نقد و بررسی بازی Battlefield 6
سرانجام بازی Battlefield 6 پس از تبلیغات و هیاهوی بسیار عرضه شد، اما آیا توانسته انتظارات را در همه زمینه‌ها
وقتی صحبت از Battlefield 6 به میان می‌آید، به‌حق باید بخش‌های داستانی و چندنفره را جدای از هم در نظر بگیریم. این عنوان توسط Battlefield Studios که از چند تیم مختلف تشکیل می‌شود، توسعه پیدا کرده است. DICE مثل همیشه ساخت بخش چندنفره را برعهده گرفته و EA Motive و Criterion Games سازنده قسمت داستانی هستند. به همین خاطر، این دو بخش بازی از حیث کیفی زمین تا آسمان با یکدیگر اختلاف دارند. نخست به سراغ بخش داستانی یا همان کمپین می‌رویم و تکلیف‌مان را با آن مشخص می‌کنیم؛ بخشی که متاسفانه برای تجربه آن همانند قسمت چندنفره، نیاز به اتصال دائم اینترنت دارید.
داستان در اواخر دهه ۲۰۲۰ میلادی روایت می‌شود؛ جایی که سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در حال فروپاشی است. از سوی دیگر، یک شرکت نظامی خصوصی روز‌به‌روز بیش‌تر در حال قدرت گرفتن است. قصه در ابتدا با حمله غافل‌گیر‌کننده این شرکت به پایگاه ناتو در گرجستان و کشته‌شدن یاران شخصیت اصلی، Dylan Murphy، آغاز می‌شود؛ آغازی که شاید طوفانی به نظر برسد اما در ادامه از فروغ آن کاسته می‌شود. بخش داستانی Battlefield 6 در یک کلام کلیشه‌ای و صد البته شعاری است. این اثر از نظر ساختار سناریوها و گیم‌پلی از نسخه سومش و یا حتی عنوان قدیمی Black روی کنسول پلی‌استیشن ۲ یک قدم هم فراتر برنمی‌دارد. از منظر قصه و روایت نیز به قدری سطحی و شعارزده است که شاید حالتان بد شود.
برای نمونه، بازی به شکل اغراق آمیزی پرچم آمریکا را پیاپی در چشم و چال مخاطب فرو می‌کند. سربازان ناتو تا آخرین نفس دلیر و از خود گذشته هستند، اتحاد ناتو نماد نیروی خیر و آمریکا با اهمیت‌ترین کشور جهان است که جایگزینی برایش وجود ندارد.
نقد و بررسی بازی Battlefield 6
بازی فقط نُه مرحله دارد که به‌صورت تخمینی در پنج الی شش ساعت به اتمام می‌رسند. این زمان کوتاه برای اثری هفتاد دلاری قابل قبول نیست، به‌خصوص که این مراحل به غیر از دو تای آخر، نتوانسته‌اند دلایل اصلی محبوبیت بازی‌های Battlefield را در خود جای دهند. فیزیک عالی و تخریب‌پذیری بالای محیط بیش‌تر جنبه نمایشی دارد تا این که تاثیری بر تجربه تعاملی شما داشته باشد. بازی پر از انفجار‌های با شکوه است اما این‌ها صرفا تزئینی و با هدف شوکه کردن مخاطب هستند. چیزی که در گیم‌پلی به کارتان می‌آید، همان بشکه‌ها و کپسول‌های قرمز صنعت بازی هستند. عوامل انفجاری که در ساخته‌ی قدیمی Criterion Games، یعنی Black، حضور پرتعدادشان هیجان‌انگیز بود ولی امروزه برای یک اکشن تیراندازیِ مثلاً واقع‌گرایانه، چندان توجیه‌پذیر نیست.
سناریوهایی که در مراحل بازی Battlefield 6 با آن‌ها مواجه می‌شوید، تکراری و ملال‌آور هستند. سازنده‌ها تقریبا هیچ تلاشی نداشته‌اند که چیز خلاقانه‌ای رو کنند. هر ماموریت یک مسیر بسیار خطی و از پیش تعیین شده است که باید در آن کارهایی انجام دهید که بارها در خود سری Battlefield یا Call of Duty انجام داده‌اید. همچنین اهدافی که برایتان مشخص می‌شوند، از جمله جلوگیری از شلیک موشک به شهرها یا نجات رئیس جمهور آمریکا، را در بی‌شمار اثر دیگر دیده‌ایم. مسیر شما نیز به قدری بسته و سر‌راست است که اگر اندکی پایتان را کج بگذارید با پیغام اخطار خروج از نقشه طرف می‌شوید؛ حتی اگر آن مکان جایی باشد که از آن آمده‌اید یا در ادامه به آن مراجعه خواهید کرد.
Battlefield را به میادین نبرد بزرگ و تخریب‌پذیری می‌شناسند که بخش داستانی از آن‌ها تقریبا بی‌بهره است. فقط در دو مرحله پایانی است که در نقشه‌های آزادتر قرار می‌گیرید و حتی می‌توانید اهداف را به‌صورت آزادانه انتخاب کنید و به دلخواه از وسایل نقلیه بهره ببرید. همین دو، از بهترین مراحل این عنوان به‌حساب می‌آیند.
در انتهای باید بگوییم شما شاهد مجموعه‌ای از باگ‌های خنده‌دار خواهید بود. هم هوش مصنوعی رفتارهای عجیب انجام می‌دهد، هم شبیه‌سازی فیزیک هر از چندگاهی به هم می‌ریزد و هم انیمیشن انسان‌ها و دوربین دچار اشکال می‌شوند. واضح است که فرایند کنترل کیفیت به زمان بیش‌تری نیاز داشته. با همه این تفاسیر، شاید بگویید که «من برای بازی تک نفره اینجا نیستم، زودتر بگو بخش چند نفره چطور از آب در آمده». باید بگوییم با این که قسمت چندنفره ویژگی‌های چندان جدیدی برای نمایش ندارد، اما هرچه از یک Battlefield بخواهید را به نحو احسن در اختیار شما قرار می‌دهد.
نقد و بررسی بازی Battlefield 6
Battlefield 6 موفق می‌شود میادین نبرد را به بهترین نحو شبیه‌سازی کند. نُه عدد نقشه اصلی در ابعاد مختلف وجود دارند که در پنج جبهه در نقاط مختلف کره خاکی واقع می‌شوند. هر نقشه هم خودش به تکه‌های کوچک‌تری برای حالت‌های بازی جمع‌و‌جور مثل Team Deathmatch تقسیم شده است. به علاوه که بازی هر فصل هم نقشه‌های جدید رایگان دریافت خواهد کرد. در دوره‌ای که بازی‌ها نصفه و نیمه منتشر می‌شوند، این میزان از نقشه‌های متنوع قابل تقدیر است. از نقاط قوت نقشه‌ها این است که برخلاف Battlefield 2042، محیط‌ها زیادی گسترده نیستند تا هلیکوپترها و تانکها نیروهای پیاده را مثل مورچه له کنند. با این که کماکان داشتن یک تانک موهبتی ارزنده محسوب می‌شود، در هر گوشه ممکن است نیروی دشمن در کمین آن باشد.
یکی دیگر از فواید زیادی وسیع نبودن نقشه‌ها این است که لازم نیست مسافت‌های طولانی را پیاده طی کنید یا در‌به‌در دنبال خودرویی باشید که سوارش شوید. میان شما و نقاط هدف یا نیروهای دشمن فاصله خیلی زیادی وجود ندارد. این خود موجب می‌شود خیالتان از این که هنوز خیلی مانده به دشمن برسید راحت نباشد و همیشه گوش‌به‌زنگ بمانید. نقشه‌های Battlefield 6 از بهترین‌های این سری هستند. به‌خصوص که نقشه محبوب Operation Firestorm از نسخه سوم هم به صورت بازسازی شده برای علاقه‌مندان در بازی گنجانده شده است.
اگر نگوییم مهمترین عامل، یکی از اساسی‌ترین عوامل برای لذت‌بخش بودن یک بازی تیراندازی، حس شلیک با تفنگ‌ها است. این مورد نیز به خوبی پیاده‌سازی شده، به گونه‌ای که ترکیب انیمیشن سلاح‌ها و صدای شلیک‌شدن گلوله حس واقع‌گرایانه‌ای به این اثر می‌بخشد و می‌توان حتی لگد تسلیحات و سنگینی شلیک با آن‌ها را تا حدی درک کرد. متاسفانه عملکرد Adaptive Triggers کنترلرهای پلی‌استیشن ۵ در بازی دچار اشکال است و به محض سنگین شدن دکمه R2، شلیک انجام می‌شود. اگر این مشکل در آپدیت‌های بازی حل شود لذت تعامل با سلاح‌ها دوچندان خواهد شد. اگرچه خیلی گیمرها ممکن است جهت تسلط بیش‌تر، این قابلیت را خاموش کنند یا اصلا با ماوس و صفحه‌کلید بازی کنند.
تنوع تسلیحاتی که در اختیار دارید خوب است و همچنین می‌توانید آن‌ها را از نظر ظاهری و عملکردی شخصی‌سازی کنید. شما با شرکت در نبردها XP و تراز کسب می‌کنید و قادر هستید به امکانات بیش‌تری برای اتصال به سلاح‌هایتان دسترسی داشته باشید. این‌که چه قطعه‌ای را برمی‌گزینید، می‌تواند به طور مستقیم به سبک بازی شما و در نتیجه شکست یا پیروزی‌تان کاملا اثر بگذارد. علاوه‌بر آسان بودن کسب XP در جنگ‌ها، چالش‌های متنوعی هم برایتان فراهم شده که انجام آن‌ها در کسب زودتر ارتقاهای مورد نظر مؤثر هستند. البته نیازی ندارید همه کلاس‌ها و تسلیحات را ارتقا دهید، بلکه می‌بایست ببینید با کدام کلاس و کدام سلاح‌ها راحت‌ترید و ابتدا روی ارتقای آن‌ها تمرکز کنید.
نقد و بررسی بازی Battlefield 6
نسخه ششمِ سری Battlefield چهار کلاس در اختیار شما قرار می‌دهد که هر‌کدام تخصص خود را دارند. سرباز Assault برای تهاجم مستقیم با حداکثر مانورپذیری به‌کار می‌آید، Engineer دوست تسلیحات زرهی خودی و دشمن خودروهای نظامی دشمن است، کلاس Recon همان تک تیرانداز بوده و Support هم برای یاری رساندن به تیم خودی با مهمات و سلامتی مناسب است.
شما در قالب جوخه‌های چهار نفره وارد بازی می‌شوید و هر وقت دوست داشته باشید می‌توانید کلاس خود را تغییر دهید. شاید این سازوکار کلاس‌بندی خیلی ساده به نظر آید اما همین موضوع عنصری بود که Battlefield 2042 در آن سردرگمی به وجود می‌آورد و اعتراض‌های زیادی را به دنبال داشت. به‌طور‌کلی، سازنده‌ها این بار تلاش کرده‌اند چیزی که به‌درستی کار می‌کند را دستکاری نکند. نمونه دیگر این موضع هم حالت‌های بازی چند نفره هستند.
طبق انتظار، دو حالت پرطرفدار و دوست‌داشتنی Conquest و Breakthrough در اینجا حضور دارند. در Conquest دو تیم بر سر تسخیر نقاط کنترل یا بازپس‌گیری آنان رقابت می‌کنند تا امتیاز دشمن به انتها برسد. در Breakthrough هم تیم شما برای به دست آوردن یا دفاع از نقاط معینی از یک بخش نقشه و پیش بردن یا نگه داشتن خط مقدم تلاش می‌کند. یک حالت جدید هم به نام Escalation در این بازی معرفی شده که دوباره بر مبنای تسخیر نقاط مشخص بوده با این تفاوت که با پیشرفت در رقابت، از تعداد نقاط قابل تصاحب کم می‌شود و دو طرف در محدوده فشرده‌تری با یکدیگر درگیر می‌شوند.
این حالت‌ها با وجود نقشه‌های متعادل، تیراندازی جذاب و تنوع تسلیحاتی که جلوتر از آن‌ها یاد کردیم بسیار هیجان‌انگیز و درگیرکننده هستند. همچنین در نقشه‌های بزرگ‌تری که دو تیم به انواع وسایل زرهی دسترسی دارند، وحشت‌آفرین بودن میادین نبرد با شدت بیش‌تری تداعی می‌شوند. مخصوصا با این گرافیک و صداگذاری مثال‌زدنی، میزان نفس‌گیری و هیجان صحنه‌های نبرد به خوبی به مخاطب انتقال می‌یابد، آن هم در میادینی که تخریب‌پذیری بسیار بالای سازه‌ها، موجب می‌شود به این راحتی‌ها در جایی حس امنیت نداشته باشید.
نقد و بررسی بازی Battlefield 6
بازی از منظر گرافیک روی کنسول پلی‌استیشن ۵ پایه واقعا چشم‌نواز است. با وجود وسعت محیط اطراف، هم مناظر دوردست، نظیر تابلو باشکوه هستند و هم مدل‌های سه‌بعدی از نزدیک جزئیات دقیقی دارند. البته اگر بخواهیم سخت‌گیر باشیم می‌توانیم به برخی ایرادات جزئی همانند ظاهر شدن ناگهانی اشیاء اشاره کنیم، اما در یک نگاه کلی بازی تصاویری ارائه می‌دهد که در خورِ بزرگی نامش است.
در ادامه صحبت‌مان درباره بازی رقابتی، خوب است بدانید حالت‌های دیگری مثل Team Deathmach یا Domination هم در بازی حضور دارند که در محدوده‌های کوچکی از نقشه‌های اصلی رخ می‌دهند. ایراد اساسی مربوط به آن‌ها این است که از منظر ساختاری به قدر کافی بهینه نشده‌اند و باید حواستان باشد از مرز نقشه خارج نشوید تا پیغام برگشت به فضای اصلی بازی جلوی دیدتان را نگیرد . در این نوع رقابت‌ها، با این که تعداد بازیکن کم‌تری برای شروع نبرد لازم است، دو تیمِ رقیب بعضی مواقع با کاراکترهای هوش مصنوعی یا همان بات‌ها پر می‌شوند؛ مخصوصا اگر قابلیت Crossplay را از قسمت تنظیمات غیرفعال کرده باشید. این پدیده قطعا برای خیلی از افراد ناخوشایند خواهد بود.
بازی Battlefield 6 یک بخش تولید محتوا به نام Portal هم دارد که به مردم امکان می‌دهد با اجزای نسخه‌های مجموعه Battlefield، حالت‌ها، نقشه‌ها و مسابقات دلخواه خود را طراحی کنند. در محتواهایی که به وسیله گیمرها برای این بخش تولید شده می‌توان رقابت‌های جالبی مثل مسابقه هواپیماها و خودروها پیدا کرد که امتحان کردنشان خالی از لطف نیست. در‌واقع تولید‌کننده وظیفه خلاقیت و نوآوری را بیش‌تر بر عهده مخاطبانِ خود گذاشته است.
به‌طور‌کلی، می‌توان گفت بازی Battlefield 6 بسیار محتاطانه عمل کرده است. در دورانی که تولید عناوین بزرگ تا صدها میلیون دلار هزینه دارد، خیلی نمی‌توان انتظار داشت سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر باشد. اما توقع این‌که همان اثرِ کم‌ریسک پایه‌های قوی داشته باشد و به در اجرا عملکرد خوبی ارائه دهد خواسته معقولی است که در اینجا توسعه‌دهنده حداقل در بخش چندنفره به طور نسبی از پسِ آن بر آمده. انتظار می‌رود این اثر مقدمه‌ای بر بازگشت شکوهمند برند Battlefield باشد.
Battlefield 6
بازی Battlefield 6 آمده تا تجربه‌ای کامل، اما محتاطانه ارائه دهد. برخلاف نسخه قبلی، این‌بار یک بخش داستانی کامل داریم که البته به دلیل رویکرد شعارزده و گیم‌پلی بسیار خطی و قدیمی، نمی‌تواند درخشان ظاهر شود. اما بخش چندنفره، خوشبختانه درخورِ نام Battlefield ظاهر شده و می‌تواند هیجان و تنش مورد انتظار و همیشگی را به مخاطب ارائه دهد، اما بدون هیچگونه نوآوری خاص.
نکات مثبت:
میادین نبرد نفس‌گیر
جلوه‌های صوتی و بصری باورپذیر
تجربه بازی چندنفره روان و درگیرکننده
نکات منفی:
بخش داستانی کوتاه و کلیشه‌ای با باگ‌های زیاد
نبود هرگونه نوآوری در هر دو بخش تک‌نفره و چندنفره
مشکلات جزئی در طراحی برخی نقشه‌ها
۷.۵
