dani vfdاولا همه میدونن آس و مارکا از برترین روزنامه های اروپا گرایش رعالی دارن و فقط ال موندو دیپرتیوو گرایش بارسایی داره پس نمیشه به اطلاعات هیچکدوم از این روزنامه ها در مورد تیم مقابل اطمینان کافی داشت تو همه مجلات معتبر فوتبال معروفه ک قرارداد رسمی آلفردو که به نظر من بهترین بازیساز تمام ادواره توسط زنرال فرانسیسکو فرانکو خونخار باطل واین بازیکن ک به تنهایی سرنوشت تیمایی که توش بازی میکردو مشخص میکرد به رعال منتقل میشه و 5 قهرمانی پیاپی تو اروپا بدست میارن من نمیگم فقط دی استفانو بود پوشکاش ریموند کوپا پاکو خنتو هم تو اون دوران بودن ولی طبق نظر کارشناسای تاریخ فوتبال بدون آلفردو هرگز رعال به این افتخارات نمیرسید و بارسا تضعیف نمیشد این نکته هم قابل تامله ک تا زمان زندگی ژنرال فرانکو رعال 6 بار قهرمان اروپا شد فرانکو دهه هفتاد مرد هر چند اواخر قدرتی نداشت ولی نفو ذش هنوز پا برجا بود ولی کاریش نمیشه کرد کسی ک قدرت داشته باشه تو هر زمینه ای افراد فاقد قدرتو له میکنه قبول ک رعال با اعتبار ترین باشگاه جهانه ولی واسه یکی مث من ک لایه های اجتماعی فوتبال و تاریخ باشگاهها واسش مهمه نه طرفداری صرفا کورکورانه این سوال پیش میااد ک فونداسیون این اعتبار چجوریه؟ این مطلب جزیی از تاریخه و نمیشه عوضش کرد و باید قبول کرد همونطور ک نمیشه قهرمانی های رعالو انکار کرد ولی من ب عنوان ی عاشق فوتبال هرگز طرفدار تیمای وابسته به حکومت و سلطنتی نبودم چون عقیده دارم تیمای مردمی در واقع صدای مردم و مقاومتشون در برابر قدرت سیاسی هستن تیمای دارای قدرت فقط به منابعشون وابسته ان خواه این تیم رعال باشه ک هنوزم از کمک های مالی بزرگترین طرفدارش ینی پادشاه اسپانیا استفاده میکنه خواه یه تیم که قبل از انقلاب تو ایران قدرت داشت ولی تیم دیگه به واسطه پشتیبانی مردمی قدرت بدست آورد
