کریستیانو رونالدو: فرق من با تو چیه لئو؟
مسی: نمیدونم. نظر خودت چیه؟
رونالدو: دروغ چرا؟! تو فوق العاده ای هم طراح و بازیساز تیمتی هم یه عنصر اصلی برای ریتم خاص بارسا
مسی:جالبه. دیگه چیا میدونی؟
رونالدو: خب خیلی چیزها اما توام باید قبول کنی کار من هم خیلی سخته. با وجود اینکه یه بارسایی هستی باید بدونی موفقیت تو تیمی مثل رئال مادرید چیزی فراتر از یک فوق ستاره بودن میطلبه. من زمانیکه از منچستر اومدم سال قبلش عنوان بازیکن سال رو دریافت کرده بودم. میدونی که موفقیت تو لیگ برتر انگلیس خیلی سخته
مسی: سخت؟؟ از چه بابت؟
رونالدو: امممممم!! خب سخته دیگه هر بازی تو لیگ برتر حکم فینال رو داره و فشردگی بازیا اونقدری هست که واقعا آدم رو از پا دربیاره. تو تاحالا تو تیمی غیراز بارسا یا لیگی غیر لالیگا بازی نکردی و نمیتونی شرح گفته های من رو درک کنی
مسی: مطمئنی نمیتونم درک کنم؟؟
رونالدو: تقریبا مطمئنم. من تو منچستر تقریبا همه کاره بودم و به جرئت میگم تا الان بعد از من کس دیگه ای نبوده که لیاقت شماره ۷ رو داشته باشه
مسی: کریس جان! من منکر نقش پررنگ و بزرگ تو، تو منچستریونایتد نمیشم یعنی نمیتونم باشم هیچکس نمیتونه باشه حتی دشمنایی که دوست ندارن یه آب خوش از گلوت پایین بره اما یچیزی رو باید در نظر بگیری اینه که عامل موفقیت ما فقط درصدیش به توانایی های خودمون برمیگرده
رونالدو: منظورت رو تا حدی میفهمم اما خب نقش اصلی رو من داشتم. من به منچستریونایتد ریتم میدادم حتی سرالکسم گفته من از تو بهترم
مسی: کریس جان! ما هرچقدر خوب باشیم به همون اندازه هم باید هم تیمی هامون خوب باشن. نبود یک نفر با هر توانایی ای ممکنه درصد موفقیت تیم رو بیاره پایین اما از اونجایی که تیم فوتبال تیمی یازده نفرست با تصمیم مربی میشه افرادی رو جایگزین کرد که حداقل نصف توانایی های یه بازیکن تاپ رو داشته باشن. مثلا ۲۰۱۱ رو به خاطر میاری؟
رونالدو: منظورت نیمه نهایی ۲۰۱۱ است. اون دو گل استثنایی که زدی رو میگی؟؟
مسی: نه منظورم فینال بود. اون تیمی که رقیب ما تو فینال بود همون تیمی نبود که تو میگفتی همه کارش بودی؟
رونالدو: خبببببب چیزه! اممممممم...
مسی: حالا متوجه شدی چی میگم و منظورم از اینکه درصدی از موفقیتهای یک تیم به تلاش من و امثال تو بستگی داره چیه؟؟
راستی فصل ۲۰۰۹/۱۰ رو یادته؟
رونالدو: آره معلومه که یادمه. اولین سالی بود که رسما به عنوان یک مادریدیستا به دنیا معرفی شدم. چجور از یادم بره؟
مسی: نظرت راجع به فرمی که اون سال داشتی چیه؟ بنظرت فرم ایده آل و فوق العاده ای بوده؟؟
رونالدو: البته احساس میکردم مثل یه پرنده بودم که هیچی نمیتونست متوقفم کنه از پروازکردن
مسی: اون سال موفقیتی داشتی؟
رونالدو: نه تو لیگ قهرمانان به لیون باختیم و لالیگا رو هم به شما واگذار کردیم
مسی: ما هیچوقت نمیتونیم همه کاره یه تیم باشیم کریس جان. زحمت هم تیمیامون مکمل کار ماست. سال ۲۰۱۱ من به شما تو مرحله نیمه نهایی UCL دو گل زدم اما اگر گلی میخوردیم یا بازی رو میباختیم کمتر کسی گل من رو به یادش میاورد. اون موفقیت من تو اون دوره رو من به پویول به پیکه به والدز و به همه عوامل بارسا مدیونم چون اونها مکمل کار من بودن چون یه تیم برای بردن به غیر از گل زدن نباید هم گل بخوره چون بازی فوتبال یه ورزش ۱۱ نفره است. همونجوری که همیشه اعتقاد داشتم بردن جوایز فردی هرچند خوشحالم میکنه اما به اندازه جوایز تیمی برام ارزشمند نیستن
رونالدو: من بهترین بازیکن تاریخم لئو و برای اونچه که الان هستم خیلی زحمت کشیدم پس از من انتظار نداشته باش با اینجور توجیها قانع بشم
مسی: بهترینی در تاریخ وجود نداره چون تاریخ هنوز به انقضای خودش نرسیده
(براساس مصاحبه ها و عقایدی که از هردوی اونها در رسانه های معتبر ثبت شده)