اين جمله ها رو بخونيم:
«به بازيكناي رئال گفته بود احمق.»
«با اعتراضش به مايكل اوليور خود واقعيش رو نشون داد.»
«دنبال ركورده و براي همين تيم ملي ايتاليا رو ول نمي كنه»
اگه پيج هاي مرتبط به رئال مادريد، اينتر، ميلان و آلمان رو باز كنيد هزاران ايراد از اين سبك كه به بوفون گرفته ميشه رو مي بينيد. رئال و آلماني ها به خاطر كاسياس و نوير، اينتر و ميلاني ها هم به دلايل معلوم.
خواستم بگم هر چي مي خوايد از اين داستان ها بگيد؛ تاريخ اثبات كرده همه كسايي كه قدري تو فوتبال بزرگي داشتن بعد از اين كه چند سال نبودن و از فوتبال كناره گرفتن، چندين برابر دوران فوتبالشون، بزرگتر ميشن. [مثلا ١٠-١٢ تا گل ديگه كريم بنزما رو از هوگو سانچز اسطوره اي جلو ميندازه اما الان درباره اين دو نفر از كسي بپرسي قطعا بهت ميگن سانچز، يا اين كه ژيرو از دنيس برگكمپ بيشتر براي آرسنال گل زده ولي همه برگمپ رو انتخاب مي كنن يا كافو و دني الوز و هزاااارااان مثال ديگه]
لذا همونجوري كه همه وقتي اسم توتي مياد تفي كه انداخت تو صورت فلانسن، لگدي كه زد تو پاي پيرلوي بدبخت و هزاران رد دعوت تيم ملي ايتاليا رو فراموش كردن، قطعا يك اعتراض ساده به مايكل اوليور رو فراموش مي كنن، مصاحبه ي اين كه فلاني احمقه رو هم فراموش ميكنن.
راستي ليگ قهرمانان چي؟ ليگ قهرمانان هم نداره:
مگه كسي وقتي از مالديني حرف ميزنه ميگه كه جام جهاني نداره؟ مگه كسي ميگه رونالدوي برزيلي ليگ قهرمانان نداره؟ داداش بوفون قهرمان جلم جهاني شده، به قول داداش شاعرمون : احمد نمي دونم چي، جميع انبياست، چون كه ١٠٠ آمد ٩٠ هم پيش ماست. كسي كه جام جهاني داره رو بعدا با نداشتن ليگ قهرمانان زير سوال نمي برن.
٣ سال بعد همه از ٢٢ سال در قله بودن حرف مي زنن، از جوايز و افتخارات حرف مي زنن، ويديو رشادت ها و سيوهاي خارق العاده ش رو ميذارن و براي اين كه بيشتر بسوزين اين رو هم اعلام كنم قطعااااا كمي كه بيشتر بگذره رفتنش به سري ب هم از ايني كه الان هست بيشتر بولد ميشه و اون هم به افتخارات سنگينش اضافه ميشه. الان شايد شما ٧ اسكودتو پياپي رو جدي نگيري ولي بعدا همه ده برابر چيزي كه هست به اين ٧ اسكودتو بها ميدن. همونجوري كه ٥-٦ ليگ اروپاي رئال رو كسي نگاه نميكنه كه با چه شرايطي به دست اومده و داستانش چي بوده، اينها هم در آخر به همون سرنوشت دچار ميشن
لذا هر جوري كه نگاه كني تهش اينه كه هزاران پست و كسشر و همه و همه پاك ميشه و تنها خوبي و بزرگي بوفون ميمونه. و قشنگيش اينه كه كامنتهاي «پاتريشيا اينترفن» و «عمار سن ايكر» و «غضنفر مانشافت» تو زباله دان تاريخ گم ميشه.
😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊
