Behzad S.hدلیل اینکه ب مربیان سنتی ایتالیایی خوشبین نیستم نگاه شون ب فوتبال هست.ک در گذشته مونده. بنظرم مشکلات اساسی این تیم میلان و حتی سایرتیمای ایتالیایی لزوما ربطی ب مسائل مالی و فشارهای فیرپلی ب اون شکل نداره بلکه ب شیوه غلط و فاسد و شاید مافیایی مدیریت اجرایی _ورزشی شون مربوطه.تا وقتی این رویه ناکارآمد درست نشه هرچقدرحتی پول پاشی هم بشه سودی نخواهد داشت.عین کاری ک در ایران میشه.چقدر هزینه هنگفتی برای تیمای ایرانی میشه اما همگی ب جیب مافیا و دلال ها میره.مدیریت هزینه سودی نداره.باید روی اصول هزینه کرد.
درزمینه هزینه کرد الان سری آ با فاصله دومین لیگ قاره است. و میلانم هر فصل قشنگ نزدیک دویست میلیون دلار هزینه میکنه اما تقریبا ۸۰٪ اینا بر باد میره. و اثر نوزده تا تغییر امسال چندان در ترکیب اصلی تیم و شیوه بازی ملموس نیست.
اینا پولهاشونو بجای سرمایه گذاری اصولی و ایجاد آکادمی و زیرساخت و پرورش استعدادها عملا می‌ریزند داخل جوب! درحالیکه مثلا در اسپانیا شیوه بازیکن سازی بصورت مستمر اینهمه ستاره و استعداد عالی و بامهارت میسازه.و گاهی حتی تیماشون را نجات میده. درعوض ایتالیا بشدت فقیر و ناکارامد هست.
قائدتا ژن ایتالیایی اینجا تقصیرکار نیست.طبعا بحث سر شیوه اشتباه مدیریت ورزشی و آکادمی و تیمای پایه هست ک در ایتالیا یک صدم اسپانیا و فرانسه و.. در پرورش استعداد موفق نیستن .هرچی بازیکن هم کمابیش می‌سازند فیزیکال و تک بعدی هستن و بویی از تکنیک و مهارت های فنی مثل دریبلینگ، تاچ اول و بازیسازی و سایر مهارتهای کار با توپ نبردند.این جوری نمیشه استعداد ساخت و تیم سازی کرد.فوتبال روز تغییر کرده.الان ترکیب میلان، یکی دوتا ایتالیایی یا نفر از آکادمی داره.این میزان درچلسی سیتی، بارسا، رئال و بایرن قابل قیاس نیست.
بنظرم ی تغییر رویکرد اساسی در سیستم های پایه آموزشی هم مربیان و هم بازیکنان شون لازم هست.
