طرفداری- فقدان استاریج برای این زوج گران تمام شده است. فابیو بورینی مهاجم ایتالیایی که گل نخست را در بازی دیروز به ثمر رساند، در تابستان در لیست فروش حضور داشت. اما بر ماندن و نجنگیدن اصرار ورزید و باشگاه نتوانست او را به فروش برساند. عملکرد او اما در طول فصل جاری دلیل خاصی را بر اصرار او دستگیرمان نمیکند. همچنین ریکی لمبرت مهاجم سابق ساوت‌همپتون در این فصل نشانی از آن مهاجمی که در دو فصل اخیر 28 گل در لیگ برتر به ثمر رسانده ندارد.
من قویا با برندان راجرز در مورد تغییر پست رحیم استرلینگ به مهاجم نوک مخالفم. او یک مهاجم نیست اما با این حال از بورینی به گل نزدیک تر به نظر میرسد. او مهاجم نیست اما تحرک و خطربیشتری برای دروازه حریفان به نسبت لمبرت دارد.
لیورپول در نیمه نخست فصل مشکلات بیشتری داشت. اما با این حال بورینی و لمبرت بلا استفاده بودند و نمادی از آن گردبادی بودند که در عدم حضور استاریج و سوارز در ترکیب لیورپول اتفاق افتاد.
با این حال تیم و راجرز نیاز داشتند که با وضعیت کنار بیایند. 4-2-3-1 دیگر کارساز نبود و آنچه از آن از فصل قبل در زمین باقی مانده بود یک کاریکاتور بود. این بین قربانی های زیادی برای تغییر انجام شدند و بورینی و لمبرت خال سیاه ِ سیبل مشکلات تشخیص داده شدند.
این تصمیم، تصمیم درستی هم بود و ربطی به مقصر دانستن تنها دو نفر نداشت. این نخسین گل بورینی از آورین 2013 بود و لمبرت پس از گلی که در رومانی مقابل لودوگورتس در ماه نوامبر به ثمر رسانده بود پایش به گلزنی باز نشده بود. حتا صرفنظر از تغییر ترکیب لیورپول، عملکرد این دو شایسته حضوردر ترکیب اصلی نبود.
با این وجود، هر دوی آنها مقابل ویلا به کار گرفته شدند. گلزنی آنها این سه امتیاز ضروری را به حساب قرمزها ارزانی داشت اما این تمام کاری بود که آنها تا کنون برای حفظ شماره شان در رخت کن آنفیلد انجام داده اند.
بورینی خستگی ناپذیر در حمله مدافعان حریف را به مشکل انداخت و پرس را از همان جلو انجام داد. وقتی در دقیقه 70 او جای خود را به لمبرت داد عملکرد لیورپول در خط حمله تغییر پیدا کرد. برای 20 دقیقه او هدفی برای توپ های بلند و یک مدافع قد بلند دیگر در خط دفاعی روی ضربات شروع مجدد بود.
هر دوی آنها توانستند وظیفه شان را به درستی در ترکیب مد نظر این روزهای راجرز، 3-4-2-1 انجام دهند. او در مورد اینکه به بازار وارد میشود تا بازیکنانی را به خدمت بگیرد تا بتوانند آنطور که تیم به آنها نیاز دارد، در خدمت تیم باشند، سخن گفته بود.
عملکرد این دو بی عیب نبود. بورینی فرصت های خوبی را از دست داد و تنها یکی از سه شوت او در چارچوب بود و گاهی تصمیم های اشتباهی در زمانی که میتوانست اختلاف را بیشتر کند، اتخاذ کرد. لمبرت هم تنها ده بار توپ را لمس کرد. با این حال همیشه راجرز تمام تیم را ستاره میداند و از این نظر عملکردی بی عیب به ثبت رسید.
یکی از آنها طلسم یکی دو ساله گلزنی را شکست و دیگر شادی گلش را افرادی که قبل تر ها یکی از آن ها بود تقسیم کرد. با هواداران. حالا که فشارها از روی شانه های آن ها برداشته شده و مهم تر از همه با بازگشت استاریج، به نظر نمیرسد بهانه دیگری مورد قبول واقع شود.
راجرز تغییرات مثبتی در یکی دو ماه اخیر در تیم به وجود آورد. از آن جمله میتوان به کنار گذاشتن موقت مینیوله اشاره کرد که حضور مجدد وی منجر به دو کلین شیت پیاپی خارج از خانه شده است. راجرز با تغییر پست امره جان و لازار ماکویچ از این دو بازیکنان موثرتری در ترکیب لیورپول ساخت.
باید نشست و دید با حضور استاریج و حضور احتمالی اوریگی؛ لمبرت و بورینی به سرنوشت جان و مارکوریچ دچار میشوند و با تغییر پست در ترکیب باقی میمانند یا به مانند دژان لوورن به نیمکت منتقل میشوند.
