آیا رافا بنیتز جوان را به یاد دارید که برای دیدن روش های کاری شما به ایتالیا می آمد؟
چندی پیش دیداری با هم داشتیم. او به این نکته اشاره کرد ولی من حقیقتاً به یاد نمی آورم. شما باید به یاد داشته باشید چه در میلان و چه در تیم ملی ایتالیا، مربیان زیادی می آمدند مثل: کلوپ، ونگر، لوئیس فرناندز و ...
به نظرتان سبک بنیتز رادیکالی از سبک شماست؟
همه چیز در طی زمان تغییر می کند. فوتبال ثابت نیست. پیشرفت نکردن با زمان، یک تفکر قدیمی است. من مجذوب ظرفیت کاری او شده ام. او معمولا به تیمش هویت می دهد.
به نظر شما او توانسته بود اینتر و ناپولی را به خوبی مدیریت کند؟
در مورد اینتر شرایط پیچیده بود. آن تیم، تیمی بود که تحت نظر مورینیو به همه چیز رسیده بود. او در شرایط مناسبی نیامد. بعد از آن، در ناپولی نیز کار چندان آسانی نداشت چون در آن شهر ذهنیت قهرمانی و پیروزی وجود نداشت. ناپولی هیچ چیز مهمی کسب نکرده بود. مارادونا، بهترین بازیکنی که من در زمین فوتبال دیده ام، در ناپولی نتوانسته بود قهرمان اروپا شود، حتی به 1/4 نهایی هم نرسیدند. کار کردن در چنین جوی سخت است. ولی برای من تیم های رافا همیشه یک فوتبال مثبت به نمایش می گذارد.
منظور شما از "فوتبال مثبت چیست؟
فوتبال زیبا، فوتبالی موفق. بنیتز در جاهایی موفق شده است که پیش از او چندان موفقیت کسب نکرده بودند و این به او شایستگی زیادی می دهد.
آیا او مثل شما دیوانه کارش است؟
سخت کار کردن به این معنی نیست که شما دیوانه هستید. این در مورد روش مند بودن (تعهد داشتن به کار) است. کسی که سخت کار می کند شخصی است که چهار صبح برمی خیزد و مغازه نان پذیری را باز می کند یا کسی که تا ساعت ده شب خارج از خانه یا در کارخانه کار می کند. فکر نمی کنم شغل ما چنین شرایطی داشته باشد...
آیا بازی های رئال مقابل بتیس و اسپورتینگ خیخون را مشاهده کردید؟
فقط بازی با بتیس را دیدم. آن ها خوب بازی کردند، بسیار خوب. گوش کنید، رئال مادرید بازیکنان بزرگ زیادی دارد. سخت ترین کار این است آن ها را کنار یکدیگر بازی دهید و تیم را یکدست کنید. این مشکل آن ها است. یک روز در روزنامه لا گاتزتا دلو اسپورت خواندم که از سال 2009 تاکنون بارسلونا، بیلبائو و سویا از مادرید بیشتر قهرمان شده اند.
به نظر شما چرا این اتفاق رخ داده است؟
دقیقاً نمی دانم. مادرید بازیکنان خیلی خوب زیادی دارد، در این مورد هیچ بحثی نیست. به نظر من فلورنتینو بهترین و معروف ترین بازیکنان را به باشگاه آورده است ولی با این وجود، زیاد قهرمان نشده اند.
هیچ توضیحی برای آن وجود ندارد؟
تیمی مثل بارسلونا مسیری بسیار متفاوت نسبت به مادرید داشت. با گواردیولا، هشت بازیکن از یازده بازیکن آن ها از آکادمی آمده بودند، سبک بازی را می دانستند و با برند فوتبالی که از آن ها انتظار می رفت بازی کردند... من مى گويم شيوه بازى يك تيم، چيزى ذهنى و انتزاعى است اما آن ها در دوران كودكى اين مفهوم (سبك بازى) را آموخته اند.
یعنی آن ها را برای تثبیت یک سبک خاص مدیریت کرده اند...
هر تیمی در آکادمی خود به یک سیستم پایبند است و بعد از آن، برخی از بازیکنان به تیم اصلی راه می یابند. این بازیکنان در راس سبک بازی تیم برای پروژه روبرو قرار می گیرند. نمی گویم که پرز تاکنون اشتباه عمل کرده زیرا او بهترین های جهان را به خدمت گرفته است، این چیزی است که هواداران از او می خواهند.
آیا سبک بازی بنیتز در مادرید همان سبک بازی معمول آنچلوتی است؟
برای اینکه مربی رئال مادرید شوید باید به خوبی خود را با تیم تطبیق دهید. باید مثل آفتاب پرست شوید زیرا مربیان رئال تمایل به داشتن بازیکنانی دارند که زیاد از هم تعریف ندهند. آنچلوتی استاد این شرایط است. به نظرم مربی ای مثل گواردیولا در مادرید کار چندان راحتی نخواهد داشت، من شاید استرسی نداشته باشم. بسیار سخت است بازیکنانی که در رئال مادرید هستند را هماهنگ کنید. نه تنها از لحاظ بعد انسانی و شخصیت آن ها بلکه از لحاظ اینکه سبک بازی تیم چگونه باید باشد. وقتی من اینجا بودم به جنبه های ذهنی و شرایط روانی بازیکنان بسیار اهمیت داده می شد.
آیا بنیتز باید در سبک بازی رئال تغییرات زیادی ایجاد کند؟
نمی توانم بعد از دیدن تنها یک بازی این را بگویم. سیستم چندان اهمیتی ندارد، مهم سبک بازی است. می توانید 3-4-4 یا 1-3-2-4 ترکیب را بچینید ولی نکته کلیدی سبک بازی تیم و هماهنگی بازیکنان است. چرا سویا از زمانی که پرز به مادرید آمده، بیشتر قهرمان شده است؟
چون در بازی آن ها یک نوع هارمونی و هماهنگی وجود دارد!
نمی دانم... اگر فلورنتینو بهترین بازیکنان را به خدمت گرفته است، کمبود در کجاست؟ در کتابم نوشتم که چه چیزهای برای یک باشگاه مهم است که اولین آن شخصیت خود باشگاه بود. مادرید این را دارد چون بزرگترین باشگاه جهان است. بعد از آن استراتژی است، تا به یک رویا برسید. این نیز در مادرید وجود دارد. سوم اهدافی هستند که باید به آن ها دست یابید و بازیکنانی که باید جذب کنید تا مربی بتواند در سبک مورد نظرش از آن ها بازی بگیرد. من همیشه یکی مربی فوتبال را مثل یک کارگردان فیلم یا یک رهبر ارکست تصور کرده ام. مهم ترین بخش بازیگران هستند.
فکر می کنید پرز به مربیانش گوش می دهد؟
ارتباطات بسیار مهم هستند. من آن را نگفتم...
آیا جدایی آنچلوتی از مادرید شما را سورپرایز کرد؟
خیر، زیرا قبل از تساوی با یووه با فلورنتینو صحبت کرده بودم و دریافتم آن ها کاملاً راضی نیستند.
چرا بنیتز خودش را با آنچلوتی رو در رو کرد؟
این را باید از خودش بپرسید. ولی من فکر می کنم بنیتز نیز مربی ایده آلی برای مادرید است، مثل دیگر مربیانی که پرز اخیراً انتخاب کرده است. همه آن ها با یکدیگر تفاوت هایی داشتند ولی همه در یک سطح کیفیتی بودند.
نظر شما در مورد کواچیچ چیست؟
(می خندد). مثل سایر بازیکنان به او نگاه می کنم. همه آن ها مثل هم هستند. کواچیچ بازیکن بسیار خوبی است مثل ایسکو، هامس، مودریچ و ... .متئو بچه خوبی است و من برای او بهترین ها را آرزو می کنم. ولی مادرید بازیکنان زیادی دارد که بسیار به هم شبیه هستند.
آینده مادرید را چگونه می بینید؟
مایه تأسف واقعی این است که، در هر لحظه تنها یک تیم می تواند صدرنشین باشد. مادرید با بوتراگوئنو و "دسته کرکس ها" به اوج رسید سپس خود را در مقابل آث میلان دیدند و شانس بهترین بودن را از دست دادند. در حال حاضر، آنها در مقابل بارسلونا قرار گرفته اند... اما نگاه کنید، هم آن تیم میلان و هم بارسلونای کنونی بازی تیمی را در اولویت خود قرار داده اند؛ سبک بازی آنها در اولویت است.
همه چیز دوباره به هارمونی بستگی دارد!
همین است. وقتی مربیگری میلان را قبول کردم، هیچکدام از یازده بازیکن ترکیب اصلی در لیست بازیکنان نامزد توپ طلا نبودند. تحت نظر من، فن باستن، رود گولیت، بارسی، مالدینی و رایکارد به این لیست راه یافتند...
