بهترین بازی فصل در اروپا: فارغ از تمام صحبت ها درباره عقب افتادن با یک گل تحقیر آمیز، – از روی یک ضربه آزاد غیر مستقیم، مینیوله به خاطر نگه داشتن تنبیه شد– پیروزی خانگی 2-1 در برابر بوردو در نوامبر نقطه اوج فصل آنها بود. کریستین بنتکه یک گل زد و دو گلش هم مردود اعلام شد، همینطور یک پنالتی گرفت که میلنر آن را به گل تساوی بدل کرد؛ نمایشی تاثیرگذار که می گفت او می تواند همان مهاجم برجسته ای شود که برای آستون ویلا بود. از آن موقع او دو گل زده است و در سال 2016 هم یک گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده است.
بدترین بازی فصل در اروپا: روند لیورپول در اروپا شامل سه تساوی 1-1 و دو توقف 0-0 می شود اما یکی از آن تساوی های 1-1 است که به خاطر تمام دلایل اشتباه به یاد آورده خواهد شد. وقتی سیون در اکتبر به آنفیلد آمد، برندان راجرز ترکیب جوانی را انتخاب کرد که با وجود پیش افتادن در 4 دقیقه ابتدایی ثابت کردند در حمله بی ثمرند و در دفاع متزلزل. اشتباه ناتانائیل کلاین کمک کرد تا سیون در دقیقه 17 گل تساوی را بزند و بعد از سوزاندن فرصت های متعدد با سوت پایان صدای هو کردن های تماشاگران هم به هوا بلند شد. سه روز بعد راجرز اخراج شد.
رکورد اروپایی سرمربی: تقریباً 16 سال جوان تر از لوئیز فن خال است و سه باشگاه را هدایت کرده است و هیچکدام نزدیک قدرت برخی از تیم های سابق مرد هلندی نمی آیند. با اینکه دورتموند را به قهرمانی لیگ رساند، تجربه اروپایی اش به نسبت اندک است – 57 بازی – و صعود دورتموند به فینال اروپا تنها زمانی بود که او تیمی را از مرحله یک چهارم نهایی تورنومنتی اروپایی بالاتر برد.
سابقه اروپایی بازیکنان: فقط دو بازیکن سابقه کسب مدال در رقابت های اروپایی دارند: دنیل استوریج در قهرمانی سال 2012 چلسی در اروپا روی نیمکت بود و آلبرتو مورنو یکی از بازیکنان سویای قهرمان سال 2014 در لیگ اروپا. جیمز میلنر با 67 بازی اروپایی و کولو توره با 81 بازی – که شامل فینال لیگ قهرمانان سال 2006 با پیراهن آرسنال هم می شود – در ترکیبی بی تجربه خودنمایی می کنند.
دلیلی برای خوشبینی: کلوپ هنوز هم یک کاراکتر کاریزماتیک، سرگرم کننده و جذاب است، و اگر می بینیم که در ترجمه فوری موفقیت آلمانی اش به انگلیسی به تقلا افتاده به خاطر این است که الان برای قضاوت خیلی خیلی زود است.
دلیلی برای بدبینی: ترکیبی که عمق و کیفیت کافی ندارد و انگار در برابر پیشرفت مقاومت می کند. حضور کلوپ با یک شکست در 11 بازی ابتدایی اش همراه شد از جمله پیروزی هیجان انگیز 4-1 در زمین منچسترسیتی، اما آنها این سطح از بازی را در 12 بازی گذشته خود که شامل 5 برد، 5 تساوی و شکست ناامیدکننده در برابر سیتی در فینال لیگ کاپ می شود را حفظ نکرده اند.
بهترین بازی فصل در اروپا: در تضادی کامل با بازی خارج از خانه، در زمان هایی در بازی خانگی شان با میتیلند یونایتد نیروی تهاجمی شگفت انگیزی به نمایش گذاشت. تحقیر آندره رومر به دست ممفیس دیپای که تصمیم داور برای اخراجش در فاصله ده دقیقه به پایان بازی به همان میزان که یک تنبیه بود عملی از سر رحم هم به حساب می آمد. مارکوس رشفورد هم در یک بازی اول غیر منتظره و شگفت آور دو گل به ثمر رساند.
بدترین بازی فصل در اروپا: ناتوانی در صعود از گروهی معمولی در لیگ قهرمانان عذاب آور بود، مخصوصاً شکست در بازی آخر در برابر ولفسبورگ که به زبان پل اسکولز آنها هیچ"فوریت، خطر یا کیفیتی" به نمایش نگذاشتند، اما بدتر از آن بعدتر می آمد. یونایتد در سفرش به نروژ 13 بازیکن خود را در اختیارنداشت، دخیا را در گرم کردن پیش از بازی از دست داد - فن خال قانون مورفی را سرزنش کرد – و آنها با اشتباهات متعدد 2-1 شکست خوردند، نقطه حضیض دوران متأخر.
رکورد اروپایی سرمربی: در سپتامبر فن خال گفت که می تواند امسال یا سال بعد لیگ قهرمانان اروپا را با منچستریونایتد ببرد. وقتی از او پرسیدند چطور اینقدر مطمئن است پاسخ داد:"چون این کار را همه جا انجام داده ام." این ادعا دقیقاً درست نیست، اما فن خال مطمئناً سابقه تأثیرگذاری دارد: هفت قهرمانی لیگ در چهار کشور را به دست آورده و در 156 بازی اروپایی سرمربیگری کرده است، برابر با کمی بیشتر از چهار فصل کامل لیگ برتر. تیم هایش سه بار به فینال اروپا رسیده اند، حتی اگر دو بار از آن سه دفعه – از جمله تنها پیروزی اش در اروپا – به همراه تنها موفقیت جام یوفایش، بیش از دو دهه پیش در آژاکس اتفاق افتاده باشد. این فصل اولین تجربه اروپایی او در 5 سال اخیر بوده است، که اگرچه بیشتر آن 5 سال به برنامه ریزی نقشه راه هلند به نیمه نهایی جام جهانی گذشت.
سابقه اروپایی بازیکنان: از برندگان لیگ قهرمانان سال 2008 فقط مایکل کریک و وین رونی باقی مانده اند، اگرچه اسمالینگ و والنسیا هم در آخرین حضور یونایتد در فینال اروپا در سال 2011 در ترکیب تیم بودند. خوان ماتا و شواین اشتایگر، هر دو با باشگاه های سابق خود قهرمان اروپا شده اند و داوید دخیا هم سابقه قهرمانی در لیگ اروپا را با اتلتیکو مادرید دارد.
دلیلی برای خوشبینی: ظهور مارکوس رشفورد نُت تازه ای به یک فصل اغلب ناامیدکننده اضافه کرده است.
دلیلی برای بدبینی: اینطور به نظر می رسد که برای بیشتر فصل فن خال به بازیکنانش دستور داده است تا بدون هیچ انسجامی حمله کنند.
