طرفداری | راجر گریسی (Roger Gracie) زاده 26 سپتامبر 1981 در شهر ریودوژانیروی برزیل است. خانواده گریسی، افرادی مشهور در ورزش جوجیتسوی برزیلی هستند. پدر راجر، موریسیو گومس، از شاگردان رولز گریسی و دارای کمربند سیاه و مادرش، ریلا گریسی، دختر کارلوس گریسی، از بنیان‌گذاران جوجیتسوی برزیلی بود. ریشه‌های جوجیتسو باعث شد تا راجر نیز به سمت این ورزش کشیده شود. او در منزل پدری خود، تمرین‌های جوجیتسو و مبارزاتی را با خویشاوندانش انجام می‌داد تا بدین‌گونه برای این ورزش، آبدیده شود. او برعکس پسرعموهایش، همواره آرام بود و با حوصله به تمریناتش ادامه می‌داد. عموی راجر، ریلیون گریسی، کسی بود که میل به تمرین را در برادرزاده‌اش شکوفا کرد؛ راجر پس از نیروی محرکه‌ای همانند عمویش، اشتیاقی غیرقابل کنترل را برای جوجیتسوی برزیلی پیدا کرد و با راهنمایی‌ای خانواده خود، به سرعت در این ورزش پیشرفت کرد.
پس از تمرینات سخت زیرنظر عمو، راجر در سال 1999 به مسابقات قهرمانی ملی جوجیتسوی برزیلی رفت و با کمربند آبی به قهرمانی کلاس میان‌وزن آن رسید. او سپس در دو دسته مدیوم و سنگین‌وزن مسابقات پان آمریکن کمربند آبی، قهرمان شد تا نامش را در ورزش خانوادگی خود، بیش از پیش مطرح کند. او با توصیه مادرش راهی انگلستان و لندن شد تا زیرنظر موریسیو، پدرش تمرین کند. هدف غایی خانواده گریسی، گسترش ورزش جوجیتسوی برزیلی در اروپا بود. او عنوان قهرمانی جهان را در سال 2001، با کمربند بنفش به دست آورد و در همین سال، با قهرمانی در مسابقات داخلی برزیل به کمربند قهوه‌ای رسید. یک سال بعد، بهترین عملکرد راجر با کمربند قهوه‌ای جوجیتسو، پس از قهرمانی در هر دو دسته آزاد و سنگین‌وزن، ثبت شد. راجر در سال 2003، برای نخستین بار در مسابقات کشتی تسلیمی یا گراپلینگ حضور یافت و موفق به پیروزی برابر دمیان مایا شد. او در همین سال به مسابقات قهرمانی جهان کشتی تسلیمی رفت و پس از پیروزی برابر ماریو اسپری و ریگان ماچادو به مرحله نیمه نهایی آن صعود کرد. شکست از اولاو اینمو، این مبارز را به مدال برنز جهان رساند.
موفقیت‌های راجر در سال 2003، او را به کمربند مشکی جوجیتسوی برزیلی رساند. او در همین سال، پس از دریافت کمربند مشکی، عازم مسابقات قهرمانی جهان در جوجیتسوی برزیلی شد و پس از سه پیروزی، در فینال آن، بازی را با امتیاز به مارسیو کروز واگذار کرد و مدال نقره را دریافت کرد. در سال 2004، نخستین قهرمانی راجر در کشتی تسلیمی با آمار 100 درصد تسلیم رقبا در دسته 99- کیلوگرم مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی به دست آمد و او را به مدال طلا رساند. در جوجیتسوی برزیلی این سال، راجر با پیروزی برابر راجر کامپاریدو در دسته 99- کیلوگرم به مدال طلا و شکست برابر رونالدو سوزا در دسته آزاد به مدال نقره مسابقات قهرمانی جهان رسید. شکست راجر برابر سوزا، با وجود دستان شکسته حریف صورت پذیرفت؛ سوزا با بازوی شکسته، از راجر دوری کرد و توانست او را شکست دهد. در سال 2005، این مبارز با کسب مدال طلا در دو دسته 99- کیلوگرم و آزاد مسابقات قهرمانی جهان کشتی تسلیمی، رکورد ویژه‌ای را در انجمن این ورزش یعنی ADCC ثبت کرد. پس از این عملکرد درخشان، او تمرکز خود را بر روی جوجیتسوی برزیلی گذاشت و تا سال 2010، حاصل کلی مبارزاتش را به 10 طلا و پنج نقره در قهرمانی جهان، یک طلا و یک نقره در پان آمریکن و دو طلا در مسابقات قهرمانی اروپا رساند. قهرمانی سال 2010 راجر در مسابقات قهرمانی جهان با پیروزی در هشت مبارزه متوالی با «چوک از پشت» رقم خورد. او با این قهرمانی، نخستین ورزشکاری شد که به سه قهرمانی در بخش آزاد با کمربند مشکی رسیده است.
از سوپرفایت‌های گریسی می‌توان به مبارزه سال 2012 او در کشتی تسلیمی برابر مارکوس آلمیدا اشاره کرد که با تساوی در 20 دقیقه به پایان رسید. او در سال 2015، حضور در سوپرفایت دیگری را برابر رودریگو کامپریدو تجربه کرد و رقیبش را با ضربه بازو در چهار دقیقه، شکست داد. پس از پیروزی در دیدار دوم برابر مارکوس آلمیدا در سوپرفایت سال 2017، راجر تصمیم گرفت تا از دنیای جوجیتسوی برزیلی، خداحافظی کند. تسلیم‌نشدن در 20 سال مبارزه و 14 عنوان قهرمانی جهان که 10 عنوان آن با کمربند مشکی به دست آمده بود، راجر را به یکی از بزرگ‌ترین مبارزان جوجیتسوی برزیلی تبدیل کرد. او در سال 2021 به تالار مشاهیر کشتی تسلیمی یا گراپلینگ راه یافت و نامش را جاودانه کرد. راجر در مبارزات MMA یا هنرهای ترکیبی نیز حضور داشته و نخستین مبارزه خود را در سال 2008 برابر ران واترمن از آمریکا، با پیروزی به پایان رساند. او سپس سه پیروزی دیگر را به دست آورد تا پس از چهار پیروزی متوالی، نخستین مبارزه شکست‌خورده خود را برابر محمد لاوال آمریکایی تجربه کند. پس از دو پیروزی، او شکست دیگری را برابر یک آمریکایی، این بار تیم کندی تجربه کرد و سپس به دو پیروزی برابر جیمز مک سوینی از انگلیس و میشال پاسترناک از لهستان رسید. پس از پیروزی برابر پاسترناک لهستانی، گریسی دیگر در MMA حضور نداشت. او در سال 2004، به همراه پدرش، یک آکادمی را برای آموزش جوجیتسوی برزیلی در لندن افتتاح کرد. او پس از بازنشستگی، تصمیم گرفت تا به عنوان مربی و آموزگار به ورزش مورد علاقه‌اش کمک کند. راجر اعتقاد زیادی به اصول اولیه جوجیتسو داشت و با تسلط مطلق بر همین اصول، موفقیت‌های زیادی را به دست آورد زیرا رویکردش در عین سادگی، برای رقبایش گران تمام می‌شد و همین موقعیت‌های ساده در مبارزه، او را به برتری می‌رساند.
از سری خاطرات ورزشی
