طرفداری- آندره آ پیرلو تایید می کند که پس از اتمام فوتبالش در آمریکا، بازهم به فوتبال ادامه خواهد داد. وی در مورد زمانش در اینتر نیز صحبت هایی انجام داد.
مصاحبه اسطوره آتزوری را با مارکا پلاس، می خوانید.
پس از 20 سال حضور در سطح اول اروپا، احساس می کنید که باید از آن فضا دور شوید تا کمی از فوتبال لذت ببرید و استرس کمتری داشته باشید. همه این ها برنامه ریزی شده بود، یک بار من به حد غیرقابل باوری از استرس رسیدم و از لحاظ ذهنی احساس کردم گیر کرده ام با خودم گفتم دیگر بس است! آن لحظه پس از فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا اتفاق افتاد.
پس از ترک نیویوک اف سی؟
فکر می کنم بازهم در فوتبال بمانم زیرا این تنها چیزی است که بلدم. فوتبال زندگی من است، شاید مدیر و یا چیزی شبیه به آن شوم. روبرتو باجو؟ او الگوی من بود. برای پسری جوان این رویاست که با الگویش بازی کند و من آن را ممکن کردم. پس از آشنایی با او می دانستم که شانس تمرین در کنار او را دارم و بی صبر بودم
اینتر؟
در زمان بدی وارد باشگاه شدم، مربیان و بازیکنان بزرگی حضور داشتند. آن ها تیم مورد علاقه من بودند و بازی کردن در آن جا رویا بود. برای من این بهترین و بزرگترین اتفاق بود. برای اولین بار بود خانه را ترک می کردم اما خب برشا به میلان نزدیک بود و این کار مرا راحت کرده بود. یک ساعت رانندگی چیزی نبود. 18 ساله بودم وآماده تجربه اتفاقات. متاسفانه نتوانستم ثبات پیدا کنم و ترجیح دادم بروم.
میلان؟
این اتفاقات می افتد. همانطور که برای بقیه اتفاق می افتد برای من نیز افتاد و چیز خاصی نبود. اینتر به من اعتماد نداشت و من چیز جدیدی را در میلان تجربه می کردم. می دانستم به باشگاهی می روم که پر است از قهرمان و کم کم فضای کافی را در اختیار گرفتم. در مورد توانایی هایم اعتماد داشتم، فقط به فرصتی برای نشان دادن نیاز داشتم.
چگونه آنجلوتی مرا ترغیب کرد در عقب زمین بازی کنم؟
من وقتی در جلوی زمین بازی می کردم زیاد گل نمی زدم، ولی به تیم کمک می کردم. خودخواه نبودم و نمی خواستم فقط من گل بزنم، بلکه می خواستم به بقیه کمک کنم به همین منظور سعی می کردم در جریان بازی باشم. پیش از این، ایتالیایی ها هافبک تدافعی قدرتمند که توپ ربایی می کرد را ترجیح می دادند. ما چیز متفاوتی امتحان کردیم و پس از ما، بقیه روش خود را تغییر دادند. آنجلوتی هم مربی و هم شخص فوق العاده ای است و صحبت با او لذت بخش است. او شبیه یکی از اعضای خانواده است و همان شخصی است که بازیکنان می خواهند.
فینال 2005؟
وقتی 3-0 پیروز می شوید باید متمرکز بمانید که گل های بیشتری به ثمر برسانید اما ما در هفت دقیقه سه گل خوردیم. بازی عجیبی بود و متاسفانه برای من اتفاق افتاد. بدون شک سخت ترین شکست دوران فوتبالی من است.
او همچنین از دلایل پیوستنش به یوونتوس گفت و اینکه بازی نکردن در رئال مادرید یا بارسلونا برای او دردناک بوده است.
پس از 10 سال بازی در میلان دیگر انگیزه نداشتم . به تیم دیگری با پروژه جدیدی نیاز داشتم اما باید مانند میلان تیم برنده می بود. یووه گزینه خوبی بود زیرا مدت زیادی بود برنده نمی شدند و تازه به استادیوم جدید رفته بودند. بهترین مکان برای شروعی دوباره بود.
گورادیولا؟
او بدون هیچ شکی بهترین است، او را تحسین می کنم. فقط به کارهایی که در بارسلونا و بایرن مونیخ انجام داده است نگاه کنید. چه حسی پیدا کردم وقتی فهمیدم او مرا می خواهد؟ چطور ممکن است نخواهید به بارسلونا بروید. آن ها بهترین تیم جهان بودند و او به من گفت که مرا می خواهد. پس از بازی [دیدار دوستانه] او مرا به دفترش فرا خواند و مدت زیادی صحبت کردیم. الان هم اغلب صحبت می کنیم. ما دوستان مشترک زیادی داریم
رئال مادرید؟
هربازیکنی مایل است به آن جا برود، کاپلو آن جا بود و همه از آینده میلان صحبت می کردند که ممکن است توسط کالچوپولی تغییر کند. میلان اجازه نمی داد بروم و حتی قرارداد جدیدی ارائه دادند. آیا ناامید شدم؟ با وجود آنکه اجازه ندادند اما من 10 سال در میلان همه چیز را بردم و حتی در همه تیم های برتر سری آ بازی کردم. بله هنوز هم دردناک است که برای بارسلونا و رئال مادرید بازی نکرده ام زیرا بازی در آنجا رویاست اما از اینکه در بهترین تیم های سری آ بازی کردم راضی ام.
پیرلو در مورد سوپراستار بارسلونا، مسی نیز گفت:
او شگفت انگیز است، مسی بهترین بازیکن جهان است. هرچیزی که او انجام داده است غیرقابل تکرار است. فکر نمی کنم بازیکنی شبیه او در سال های آینده ظهور کند.
بالاخره پیرلو در مورد پنالتی پاننکایی که به هارت زد نیز کلماتی به زبان آورد:
وقتی پنالتی ای که می زنید قرار است سرنوشت جام جهانی و یا لیگ قهرمانان را مشخص کند، فشار زیادی را حس می کنید. لحظات بی نظیری در فوتبال وجود دارد، به این بستگی دارد که چه حسی دارید، چه قدر شفاف و قاطع هستید، چه قدر خسته اید. این ها وزنه ای بر روی دوش شماست، زیرا می دانید ممکن است آینده یک فوتبالیست رقم بخورد. بسیاری از بازیکنان هستند که ترجیح می دهند پنالتی نزنند زیرا از استرس و ترس از دست دادن پنالتی، نمی توانند کارخود را انجام دهند. پاننکا های من؟ نمی توانم توضیح دهم چرا در آن زمان آن واکنش را نشان دادم. این ها واکنش هایی نیست که از قبل برنامه ریزی کنید. برای من این طبیعی است.
