مهدی محمدیباز دوباره یه ماجرای جدید از دل اردوگاه تیم خاص!
اینبار خود اسماعیل کارتال هم رسماً گفته از خط هافبک تیمش رضایت نداره.
📌 یعنی چی؟ یعنی از سروش، عالیشاه، ریگی و حتی میلاد سرلک راضی نیست!
خودش هم مسعود ریگی رو قبل از تموم شدن فصل گذاشت کنار... حالا دنبال یه هافبک خارجی جدیده.
حالا دقت کن:
🔴 تا الان ۴ تا بازیکن گرفتن
🔴 با ۳ تا لژیونر مذاکره کردن
🔴 حالا هم دنبال یه هافبک بینالمللی ۲۲ سالهان که اسمش هم پنهونه!
یعنی از سرمربی گرفته تا مدیریت، همه در سکوت کامل دارن تیم رو میچینن.
ولی عجیبتر چیه؟
اینکه تو این همه خرید، مذاکره، لیست مازاد، و گزینههای خارجی…
📢 حتی یه رسانه هم نمیپرسه:
🔹 اینا با چه بودجهای انجام میشه؟
🔹 قراردادای قبلی که هنوز بدهیش مونده چی شد؟
🔹 سقف قرارداد این خریدای پیاپی کجاست؟
و جالبه که کارتال حتی جلسه با کمیته فنی رو هم نپذیرفته، چون نمیخواد لیستش رو عوض کنن!
یعنی قدرت و اختیار کامل داده شده به مربی، و راه برای هر خریدی بازه... بدون دخالت، بدون فشار.
حالا استقلال یا سپاهان اگه بخوان یه بازیکن داخلی بگیرن،
📌 هم باید از کمیته فنی مجوز بگیرن
📌 هم از رسانهها پاسخ بدن
📌 هم از هوادار بابت هزینهها عذر بخوان!
ولی اینجا چی؟
🔴 تیمی که از قهرمانی جا مونده، داره در سکوت و بدون شفافسازی تیم میسازه و حتی نقطه ضعفهاش رو خود سرمربی فریاد میزنه، ولی باز رسانهها فقط تشویق میکنن.
پس واقعاً این فوتبال عادلانهست؟
وقتی یه تیم با هر شرایطی خرید میکنه و حتی ضعف هاشم با خرید خارجی پوشش میده،
اما بقیه تیمها باید مدام منتظر باشن که «شاید» بعد جام حذفی بتونن مذاکره کنن؟
این اسمش رقابت نیست، این اسمش سیستم دوگانهست.