مطلب ارسالی کاربران
پیش‌بازی بروسیا دورتموند – رئال مادرید
فردا شب از هفته دوم رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا، دورتموند در وستفالن میزبان رئال مادرید خواهد بود
زودتر از صحبت درباره جو سیگنال ایدونا پارک یا آن ۴ گل معروف لواندوفسکی به رئال، دورتموندی‌ها این‌دفعه کری‌خوانی برای حریف را با یک توئیت طعنه‌آمیز شروع کردند. سندروم توقف رئال مقابل تیم‌های زردپوش لالیگا در ۲ هفته اخیر به طرز جالبی مورد توجه قرار گرفته. شاید در نگاه اول این اتفاق خرافی به نظر بیاید اما اگر این روند با عدم نتیجه‌گیری در بازی سه‌شنبه شب مقابل زنبورها روبه‌رو شود، آن موقع است که حتی چنین دلیلی هم کافی‌ست که انتقادات از زیدان از همین حالا شروع شود.
زرد دورتموند پررنگ‌تر از هر زرد دیگری می‌تواند رنگ رئال در اروپا و اسپانیا را عوض کند. از طرفی هم مقابله با دورتموند همیشه یکی از اصلی‌ترین چالش‌های تیم‌های بزرگ بوده. رئال تا به حال در مرحله حذفی لیگ قهرمانان، ۴ بار با دورتموند بازی کرده و نکته ناامیدکننده اینکه در مجموع بازی‌های رفت و برگشت، در دو بازی خارج از خانه هم شکست خورده، یک بار شکست تاریخی ۴-۱ و یک بار هم شکست ۲-۰ که البته نتوانست جلوی راه تیم آماده آنچلوتی برای فتح لادسیما را بگیرد. در مقابل هر دو باری هم که دو تیم در برنابئو با هم بازی کردند، رئال به برد رسیده است. یک برد ۲-۰ در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۱۳ که برای فرار از حذف تیم مورینیو کافی نبود و یک برد ۳-۰ در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۱۴ که برای رسیدن به مرحله بعد کافی بود.
این بار اما داستان کمی متفاوت است. حساسیت بازی‌ها هنوز خیلی بالا نرفته اما به هر حال از شروع کری‌خوانی دورتموندی‌ها می‌شود فهمید که هیچکدام از دو تیم برای باخت یا حتی مساوی بازی نمی‌کنند. این دومین باری‌ست که دو تیم در مرحله اول با یکدیگر هم‌گروه می‌شوند. سال ۲۰۱۲ برای اولین بار این اتفاق افتاد که یک برد ۲-۱ در وستفالن برای دورتموند و یک تساوی ۲-۲ در برنابئو رقم خورد. آن سال شگفتی‌سازی یورگن کلوپ با زنبورها تازه شروع شده بود و ادامه راه دو تیم در لیگ قهرمانان به همان شکست ۴-۱ رئال در نیمه نهایی رسید. شکستی که با برد ۲-۰ در بازی برگشت جبران نشد و دورتموند را برای دومین بار به فینال رساند. البته که آنها نتوانستند قهرمانی فصل ۹۶-۹۷ خود را تکرار کنند.
وضعیت دو تیم در لالیگا و بوندسلیگا تقریباً مشابه است. دورتموند از ۵ بازی ۱۲ امتیاز گرفته و پشت سر بایرن با ۳ امتیاز اختلاف دوم است. رئال هم با ۱۴ امتیاز از ۶ بازی با ۱ امتیاز فاصله نسبت به بارسا صدرنشین اسپانیا است. نکته مهم دیگر وضعیت هجومی و دفاعی دو تیم است که باز هم شباهت‌های زیادی به هم دارد. رئالی‌ها ۱۵ گل و زنبورها ۱۶ گل تا به اینجای فصل به ثمر رسانده‌اند. ۶ گل خورده سهم رئال و ۴ گل خورده هم سهم دورتموند بوده. عامل انگیزه و جوانی در تیم این فصل توخل به شدت تاثیرگذار بوده، حضور بازیکنانی مثل رویس، گوتسه، شورله، اوبامیانگ و البته اوسمانه دمبله ۱۹ ساله در ترکیب دورتموند، به وجود آورنده تحولی در سبک بازی این تیم بوده است.
در مقابل BBC رئال هم آنقدر وزن خاص خودش را دارد که برای هر تیمی ترسناک باشد. هرچقدر هم عدم آمادگی این روزهای بیل و رونالدو مشهود باشد ولی باز هم هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست. تردید بین استفاده از موراتا یا بنزما در ترکیب اصلی یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های زیدان است که او هنوز از ابتدای فصل تا الان سخت با آن کنار آمده. گلزنی موراتا که منجبر به برد لحظه آخر رئال برابر اسپورتینگ شد، شاید دلیلی قانع‌کننده برای فیکس بودن او در بازی سه‌شنبه شب باشد. آماده بودن کیلور ناواس هم مشکل بعدی زیدان است. در غیاب او کیکو کاسیا چندان مطمئن نشان نداده و زیزو هر چه سریع‌تر به بازگشت ناواس دل بسته است.
هم وضعیت مشابه دو تیم و هم تمامی ستاره‌های حاضر در ترکیب‌شان، خبر از یک بازی جذاب و البته هجومی می‌دهد. بازی‌ای که برد در آن برای هر تیمی در این مقطع از زمان، بسیار روحیه‌بخش خواهد بود.
