Fergie's Fledglingsتحلیل فنی مسابقه در برنامه نود نیاز به ابزارها و بایسته های گوناگونی دارد. از کارشناسان با دانش گرفته، تا بازی هایی که چیزی برای عرضه داشته باشند، از زمین هایی که امکان اجرای تاکتیک ها را به تیم ها بدهد تا بازیکنانی که اصولاً تاکتیک پذیر باشند! به نظر من، بدیهی است که نمی توان در زمینی که کود حیوانی ریخته اند یا چمن اش را رنگ زده اند، صحبتی از تحلیل فنی کرد. مشخص است مربیانی که حتی در بین دو نیمه، بنا به نقل قول های گوناگون، حرفی برای گفتن ندارند، بدون تاکتیک و پلان خاصی، با سبک بزن زیرش و پخت و پز نذری و اینا در پی نتیجه گرفتن هستند، نمی توان بررسی شان کرد.
سال ها پیش، برنامه ی نود، نعیم سعداوی را به عنوان کارشناس برنامه آورد، از آخرین برنامه های دارای تحلیل فنی بود به نظر من، این آقای سابقاً ملی پوش و مربی فعلی، یک عکس از مدل چینش تیمی نشان داد، با دفاع چهار نفره ی خطی، بعد فرمود مهاجمین تیم حریف از فضای بین این مدافعان عبور می کرد و گل می زد، فردوسی پر پرسید کدام فضا؟ پاسخ درشخان سعداوی فضای بین هر مدافع و یار کنار دستی اش بود! انگار که مدافعان دیوارهای بتنی به هم ناپیوسته ای هستند! وقتی کارشناسان ما، به جز معدودی، این چنین اند، وقتی که بعد از این همه سال، بهترین تحلیل گر فوتبال مان امیر حاج رضایی پا به سن گذاشته است، زمانی که فساد و دروغ و کثافت از در و دیوار فوتبال می بارد، نباید انتظار داشت برنامه ی نود به بحث فنی بپردازد. نود آینه ی تمام نمای فوتبال ایران است. اگر زشت است، تقصیر از آینه نیست.
نکته: در برخی سایت های فوتبالی، بعضاً نویسندگانی دیده می شوند که کاملاً جهت دار می نویسند، مغرضانه و بدون اندیشیدن به این که چقدر مطالب شان انضمامی و منطقی است. در وب سایت وزین «گل» که فحاشی های بخشی از مخاطبین اش در کامنت ها شهره است، بارها حملات سنگینی به نود و فدوسی پور شده است. اما مضحک ترین ِ آن ها، ایراد فلان نویسنده به گزارش های نود از مناطقی مانند جزیره ی ایرانی ابوموسی یا استان سیستان و بلوچستان و یا سشهرهای کوچک مرزی ِ اردبیل است. به نظر من همین یک اقدام نود، گذشته از منفعت های سیاسی و اجتماعی که عاید کشورمان می تواند کند، به تمامی مدیریت چندین ساله ی امثال فتح الله زاده و رویانیان و خرج های میلیاردی لمپن - مربی هایی چون قلعه نویی و دایی می ارزد.
