ℍ𝕒𝕤𝕒 🤠---
ببین، اینو باید خیلی صاف و پوست‌کنده گفت: اینکه میگن پهلوی ورزشگاه ساخت، واقعاً چیز شاخی نیست که بخوایم به عنوان یه دستاورد بزرگ ازش یاد کنیم. آخه کدوم حکومت دنیا، تو قرن بیستم، نیومد یه مشت ورزشگاه و استادیوم بزنه؟ ساختن ورزشگاه، حداقل‌ترین کار یه دولت مدرن حساب می‌شه، مثل ساخت مدرسه و جاده. این که دیگه افتخار نداره!
تازه، وقتی یه حکومت داره پول نفت رو مستقیم از سر سفره مردم برمی‌داره و خرج ویترین‌سازی میکنه، اون‌وقت ساخت ورزشگاه دیگه می‌شه یه جور شوی تبلیغاتی، نه خدمت واقعی. مثلاً چی؟ استادیوم آزادی رو ساختن که ملت بیان بازی ببینن، اما آیا همزمان آزادی بیان هم داشتن؟ نه! اون موقع نه حزب آزاد بود، نه رسانه مستقل، نه حتی حق انتقاد. خب یعنی چی؟ یعنی یه قفس طلایی درست کرده بودن: شیک، ولی خالی از محتوا.
یه حکومت خوب باید اول از همه به فکر مردمش باشه، نه اینکه فقط ظاهر بسازه. توی دوران پهلوی فقر تو خیلی از مناطق بیداد میکرد، بی‌سوادی، نبود بهداشت، فاصله طبقاتی وحشتناک. حالا تو همچین شرایطی، ساختن چندتا ورزشگاه می‌شه دستاورد؟ اگه با پول مردم، فقط برای طبقه خاصی ورزشگاه می‌سازی و خود مردم حتی نون شب ندارن، اون دیگه اسمش خدمت نیست، می‌شه عوام‌فریبی.
حالا بیا مقایسه کن با کشوری مثل ژاپن که بعد جنگ جهانی دوم ویران شده بود. اونا اول رفتن دنبال آموزش، صنعت، زیرساخت، اقتصاد. بعد که مردمشون به یه رفاه نسبی رسیدن، تازه شروع کردن به ساختن مراکز فرهنگی و ورزشی. چون عقل حکم میکنه اول شکم رو سیر کنی، بعد بری دنبال سرگرمی.
پهلوی؟ دنبال این بود که بگه «ما هم مدرنیم»؛ ولی فقط ظاهرش رو داشت. یه پادشاه که خودش دلبسته غرب بود، اما از مردمش می‌ترسید، روزنامه رو می‌بست، مخالف رو زندان میکرد، بعد می‌خواست با استادیوم ساختن دل ملت رو ببره؟ این شد کار حساب‌شده؟ این شد خدمت ماندگار؟
در نهایت، ساختن ورزشگاه تو دوران پهلوی، بیشتر یه حرکت نمایشی بود، نه یه تغییر زیربنایی. مثل اینه که روی یه ساختمون در حال ریزش، یه تابلو قشنگ بزنی و بگی «ببین چقدر قشنگش کردم!» ولی اصل ساختمون پوسیده‌س.
