مطلب ارسالی کاربران
یادداشت: کلمبیا هرگز راه نیفتاد
جاناتان ویلسون، نویسندهیِ بزرگِ فوتبالی که برایِ کوپا امریکا در شیلی مستقر شده، دربارهیِ کلمبیا – ونزوئلا مینویسد:
«خوسه پکرمن چند دقیقه بعد از شروعِ بازی بلند شد ایستاد و دیگر رویِ نیمکت برنگشت. تیمِ پکرمن هرگز راه نیفتاد و وقتی دقیقهیِ 60 سالومون راندون گلِ ونزوئلا را زد، انگار همه منتظرِ چنین اتفاقی بودند. ونزوئلا در این بازی لایقِ پیروزی بود. این تیم در کوپا امریکایِ قبل با سزار فاریاس، مربیاش، همه را تحتِ تاثیر قرار داده بود، اما او راهش را در مقدماتیِ جامِ جهانی گم کرد. دیشب ونزوئلا با مربیِ جدیدش، نوئل سنویسنته، و فوتبالِ ضدحملهایش، گوشههایی از تیمِ چهار سال قبل که به نیمه نهایی رسیده بود را نشان داد.»
«اما اصلا قرار نبود اینطور بشود. قبل از تورنمنت همه حرف از پیشرفتِ کلمبیا بعد از جامِ جهانی و کسبِ قهرمانی توسطِ نسلِ طلایی میکردند. کلمبیا در جامِ جهانی تیمی بود روان، پر از بازیساز. اما در بازی مقابل ونزوئلا هیچ خبری از آن تیم نبود. تفاوتِ این کلمبیا با کلمبیایِ جامِ جهانی بازی با دو مهاجم بود، و به ناچار بخشی از تقصیرِ این شکست را هم باید به دوشِ این دو مهاجم بیندازیم. کارلوس باکا دوندگیِ زیادی داشت و عقب هم آمد، ولی هر دو مهاجم ترجیح میدهند تک بازی کنند و هدف باشند. برایِ همین زوجشان باعث شد تا بازیسازیِ کلمبیا دچارِ مشکل شود. فالکائو 5 گل در 5 بازیِ اخیر برایِ کشورش زده و لقبِ بهترین گلزنِ تاریخِ کلمبیا را از آن خودش کرده، اما او در این بازی همان بازیکن خستهیِ منچستر یونایتد بود. البته تقریبا هیچ پاسی خوبی از طرفِ رودریگز و کوادرادو هم به او نرسید، که بخشی از این تقصیر هم رویِ دوشِ خودش است که با فرمِ نامناسبش پکرمن را وادار کرد یک مهاجم برایِ کمک بهش اضافه کند.»
«اینکه بگوییم کلمبیا هنوز مدعیِ قهرمانی است، خیلی غیر منطقی نیست. اما نمایشِ آنها مقابلِ ونزوئلا که تیمی قوی در کارِ دفاعی، اما بسیار دورتر از استانداردهایِ یک تیمِ درجه یک است، بسیار نگرانکننده بود.»