شعر و آهنگ : حسین حافظ
تنظیم : میلاد ترابی/کاوه نیک‌طبیعت
اومدی که ستاره‌ها آشتی کنن با آسمون
رسیدی یه‌جا بی‌هوا، جایی که نبود قرارمون
از پشت تو چشمامو گرفتی، گفتی دیگه تنها نمون
تموم شد این دلتنگی‌مون، بذار بهت بگم اومدی چی شد
مثل خورشید یهو نورت به سیاهیه دلم خورد
دست تو نفس به من داد، وقتی گرماش به تنم خورد
با تو خوب بازی عوض شد، حال من خوبه تو شکر
شکر
منو ببر به اون شبی که ستاره رو نشونه کردیم
منو ببخش یه روزایی که با تو زیادی بوده تلخی
همه برن تو میمونی، تو رفیق روزای سختی
اگه نباشی یا شب بشه چی؟!
منو ببر به اون شبی که ستاره رو نشونه کردیم
منو ببخش یه روزایی که با تو زیادی بوده تلخی
همه برن تو میمونی، تو رفیق روزای سختی
تو با مرام و خاکی، نیستی رفیق نیمه‌راه
تو از اونا نیستی که رنگ عوض کنن وسط راه
تو خوشی که هستن همه، تو موندی پای مشکلام
منو ببر
منو ببر به اون شبی که ستاره رو نشونه کردیم
منو ببخش یه روزایی که با تو زیادی بوده تلخی
همه برن تو میمونی تو رفیق روزای سختی
اگه نباشی یا شب بشه چی!؟
