نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا سال 2008/2009 ورزشگاه استمفوردبریج لندن.مصاف چلسی و بارسلونا.
همه چیز نوید یک بازی ناب را میداد.چلسی گاس هیدینگ اماده و سر حال بود.یکی از بهترین چلسی های چند سال اخیر.تیمی هجومی.یکدست.همدل و اماده برای
رفتن به دو فینال پی در پی بعد از ناکامی در مسکو.
سوت اغاز بازی به صدا درامد صدایی که در پایان با گریه تمام شد.بارسلونا در اوایل بازی حمله میکرد.چند موقعیت توسط هانری و مسی از دست رفت.
یک ضد حمله سریع پاس لمپارد به اسین و تک به تک شدن دروگبا با والدز.در صحنه ای که پنالتی واضح بر روی دروگبا گرفته نشد.در چند صحنه بعد شوت محکم
بازیکنان چلسی و دست پیکه که به طور واضح مانع از گل شدن توپ شد.سرنگون شدن های پی در پی انلکا در محوطه جریمه با تکل های ابیدال.
چلسی در یک باتلاق گیر افتاده بود انگار ان شوت استثنایی اسین پایان دهنده این بازی بود و نوید یک صعود دراماتیک بعد از نادیده گرفتن بسیاری از پنالتی ها و هند
های واضح بود.همه چیز داشت خوب پیش میرفت.انگار تمام ان پنالتی ها و ... در حال فراموش شدن بود که ناگهان در دقایق اخر توپ به اینیستا رسید و گلی که اب
سردی را بر سر طرفداران چلسی ریخت.همه مات و مبهوت مانده بودند.تری و لمپارد یک لحظه از پیش داور تکان نمیخوردند و اعتراض های پی در پی.
چلسی هر چه در توانش بود گذاشت شوت بالاک به دستان بازیکنان بارسلونا برخورد کرد ولی باز هم هندی در کار نبود.ان شب عدالت به خوابی سنگین
فرو رفته بود.ان شب عدالت را کشتند.گریه چند هوادار چلسی که دوربین به تصویر کشید بغض خیلی ها رو دراورد.و صحنه دراماتیکی که بالاک پا به پای داور
دوید ولی همه چیز دست به دست هم داد که چلسی به فینال نرود.شاید وقتی در سه سال بعد که چلسی قهرمان اروپا شد همه طرفداران چلسی فریاد زدند:اروپا بالاخره
حقمون رو ازت گرفتیم
امشب صدای زجه های فوتبال شنیده شد.امشب عدالت در فوتبال مرد.چلسی تیمی که شایسته حضور در فینال بود با نا عدالتی کنار رفت
مارتین تیلور
امشب سالگرد همون بازی نحس هست.همون بازی که همه و همه دیدند و فهمیدند که سر چلسی بریده شد
پ.ن:این پست قصد هیچ بی احترامی به هواداران بارسلونا و متهم کردن ان ها را ندارد و فقط جنبه یاداوری و خاطرات دارد