عشق ورزیدن هایمان، کینه های در قلب رخنه کرده ، اشک های جاری و ساری در زندگی، لبخند بر لب نشسته بعد از دیدن معشوق، شب های رویایی، ساعت های از حرکت ایستاده، کوچه های باران خورده ی صورت ، پول های با بوی خوشبختی، لغزش های در آخرین گام برای موفقیت، نور ماه افتاده بر پنجره ی یک زندانی، همه و همه در فوتبال تجلی پیدا کرده است.
همیشه وقتی دوست نداشتم کاری را انجام دهم، می گفتم: نه، این کار غیر ممکن است. در حالی که قبلا دیده ام آخرین غیر ممکن زمین، ممکن شده؛ قهرمانی لستر سیتی در لیگ برتر.
همیشه دوست داشتم از آینده حرف بزنم، بدون این که فکر کنم آینده را همین احوال حال می سازند و نه هیچ چیز. یکی از مصاحبه های شگفت انگیز رانیری را به خاطر می آورم؛
خبرنگار: به قهرمانی فکر می کنید؟
رانیری: فقط به بازی بعد فکر می کنم.
همیشه از سختی هایم گفته ام؛ از بارانی که دیشب باریده، از آفتاب امروز، از سرمای زمستان، از گرمای تابستان نالیدم. چلسی و بردفورد در بریج را به خاطر می آورم؛ تیمی از لیگ ۲ انگلیس در جام حذفی مقابل صدر نشین لیگ برتر بازی می کند. بردفورد دو گل از میزبان عقب افتاده است. سرنوشت چه می شود؟ بردفورد با چهار گل پاسخ چلسی را می دهد و آنها را حذف می کند، بله بردفورد کوچک.
بار ها شده است در زندگی نا امید شوم ولی آیا نا امید تر از یاران جرارد در استانبول؟ هیچ وقت نتوانستم خودم را راضی کنم که شرایط من از آنها بدتر است.
من هیچ گاه صبور نبودم. ولی طرفداران لیورپول از سال ۱۹۹۰ هیچ گاه قهرمانی لیگ برتر را جشن نگرفته اند ولی هنوز ترانه "تو هیچ گاه تنها قدم نخواهی زد" را در آنفیلد، چه دلبرانه می خوانند.
همیشه به خودم گفتم: بد شانس. همیشه گفتم: چرا من؟ چرا اینجا؟ این ها را به دیگران می گویم بدون هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت موجود، و هم زمان آن حادثه دل خراش مونیخ را به خاطر می آورم. منچستر تکه تکه می شود ولی می ماند و مقاومت می کند و پس از ده سال از سانحه مونیخ، جام قهرمانی اروپا را به خانه می بَرد.
همیشه از هدر رفتن استعداد هایم به خدا گله کردم ولی آیا استعداد من شگفت انگیز تر از دانکن ادواردز جوان بود؟
دچار عشق نشده ام ولی همیشه با خودم گفتم اگر عشق آدم ها کمی شبیه به عاشقانه های دل پیرو، بوفون و .. باشد، دیگر هیچ ازدواجی به طلاق نمی انجامد و هیچ خیانتی صورت نمی گیرد. آنها به فاصله چند ماه، صعود و سقوط را تجربه کردند. قهرمان جهان شدند ولی با یوونتوس سقوط کردند اما پای عشقشان ماندند و جاودانه شدند.
از آینده و گذشته بیزارم، دلم می خواهد از هر آن چه هست- زندگی- لذت ببرم، به قول سهراب سپهری:
"زندگی آب تنی کردن در حوضچه اکنون است.
رخت ها را بکنیم:
آب در یک قدمی است."
عکس: weheartit.com
