شماره های پیراهن در طول تاریخ همواره با پست بازیکنان تناسب داشته است. به عنوان مثال مدافعان معمولا شماره های 2 تا 6 را می پوشند. وینگر ها شماره های 7 یا 11 را انتخاب می کنند و مهاجمان نیز معمولا 9 یا 10 را بر تن می کنند. اما در سال های اخیر این سنت دچار تغییرات جدی شده است. این روزها در دنیای فوتبال دروازه بانانی با شماره 9 و هافبک هایی با شماره 1 یافت می شوند که در نوع خود بسیار جالب توجه است.
ماریو بالوتلی از میلان راهی لیورپول شد و بار دیگر شماره 45 مورد علاقه خودش را انتخاب کرد. شماره ای که به هیچ عنوان شماره ای طبیعی برای یک مهاجم محسوب نمی شود. دیلی میل در مطلبی به بررسی بازیکنان مهمی از همین دست پرداخت که در طول دوران بازی خود شماره های عجیب و غریبی را انتخاب کرده اند:
ایوان زامورانو
ایوان زامورانو مهاجم اهل شیلی دوران موفقی را در فوتبال اروپا سپری کرده است. او با پیراهن رئال مادرید در 137 بازی 77 گل به ثمر رساند و سپس عازم اینتر میلان شد. پیراهن شماره 9 در اینتر متعلق به رونالدو بود و شماره 10 را نیز روبرتو باجو به تن می کرد. ایوان زامورانو نیز که به شدت به شماره 9 علاقه مند بود تصمیم جالبی گرفت. او شماره 8+1 اینتر میلان را به تن کرد تا به نوعی به شماره مورد علاقه اش نزدیک شده باشد.
ماریو بالوتلی
ماریو بالوتلی نیز علاقه خاصی به شماره 45 دارد.او در هر 4 باشگاه اینتر، سیتی، میلان و لیورپول این شماره را انتخاب کرده است. علت این انتخاب نیز حاصل جمع دو عدد 4 و 5 است که 9 می شود. سوپر ماریو در همین رابطه می گوید: " در 4 بازی اول که به عنوان بازیکن جوان در اینتر حاضر شده بودم شماره 45 را پوشیدم زیرا جمع دو عدد برابر با 9 می شد. در همان 4 بازی موفق به گلزنی شدم و دیگر تصمیم گرفتم همیشه همین شماره را به تن کنم. 45 برای من شانس می آورد."
دیوید بکام
هافبک اسبق منچستر یونایتد علاقه فوق العاده ای به شماره 7 داشت. البته او مجبور شد تا از این علاقه برای بازی در رئال مادرید دست بکشد.در سال 2003 زمانی که او راهی سانتیاگوبرنابئو شد اسطوره رئال یعنی رائول شماره 7 را می پوشید و دست بکام از این شماره دور ماند. دیوید بکام شماره 23 را آن زمان انتخاب کرد و علت این مساله هم مایکل جردن و علاقه شخصی بکام به این اسطوره دنیای بسکتبال بود. جردن در شیکاگو بولز شماره 23 را می پوشید.
مثلث میلانی
در سال 2008 میلان آندره شوچنکو، رونالدینیو و متیو فلامینی را به خدمت گرفت. هر 3 این بازیکنان شماره های عجیب و غریبی را انتخاب کردند. آن ها تصمیم گرفتتند تا شماره هایی را انتخاب کنند که بیان گر سال تولدشان باشد. شوچنکو 76 پوشید، رونالدینیو 80 و فلامینی نیز 84.
خورخه کامپوس
دروازه بان به یادماندنی تیم ملی مکزیک همیشه سوژه ای خاص برای خبرنگاران و ورزشی نویسان در سراسر دنیا بوده است. کامپوس بزرگ 130 بازی ملی برای کشورش انجام داد و شماره 9 را برای ایستادن درون دروازه انتخاب کرد.کامپوس در دوران جوانی اش یک مهاجم بوده است و دلیل انتخاب این شماره نیز به همین مسئله بر می گردد.
رونالدو
رونالدو پس از دوران موفقی که از پی اس وی تا بارسلونا، اینتر و رئال مادرید داشت راهی آث میلان شد و شماره 99 را در این تیم به تن کرد. در آن زمان فیلیپو اینزاگی شماره 9 را در میلان می پوشید و رونالدو نیز که علاقه خاصی به این شماره داشت تصمیم گرفت 99 را به تن کند تا 9 همیشگی اش را از دست ندهد.
بیسنته لیزارازو
زمانی که دفاع کناری فرانسوی برای بار دوم به بایرن مونیخ بازگشت تصمیم گرفت شماره متفاوتی را به تن کند. لیزارازو شماره 69 را انتخاب کرد به علت اینکه در سال 1969 متولد شده بود و همچنین 1متر و 69 سانتی متر بلندی قد داشت.
هشام زرولی
مهاجم مراکشی که در سال 2000 راهی آبردین اسکاتلند شد تبدیل به اولین و آخرین بازیکنی شد که در تاریخ فوتبال اسکاتلند شماره 0 را بر تن کرده است. هشام زرولی به " زیرو " معروف بود به همین علت شماره 0 را برای خودش انتخاب کرد.
امیدوارم ازاین مقاله هم رضایت کامل داشته باشید gharani MM7
