کارلو آنچلوتی نسبت به بازی مقابل لس آنجلس گلکسی، 7 تغییر در ترکیب تیمش داشت و 5 بازیکنی را که در جام کنفدراسیون ها به میدان رفته بودند را در ترکیب ثابت قرار داد تا اولین بازی خود در پیش فصل را تجربه کنند؛ مادرید از ضدحملات مهلک خود استفاده کرد تا 4مین پیروزی خود در 5 بازی تابستانی اش را به دست آورد.
مادرید بعد از پیروزی 2 روز پیش مقابل گلکسی، که با نمایش خوبی هم همراه بود وارد این مسابقه شد، اما مقابل شاگردان روبرتو مارتینز، در خط حمله کند بودند و در خط دفاع آسیب پذیرتر. به خصوص از جناحین، که ناشی از دست دادن توپ توسط هافبک ها بود.
با این حال، تمام کنندگی خوب مادریدی ها مزیت آنها در این بازی بود. 15 دقیقه از بازی گذشته بود که اوزیل از توپ سرگردانی استفاده کرد تا رونالدو را صاحب توپ کند تا او به راحتی هاوارد را جا گذاشته و دروازه را باز کند.
فلاینی می توانست گل تساوی را برای تیم لیگ برتری به ثمر برساند اما او فرصت را از دست داد تا در دقیقه 30 رئال مادرید گل دوم را هم به ثمر برساند. مودریچ توپ را به رونالدو رساند تا او هم با پاسی خوب این شانس را به اوزیل داد تا بدون اشتباه دروازه را باز کند.
بازیکن آلمانی در این دیدار نقشی را به عهده داشت که ایسکو در بازی مقابل گلکسی بهترین عملکرد را برای رئال مادرید به نمایش گذاشته بود. این دو هافبک در فصل پیش رو رقابتی فوق العاده خواهند داشت.
در نیمه دوم، آنچلوتی چند تغییر دیگر ایجاد کرد و در دقیقه 59 هم کریستیانو رونالدو را بیرون کشید تا به خسه هم فرصت بازی دهد. این بازیکن جوان با کوله باری از انرژی به میدان آمد و بعد از اینکه 3 مدافع اورتون را داخل محوطه جا گذاشت تنها 1 قدم تا گلزنی فاصله داشت.
تیم مرسی سایدی یکی از گلهای خورده را توسط ژلاویچ جبران کرد؛ او با ضربه پای چپ دروازه دیگو لوپزی را باز کرد که در نیمه دوم جانشین کاسیاس شده بود.
9347 کیلومتر دورتر از پایتخت اسپانیا و 192 روز بعد مصدومیت مقابل والنسیا، ایکر به نقش اصلی خود، یعنی محافظت از دروازه رئال مادرید بازگشت.
او در نیمه اول کار زیادی برای انجام دادن نداشت، و این به معنی آن است که آنچلوتی در 2 بازی باقی مانده پیش فصل تیم باید این معما را حل کند که چه کسی باید شماره 1 تیم باشد.
