پینتوریکیوی کبیرپس از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶، باشگاه یوونتوس به دلیل کالچوپولی به سری B سقوط کرد. بسیاری از ستاره‌ها تصمیم به ترک تیم گرفتند. فابیو کاناوارو که در اوج دوران حرفه‌ای‌اش بود، پیشنهادهایی از باشگاه‌های بزرگ داشت و در آستانه پیوستن به رئال مادرید قرار داشت.در همین روزها، کاناوارو با دلپیرو صحبت کرد و از او خواست که یووه را ترک کند. اما دلپیرو، در حالی که جام جهانی را در دست داشت، به آرامی گفت: «من می‌مانم، فابیو. یک جنتلمن واقعی هرگز بانوی خود را ترک نمی کند و من یوونتوس خود را ترک نخواهم کرد. من کاپیتان این تیم هستم.»
کاناوارو با ناباوری پرسید: «تو می‌خواهی در سری B بازی کنی؟»
دلپیرو با همان آرامش پاسخ داد: «من رهبر این تیم هستم. باید بمانم وقتی که طوفان میشود یک ناخدا هرگز کشتی را ترک نمی کند.»
چند روز بعد، وقتی کاناوارو به رئال مادرید پیوست، با دلپیرو تماس گرفت و گفت: «متأسفم که رفتم.»
دلپیرو پاسخ داد: «نیازی به تأسف نیست. تو تصمیم خودت را گرفتی. اما من باید بمانم.»
کاناوارو بعدها اعتراف کرد:
«حرف‌های دلپیرو باعث شد از خودم خجالت بکشم. او نماد وفاداری و تعهد واقعی بود.
