طرفداری | تیم ملی ایران برابر قطر به یک شکست تن داد تا حال ضعف‌های تیم ملی بیش از پیش نمایان شود. طی مطلبی دیگر انتقاداتی به بی‌برنامگی تیم ملی ایران با امیر قلعه نویی اشاره کردیم. در این مطلب اما سعی داریم به نکته‌ای ساده اشاره کنیم.
ایران باتوجه به اخراج میلاد محمدی و دریافت گل، نیمه نخست را بازنده به رختکن رفت. در نیمه دوم اما تیم ملی ایران پس از آنکه دریافت قطری‌ها خسته شده‌اند و سعی بر حفظ بازی دارند، با تعویض‌هایی خواست خط حمله را تقویت کند.
هدزن به زمین آمد
حضور یک مهاجم فیزیکی از تصمیمات کادرفنی ایران بود اما اتفاقی که در بازی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ نیز رخ داده بود، باز هم تکرار شد. در حالی که شهریار مغانلو در دقیقهٔ ۶۷ به‌جای محمدمهدی محبی به زمین آمد تا تیم ملی عملاً با دو مهاجم نوک در زمین حاضر باشد، ایران هیچ بازیکن کناری‌ای در زمین نداشت که سانترهایش زمینه‌ساز گل شود!
پس سانترکننده کجاست؟
با خروج امیرحسین حسین زاده در بین دو نیمه و محمدمهدی محبی در دقیقه 67، ایران بیست دقیقه پایانی را بدون وینگر و با سیستم 4-3-2 در زمین حاضر شده بود. آقاسی، خلیل زاده، حردانی و نعمتی در خط دفاع؛ عزت اللهی، قدوس و چشمی در میانه زمین؛ طارمی و مغانلو در خط حمله حضور داشتند اما حضور دو مهاجم فیزیکی می‌بایست با حضور بازیکنانی در کناره زمین همراه می‌شد تا توپ روی دروازه ارسال شود.
سعادت حردانی در دفاع راست، توانایی بالایی در ارسال ندارد و علی نعمتی هم در سمت چپ اصولاً دفاع چپ نیست. این دو نکته یعنی بازیکنان کناری خط دفاع توانایی بازیکنانی مثل رضاییان و جلالی در ارسال از کناره‌ها را ندارند.
تعلل در جناحین و عدم ارسال
در دو صحنه بعد از دقیقه 66، حردانی و نعمتی این نکته را اثبات کردند. یک بار صحنه‌ای که سعادت حردانی و عارف آقاسی در سمت راست صاحب توپ بودند و تمامی مهاجمان درون محوطه جریمه حضور داشتند، اما تعارف و پاسهای کوتاه حردانی و آقاسی را شاهد بودیم. در نهایت نیز یک خطا به‌دست آمد.
در سمت چپ هم همین اتفاق با مهدی طارمی و علی نعمتی رخ داد، جایی که این دو نیز برای سانتر روی دروازه تقلا می‌کردند و با تعلل، تعارف و دادن پاسهای کوتاه به همدیگر، فرصت را از دست دادند.
اتفاق مشابه در جام ملت‌های آسیا
مشابه چنین اتفاقی در جام ملت‌های آسیا نیز رخ داد، جایی که در بازی ایران و قطر در نیمه نهایی رقابت‌ها، تیم ملی با حضور سردار آزمون و به میدان آمدن رضا اسدی و شهریار مغانلو، مشخصاً برای بازی مستقیم برنامه داشت اما رامین رضاییان که بهترین ارسال‌کننده تیم ملی محسوب می‌شد از زمین بازی خارج شد و همچنین احسان حاجی صفی هم در سمت چپ حضور نداشت.
تعارف را کنار بگذارید!
در چنین بازی‌هایی بد نیست تیم ملی تعارف را کنار بگذارد و اگر قصد دارد همان پلن سنتی امیر قلعه نویی را اجرا کند، همان برنامه را کامل اجرا کند! ارسال به شیوه نوین و هدزنی به شیوه علی‌اصغری همان پیتزای قورمه‌سبزی می‌شود که نه غذای فرنگی است و نه یک غذای لذیذ وطنی!
یکی از آخرین مثال‌های اجرای این سیستم توسط سرمربی آبی‌پوشان در دربی است. فرهاد مجیدی یک‌بار در دربی این تعارفات را کنار گذاشت، و به سانتر از جناحین و استفاده از قدِ بلند مهاجمانش روی آورد و اتفاقاً جواب هم گرفت و پرسپولیس را متوقف کرد.
خلاصه بازی قطر ۱-۰ ایران (مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶)
