شاهین ممسنیتنها دوربین بازی از کجا آمد؟
یکی از ماجراهای عجیب دربی 6تایی این است که حتی یک نسخه ویدیویی هم از آن وجود ندارد. تلویزیون ایران در آن زمان به علت ترس از قطع برق و همزمانی بازی با رقابتهای جهانی کشتی آزاد 72 در تهران، نتوانست فیلمی از این بازی تهیه کند، اما این گلها از دید تمام دوربینها دور نماندند!
در همان زمان شاپور قریب، کارگردان سینمای وقت ایرانع مشغول ساختن فیلم «ممل آمریکایی» با بازی بهروز وثوقی بود. قریب درباره آن روز گفته: «میخواستیم صحنه قالپاق دزدیدن بهروز وثوقی را در نمایی چشمگیر بگیریم. به همین دلیل برای فیلمبرداری صحنه قالپاقدزدی نیاز به پارکینگ پر از اتومبیل ورزشگاه آزادی داشتیم. ورزشگاه هم تازه افتتاح شده بود اما خوش شانس بودیم و بازی تایج و پرسپولیس نزدیک بود. البته تلویزیون میخواست که از بازی فیلم بگیرد اما به دلیل تازهساز بودن ورزشگاه، مشکل قطعی برق و اینها وجود داشت و البته همزمانی بازی با رقابتهای جهانی کشتی آزاد 1972 در تهران باعث شد تا آنها بیخیال پخش یبازی از تلویزیون شوند. با توجه به اینکه کشتی هم در ایران آن روزها به اندازه فوتبال طرفدار داشت، تلویزیونیها رفتند تا آن بازی را پوشش بدهند و آقای عطاءالله بهمنش گزارش تاج و پرسپولیس را از رادیو بر عهده گرفت؛ که حتی از رادیو هم سعی میکرد نتایج کشتی را هم پوشش دهد. هر گلی هم که پرسپولیس به ثمر میرساند، چون طرفداران پرسپولیس بیشتر از تاج بودند و به تماشای کشتی رفته بودند، هورا میکشیدند و خلاصه فضای خاصی بود. فیلمبرداری سکانس قالپاقدزدی ممل خیلی زود به پایان رسید و بهروز هم سریعاً رفت تا به کار خودش برسد. چیز خاصی هم نبود و صحنه عجیب و غریبی هم نبود. فکر کنم برای بازی کردن در یک فیلم دیگر لوکیشن را ترک کرد. جایی هم بودیم که زیاد شلوغ نبود و صحنه خوبی هم از کار درآمد. بعد خیلی اتفاقی به ذهنمان رسید که به دیدن بازی برویم و از بازی فیلمبرداری کنیم. حتی به ذهن من آمد که در تیتراژ هم از فیلم بازی تاج و پرسپولیس استفاده کنیم. بعد که فضا را دیدم گفتم حتماً در فیلم صحنههای بازی را هم استفاده کنم، یک دوربین را به کنار زمین فرستادم. مرحوم ساموئل خاچیکیان در آن زمان کار تدوین فیلم من را بر عهده داشت و پائین بودن کیفیت تصاویر آن بازی، باعث شد که خاچیکیان به جای صحنههای دربی، بخشهایی از بازی تیمهای ملی ایرا ن و برمه را به فیلم اضافه کند و فیلم روی پرده رفت. نور متأسفانه به خوبی تنظیم نبود و چون دوربین قوی برای ثبت حرکات سریع بازیکنان نبود، صحنهها بیکیفیت بودند.»
نزدیکان مرحوم خاچیکیان میگویند که او تا آخرین سالهای عمرش هم، تنها نسخهای که از گلهای اول تا چهارم آن بازی داشت را به خوبی نگه داشته بود. اما آنهایی که مسئول این کار بودند و این فیلم برایشان دارای ارزش و اهمیت خاصی بود (مثل فدراسیون فوتبال، باشگاه پرسپولیس یا حتی هواداران آن) هرگز به دنبال تنها نسخه موجود نرفتند تا در نهایت آن نسخه اصل هم، در میان تمام خردهریزهای استاد گم شود. هرچند که هنوز هم عدهای معتقدند گم شدن معدود تصاویر باقیمانده هم به دربار پهلوی بیارتباط نبوده است.