طرفداری – شاگردان برانکو با برتری برابر نماینده مشهد، قهرمانی خود در لیگ هفدهم را قطعی کردند.
همواره در فوتبال «جزئیات» تعیین کننده است و در مصاف پدیده و پرسپولیس یکی از اصلی ترینِ آن ها، روند انتقال از دفاع به حمله بود.
در مطلب پیش رو "صرفا" انتقال ها از دفاع به حمله مورد توجه قرار گرفته و در این انتقال ها نیز تغییر شکل تیم ها از حالت دفاعی به هجومی زیر ذره بین رفته است، به گونه ای که توپ گیری تیم ها در فاز دفاعی و سپس انتقال به یک سوم دفاعی حریف با چه جزئیاتی همراه بوده.
بررسی جناحی روند انتقالات پرسپولیس
سرخ پوشان با توپ گیری در فاز دفاعی، گرایش خاصی به جناح چپ خود داشتند. جایی که با حضور وحید امیری در کانال کناری چپ، 45 درصد از انتقال های پرسپولیسی ها به واسطه این کانال شکل گرفت. واحد میانی نیز 37 درصد از بارِ انتقالات سرخ پوشان را پس از توپ گیری به دوش کشید. با این تفاسیر مشخص می شود وحید امیری نقشی تعیین کننده در تغییر شکل دفاعی به هجومی داشته و از این حیث مهره ای کلیدی بوده است.
بررسی جناحی روند انتقالات پدیده
در سوی مقابل پدیده از بالانس جناحی مناسبی برای انتقال از دفاع به حمله برخوردار نبوده و شاگردان مهاجری تنها 6 درصد از اینگونه انتقالات خود را به واسطه کانال جناح راست انجام دادند و در سوی مقابل سمتِ چپ آمار 62 درصدی داشت. به طور کل پدیده برای انتقال از دفاع به حمله، نقطه هدف خود را فضای پشت سر صادق محرمی تعریف کرده بود.
انتقال های موثر تیم برانکو
حفظ ماکلیت توپ، گرفتن ضربات ایستگاهی، گرفتن کرنر، خلق موقعیت و ... از جمله موفقیت های یک تیم برای یک انتقال موثر است که بررسی ها مشخص می کند شاگردان برانکو در 63 درصد از موارد، به خواسته ی خود رسیده اند که آمار قابل توجهی است.
در سوی مقابل پدیده به اهداف خود در این خصوص نرسید که در ادامه این موضوع بیشتر بررسی می شود.
چرا انتقال های پدیده موثر نبود؟
بررسی ها مشخص می کند 50 درصد از مواقعی که پدیده در فاز دفاعی توپ گیری کرده برای انتقال به یک سوم هجومی، از پاس های بلند استفاده کرده است. در برخی از دیدارها شکل گیری این آمار می تواند نتایج مثبتی را نیز به ارمغان بیاورد، اما در جدال با پرسپولیس با توجه به حضور بازیکنی ایستا مانند ربیع خواه، این تحرکات نتیجه چندانی نخواهد داشت.
از سوی دیگر پدیده در 24 درصد از مواقعی که از پاس های کوتاه برای این انتقال استفاده کرد، به نتایج به مراتب بهتری رسید و شاید اگر اصرار بیشتری روی این روش از انتقال انجام می گرفت نتایج بهتری را به دنبال داشت.
برنامه های برانکو چه بود؟
به طور کل پدیده کمتر توانست انتقال های با کیفیتی از دفاع به حمله داشته باشد و سرخ پوشان نیز در به وجود آمدن این شرایط برنامه هایی داشتند.
مورد اول همانطور که عنوان شد حضور بازیکنی ایستا به مانند ربیع خواه بود.
مورد دوم انجام خطا در لحظات و فضاهای موثرِ پیش از انتقال بود. به گونه ای که پرسپولیسی ها پیش از اقدام پدیده برای پی ریزی انتقال از دفاع به حمله ، خطاهای به موقع و آگاهانه ای انجام می دادند.
مورد سوم اعمال پرس فردی و تحت فشار گذاشتن بازیکن صاحب توپ بود.
روش های انتقال در پرسپولیس
شاگردان برانکو پس از توپ گیری در فاز دفاعی از روش های مختلفی برای انتقال سود بردند که در این میان استفاده از پاس های کوتاه با 46 درصد در جایگاه اول قرار گرفت و پس از آن پاس های بلند با 36 درصد، دوم شد.
