به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فرض کنید یک مسابقه دوی 100 متر را از تلویزیون می‌بینند. برای شما احتمالا پیش می‌آید که همه دونده‌ها را در سطح‌های مختلف ارزیابی می‌کنید. حال آیا واقعا به این شکل است؟ کمتر بیننده‌ای است که تصور کند ورزشکاری در بین آنها مواد نیروزایی مصرف کرده که اثر آن بلافاصله از بین می‌رود، حقیقت دارد؟
اکنون خط آغاز یک مسابقه شنا در سطح بین‌المللی را در نظر بگیرید. برای مثال مسابقات آسیایی اینچئون. کاملا امکان پذیر است که از بین شناگران حاضر، چه شناگران چینی و چه ژاپنی یا کره‌ای یا هر کشور کسانی باشند که حالت فیزیکی خاص دارند که به آنها اجازه می‌دهد مواد نیروزا مصرف کنند و اثر آن هم از بین برود. حقیقت جالبی به نظر می‌رسد. بله. همین طور است تعداد زیادی ورزشکار و زن‌ها برای دوپینگ کردن به دنیا آمدند و هیچ وقت هم مشخص نمی‌شود که مواد نیروزا مصرف کردند. این نسبت در قاره اروپا یک ورزشکار به ازای 10 ورزشکار، در آفریقا یک ورزشکار به ازای پنج ورزشکار و در آسیا یک آمار جالب که دو سوم ورزشکاران را خصوصا در کشور کره جنوبی شامل می‌شود.
این آمارهای شوک آور که برای خیلی از ورزش دوستان عجیب است به خوبی تفاوت زیاد بین تعداد ورزشکاران بزرگ که مواد نیروزا مصرف می‌کنند به تعداد کسانی که دوپینگ‌شان مشخص می‌شود نشان می‌دهد. برای خیلی ها سوال است آیا ورزشکاران بزرگ دنیا همیشه پاک بوده اند؟ لانس آرمسترانگ دوچرخه‌سوار معروفی که هفت بار توردوفرانس را فتح کرد و روزگاری به عنوان یکی از بزرگترین ورزشکاران جهان بود، چندی پیش به صراحتا اعلام کرد که دوپینگ کرده است. پس از این اظهار نظر فدراسیون دوچرخه سواری تمام قهرمانی‌های او را پس گرفت. مثال دیگر در ورزش دوومیدانی بوده است. آسافا پاول و تایسون گای دیگر قربانیان بزرگ در بین ورزشکاران بوده اند. هر از چند گاهی چنین اخباری در بین ورزشکاران مطرح رشته‌های دیگر به گوش می‌رسد که باعث ایجاد شوک در بین ورزشدوستان می‌شود.
عمومی‌ترین شیوه تشخیص دوپینگ آزمایش ادرار است. در این روش میزان Testosterone و هورمون دیگری به نام Epitestosterone بررسی و نسبت به آن را به دست می‌آورند. در بین کسانی که آزمایش دوپینگ آنها مثبت بوده است، 50 درصد به خاطر وجود ماده steroids یا تستوسترون مصنوعی بوده است. با این حال تفاوت‌های ژنی درصد T/E را پایین نگه دارد و باعث می‌شود بعضی از ورزشکاران که به صورت ژنتیکی این نسبت را در بدن خود خیلی کم دارند یا بسیار سخت تغییر می‌کند ، دوپینگ کنند و کسی نیز از آزمایش آنان متوجه نشود.
کریستین آیوت یکی از متخصصان در مبارزه با دوپینگ عقیده دارد این حقیقت که ورزشکارانی به صورت ژنیتیکی به راحتی می‌توانند دوپینگ کنند و کسی متوجه نشود، هم نگران کننده و هم شوک آور است. این باعث می‌شود تا تقلب‌های واضحی در ورزش جهان صورت گیرد که مثال‌های آنان در بالا آورده شد. در واقع ورزشکارانی هستند که ترتیب ژنی خاص آنها باعث می‌شود بدون این که کسی بفهمد به راحتی دوپینگ کنند.
او که قبلا یکی ازمشاوران کمیته بین‌المللی المپیک بوده است ، ادامه می‌دهد: مطمئنم که خیلی از مردم شوکه خواهند شد از این که ورزشکارانی هستند که با وجود تدابیر دوپینگی وادا، مواد نیروزا مصرف کنند. نمی‌توان گفت چند درصد از تست‌های تشخیص دوپینگ در جهان از راه آزمایش ادرار است. این آزمایش‌ها باعث می‌شود بعضی ورزشکاران خیلی راحت از این آزمایش‌ها دربروند. اما این آزمایش، هم چنان عام‌ترین راه تشخیص مواد نیروزا است. این حقیقت ناامید کننده است ، زیرا معرفی لایه‌های دیگر دوپینگ چندان هم سخت نخواهد بود. بر طبق آمارهای منتشر شده وادا در سال 2012 متغیر شدن ماده آنابولیک (استروئید) بیشترین مورد داروهای غیر مجاز در نمونه‌های ورزشکاران بوده است.
