طرفداری- شاید کم تر کسی در دنیای بسکتبال نام کارل ملون را نشنیده باشد. وی امروز 53 ساله شد. در ادامه مطلب با زندگی نامه ملون بزرگ خاطره بازی خواهیم کرد.
1. دوران کودکی و دبیرستان
کارل آنتونی ملون در تاریخ 24 جولای 1963 در ایالت سامرفیلد لوییزیانا متولد شد. ملون و خانواده اش در مزرعه ای کوچک زندگی می کردند. این خانواده دارای 9 فرزند بود که او کوچک ترین فرد در میان خواهران و برادران خود بود و تمام دوران کودکی اش در مزرعه سپری شد. وی در دوران کودکی مانند سایر کودکان آن زمان به چوب بریدن، شکار و ماهی گیری مشغول بود.
پس از گذشت دوران کودکی، کارل کوچک به دبیرستان سامرفیلد فرستاده شد و از آن جا زندگی بسکتبالی او آغاز شد. ملون از سال 1979 تا 1981 در سامرفیلد مشغول به یادگیری بسکتبال بود و پس گذشت دو سال، وارد دوره نوجوانی شد. به همین منظور کارل وارد کالج لوییزیانا تِک شد. از سال 1982 تا 1985 او در کالج به سر می برد و در مسابقات دانشگاهی نیز موفق بود.
در فصل 84-1983 عملکرد بی نظیر ملون باعث شد تا زیر نظر قرار بگیرد. میانگین 18.7 امتیاز و 9.3 ریباند در هر بازی، چیزی نبود که مربیان به راحتی از کنار آن رد شوند. سر انجام کارل ملون در درفت سال 1985 در انتخاب سیزدهم به یوتا جاز پیوست.
شاید بتوان گفت جاز در مراسم آن سال شانس بسیار زیادی آورد. قرار بود ملون در انتخاب هشتم به دالاس موریکس بپیوندد اما یک باره نظر سران موریکس عوض شد و دتلف شرمپف، فوروارد آلمانی، را انتخاب کردند؛ بازیکنی که بعد از 4 سال از NBA رفت.
2. دوران بازیگری
الف) یوتا جاز (2003-1985)
کارل 18 سال از دوران حرفه ای خود را در یوتا جاز گذراند و در این سال ها افتخارات بسیار زیادی را به لحاظ شخصی کسب کرد اما در قهرمانی NBA ناموفق بود. ملون در اولین فصل حضور در جاز موفق به کسب جایزه بهترین روکی فصل شد. علاوه بر این، در سال های 1997 و 1999 عنوان ارزشمندترین بازیکن فصل را از آن خود کرد. او 14 بار در مسابقات آل-استار حضور پیدا کرد و در سال های 1989 و 1993 موفق به کسب ارزشمندترین بازیکن مسابقات آل-استار شد.
افتخارات او به اینجا ختم نمی شوند. او 11 بار در تیم منتخب سال به عنوان بهترین پاور فوروارد فصل انتخاب شد. 3 فصل حضور در تیم منتخب بهترین های دفاعی و عنوان اسطوره تمام ایالت لوییزیانا از دیگر افتخارات ملون هستند.
در فصل 1996 سرانجام تمام زحمات کارل نتیجه داد و او به همراه جان استاکتون، دیگر ستاره آن سال های جاز، به فینال NBA رسید؛ جایی که کارل 11 سال بود برای رسیدن به آن تلاش می کرد؛ جایی که ملون و هم تیمی هایش برای رسیدن به آن با سوییپ کردن لس آنجلس کلیپرز و شکستن سدی به نام لس آنجلس لیکرز والبته گذر از هیوستون راکتسِ حکیم اولاژوان، کلاید درکسلر و چارلز بارکلی به آن مقصد دل خواه رسیده بودند. اما فینال آن فصل، مایکل جردن داشت.
سر انجام در بازی ششم فینال، کارل و هم تیمی هایش مغلوب شیکاگو بولز، دنیس رادمن، اسکاتی پیپن و البته شخص مایکل جردن شدند. ملون در فصلی که عنوان ارزشمندترین بازیکن فصل را کسب کرده بود، به دنبال فتح عنوان ارزشمندترین بازیکن فینال نیز بود. اما ارزشمندترین بازیکن فینال شخصی دیگر بود: مایکل جردن.
کارل دست از تلاش نکشید و در فصل بعدی نیز به فینال رسید اما عاملی که فصل گذشته کارل را در کسب عنوان قهرمانی ناکام گذاشته بود، باز هم در مقابل یوتا جاز و ملون قرار گرفت. بله مایکل جردن. قهرمانی فصل 98-1997 نیز به جردن و یارانش رسید و دست کارل به جام قهرمانی نرسید.
ب) لس آنجلس لیکرز (2005-2003)
ملون پس از 18 سال حضور رویایی در یوتا جاز سرانجام تصمیم به ترک تیمی که تمام زندگی اش بود گرفت. در تابستان 2003 او به لس آنجلس لیکرز پیوست؛ تیمی که از هر لحاظ قدرت اول لیگ به حساب می آمد. گری پیتون، کوبی برایانت، شکیل اونیل و کارل ملون در ترکیب ابتدایی این تیم بودند. چه تیمی توانایی رقابت با آن ها را داشت؟ لس آنجلس لیکرز به سرمربی گری فیل جکسون و با داشتن 4 ستاره خود به فینال رسید، اما دیترویت پیستونز نیز تیمی کاملاً آماده بود.
در بازی پنجم و خیلی زود، ملون و لیکرز در مقابل چانسی بیلاپس و پیستونز زانو زدند و کارل را از داشتن حلقه قهرمانی محروم کردند.
در پایان فصل 05-2004 گرگ پوپوویچ و سن آنتونیو اسپرز خواهان ملون بودند اما او دیگر توان بازی نداشت و در 13 فوریه 2005 در مصاحبه ای مطبوعاتی، که در دلتنا سنتر یوتا جاز برگزار شد، اعلام بازنشستگی کرد.
گفتنی است که شماره 32 یوتا جاز به همراه ملون بازنشسته شد.