته بود. این دیدار در نیمه نخست با تساوی 2-2 به پایان رسیده بود و این نتیجه، چیزی نبود که طرفداران مجارستانی را راضی کند. ساروسی در نیمه اول، گل تساوی تیمش را زده بود و نگذاشت چکسلواکی با پیروزی به رختکن برود. در نیمه دوم، ساروسی شش گل به ثمر رساند و طوفان به پا کرد. این شش گل، زمانی به ارزش بیشتری میرسد که در برابر دروازهبان افسانهای حریف، پلانیکا به ثمر رسیده بود. فریاد «گیورکا،گیورکا» پس از این بازی بار دیگر ورزشگاه را پر کرد و هواداران این بازیکن را قلمدوش کردند. جام جهانی 1938، با دبل ساروسی برابر هند هلند (اندونزی) آغاز شد و با گلزنی برابر سوئیس در یکچهارم و گلزنی در نیمه نهایی برابر سوئد ادامه یافت. مجارستان به فینال این دوره از جام جهانی رسید و در بازی با ایتالیا شکست خورد. ساروسی موفق شد نام خود را به عنوان یکی از گلزنان فینال جام جهانی ثبت کند و کشورش را به نایب قهرمانی جام برساند. شکست 2-7 برابر سوئد در سال 1943، آخرین بازی ملی این بازیکن بود.
او پس از پایان فوتبالش به ایتالیا مهاجرت کرد و در این کشور مربیگری را شروع کرد. او ابتدا در سال 1949 هدایت باری را برعهده گرفت و نتوانست این باشگاه را در سریآ، حفظ کند. سپس هدایت لوچزه برعهده او قرار گرفت و این مربی، تیم را به رتبه پانزدهم جدول رساند. هدایت یوونتوس در فصول 52-1951 و 53-1952، چالش بعدی مربیگری ساروسی بود که او موفق به قهرمانی با یوونتوس در فصل اول حضورش شد. این مهم با آمار 26 پیروزی، هشت تساوی و چهار شکست به دست آمد. او سپس هدایت باشگاههای جنوا، رم، بولونیا، برشا و لوگانوی سوئیس را برعهده گرفت. 299 بازی، 101 پیروزی و 115 شکست، در کارنامه کاری او به ثبت رسید. او پس از تمام ماجراجوییهای خود، شهر بوداپست و باشگاه فرانس واروش را بهترین شهر و باشگاه تاریخ خود میدانست و از روزهای حضورش در این باشگاه، به عنوان بهترین لحظات خودش یاد میکرد. او در 20 ژوئن 1993، در 80 سالگی، دار فانی را وداع گفت. از نظر سایت ورلد فوتبال، او یکی از 100 بازیکن برتر قرن بیستم میلادیست.
گئورگی ساروسی (سمت راست) در کنار جوزپه کورادی، بازیکن یوونتوس در دوران سرمربیگری
