Ali Gهواداران رم بودن سخت ترین چیز دنیاست. اگر بیست سال پیش بود، توتی هم به رئال میداد بره! یکچیزایی هست با پول خریده نمیشه، روش قیمت دلار نمیشه گذاشت، مثل سمبل باشگاه بودن، مثل خیلی چیزهای دیگه که هوادارها به استادیوم میاره و مثل سهام بورس نیست که سر یک تاریخ و سر یک چیز جبری بخوای رد کنی بره.
میگن رم سوپرمارکت نیست، ولی پس چرا هر پیشنهادی که میاد قبول میشه؟ اگر هم قبول نشه سر اختلاف قیمتی هست؟ این فلسفه غلطه. من اصلا میگم من اطلاعاتم بالا نیست، بابا حداقل الگوی مدیریتی باشگاه های بزرگ رو نگاه کنید. یکچیزی هست به اسم "اسکلت" که بهش دست نمیزنن. توی این سالها یوونتوس توانایی خرید هافبک های بهتر از مارکیزیو داشته، اما سالهاست سمبل باشگاه بوده، چون کاری که میکنه رو روش نمیشد قیمت گذاشت (حالا درسته اخیرا باهاش بد رفتار شد ولی خب). رئال بلد بود پیشنهادات مودریچ رد کنه. لیورپول بلد بود پیشنهادات صلاح و فرمینیو رد کنه. چرا؟ چون وقتی میخوای بهتر بشی باید اسکلت رو حفظ کنی و نقاط ضعف رو پوشش بدی، نه اینکه تیمت هرسال فقط پوست بندازه و پوست جدید دربیاره و اخرش هم هیچی.
اگر امسال یک جام ببریم فقط و فقط بخاطر درایت دی فرانچسکو هست، چون مونچی خیلی اشتباهات زیادی کرده. مودریچ خیلی به سیستم ایتالیا عادت نداره و نیمکت مطمئنی نیست وقتی 3 بازی تو هفته داریم و میخوایم جاه طلب باشیم، کریستانته هنوز مطمئن نیست، پلگرینی مطمئن نیست، دروسی و پاستوره و انزونزی قابلیت سه بازی در هفته ندارن - این استروتمن میموند که دادند رفت. مثل اب خوردن.
تمام باشگاه های بزرگ درامدزایی میکنند و فروش های بزرگ میکنند، اما اسکلت رو دست نمیزنند. واقعا سیستم مدیریی رم رو درک نمیکنم.
